Stosunek pracy jest jednym z najczęściej występujących stosunków prawnych w życiu każdego dorosłego człowieka. Dlatego niezwykle istotne jest, aby strony tego stosunku, którymi są pracodawca i pracownik, zdawały sobie sprawę ze swoich praw i obowiązków oraz konsekwencji, jakie mogą grozić im w razie ich nieprzestrzegania. Ustawodawca przewidział różne rodzaje odpowiedzialności pracowniczej, do których zaliczyć można odpowiedzialność porządkową, dyscyplinarną oraz materialną. W niniejszej publikacji zostaną przedstawione zagadnienia związane z odpowiedzialnością porządkową pracownika.
Sukces każdej organizacji zależy przede wszystkim od ludzi, którzy w niej pracują i nią zarządzają. Skuteczność działań pracowników w bezpośredni sposób przekłada się na wyniki organizacji, często decydując o jej być albo nie być na rynku. Jednym z najbardziej pożądanych „towarów” przez wszystkich pracodawców jest efektywny pracownik, tj. taki którego efekty pracy przewyższają poniesione nakłady, generując w ten sposób wartość dodaną dla firmy. O efektywności pracownika decyduje wiele czynników zarówno z życia osobistego jak i zawodowego, a jednym z najważniejszych jest motywacja, która sprawia, że człowiek konsekwentnie dąży do wyznaczonego celu.
W postępowaniu przed sądem pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny w sprawach własności przemysłowej – rzecznik patentowy, a ponadto osoba sprawująca zarząd nad majątkiem lub interesami strony oraz osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia. Pełnomocnikiem może być zarówno współuczestnik sporu, jak i również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia.
Sąd Najwyższy uznał, że wynagrodzenie za tworzenie utworów w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe na takich samych zasadach, jak każdy inny przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego – pod warunkiem, że przepracowany okres wynosi co najmniej 6 miesięcy. W przepisach o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym brakuje jednak wytycznych, w jaki sposób ustalić, czy pracownik faktycznie przepracował 6 miesięcy.
Pracodawca, decydując się na zatrudnienie nowego pracownika, ma prawo żądać od niego udostępnienia tych danych osobowych, które wynikają wprost z treści art. 221 k.p. Katalog danych, których może domagać się pracodawca od kandydata do pracy, przedstawia się następująco: imię (imiona) i nazwisko, imiona rodziców, data urodzenia, miejsce zamieszkania (adres do korespondencji), wykształcenie, przebieg dotychczasowego zatrudnienia.
Wynagrodzenie w przypadku umów cywilnoprawnych jest jedynie elementem dwustronnej czynności prawnej, zobowiązaniem jednej ze stron kontraktu do zapłaty określonej sumy, za wykonanie określonych prac, lub przedmiotów (dzieł). Wynagrodzenie to, w przeciwieństwie do wynagrodzenia za pracę, nie ma funkcji gwarancyjnej, nie spełnia też wymogów „socjalnych”. Zleceniodawcy lub zamawiającego nie obciążają bowiem tak szczegółowe zasady wypłaty wynagrodzenia, jak w przypadku umowy o pracę. Nie znaczy to jednak, że prawo cywilne w tym zakresie nie określa pewnych zasadniczych reguł, które powinny być respektowane pod rygorem odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania.
W 2013 r. kwota minimalnego wynagrodzenia wzrośnie do 1600 zł (o 100 zł więcej niż w 2012 r.), a dla pracowników w pierwszym roku pracy do 1280 zł (o 80 zł więcej niż w 2012 r.). Zakładając, że w 2013 r. wysokość składek, podatku i pozostałych wielkości wpływających na wysokość wynagrodzenia netto nie ulegnie zmianie, minimalne wynagrodzenie netto wyniesie 1181,38 zł. Podwyżka płacy minimalnej spowoduje wzrost innych należności pracowniczych, które są od niej uzależnione.
