Zmiany w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych i karcie podatkowej od 2018 roku

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w 2018 r. - limity

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Najem prywatny

Minister Rozwoju i Finansów planuje wprowadzić roczny limit w kwocie 100.000 zł, po przekroczeniu którego stawka ryczałtu od przychodów z najmu prywatnego wzrośnie 8,5% do 12,5 %. Limit ten dotyczyć będzie łącznie małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa.

Zmiana ta jest zawarta w projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Aktualnie dochody z najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze uzyskane przez osoby fizyczne poza działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny) opodatkowane są wg skali PIT stawkami 18% i 32%. Jednak przychody z najmu prywatnego mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne) wg stawki 8,5%.  Forma opodatkowania zależy od wyboru podatników. Ci którzy mają spore koszty związane z najmem (np. remontują wynajmowane mieszkanie) wybierają podatek dochodowy (PIT), bo w tym przypadku mogą uwzględnić te koszty i istotnie zminimalizować (czasem do zera) podatek. Natomiast te osoby, które nie mają istotnych kosztów związanych z przedmiotem najmu wybierają z reguły 8,5% ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Polecamy: PIT 2018. Komentarz

INFORAKADEMIA poleca: Zwolnienia w PIT

Zdaniem resortu finansów ograniczenie możliwości stosowania z stawki ryczałtu 8,5% do przychodów z najmu nieprzekraczających rocznie 100 000 zł ri wprowadzenie stawki ryczałtu 12,5% od nadwyżki przychodów z najmu ponad tę kwotę, pozwoli na ograniczenie stosowania preferencyjnej  stawki opodatkowania tylko do podatników, którzy tego rodzaju przychody traktują jako dodatkowe źródło dochodów (wg danych wynikających z zeznań PIT-28 za 2015 r średni deklarowany przychód z najmu wyniósł 18.240,- zł).

Widać wyraźnie, że MF szuka wyższego podatku u osób, które mają kilka lub więcej mieszkań na wynajem i de facto nie jest to najem prywatny a regularna działalność gospodarcza.

Czy po likwidacji działalności można opodatkować przychody z najmu ryczałtem ewidencjonowanym?

Ponadto ww. projekt zawiera następujące zmiany w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych:

- oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z działalności gospodarczej, najmu oraz ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, podatnicy będą mogli złożyć z wykorzystaniem wzoru oświadczenia określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Także w przypadku małżonków uzyskujących przychody z najmu, oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów przez jednego z nich, oraz zawiadomienie o rezygnacji z tego sposobu rozliczania przychodów z najmu również będzie mogło być złożone z wykorzystaniem wzoru oświadczenia/zawiadomienia określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

- zniknąć ma obowiązek zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego przez podatnika (ryczałtowca) o zawarciu umowy z biurem rachunkowym na prowadzenie ewidencji przychodów,

Polecamy:  Pakiet żółtych książek - Podatki 2018

Kolejne (poniższe) zmiany w zasadach opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i karty podatkowej wynikają z projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym

Likwidacja obowiązku prowadzenia kart przychodów

Aktualnie karty przychodów są obowiązani prowadzić podatnicy opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz kartą podatkową. Na podstawie kart przychodów podatnicy dokonujący pracownikom wypłat należności ustalają zaliczki na podatek dochodowy od tych wypłat. Sposób prowadzenia kart przychodów określa minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia.

Minister Rozwoju i Finansów proponuje uchylić ten obowiązek. Rezygnacja z obowiązku prowadzenia kart przychodów nie wpłynie zdaniem Ministra na obowiązek poboru i odprowadzenia przez przedsiębiorców jako płatników zaliczki na podatek dochodowy od dokonywanych pracownikom wypłat należności ze stosunku pracy.

Wybór formy opodatkowania

W aktualnym stanie prawnym obowiązuje zasada, że podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) wybierając formę opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, dokonuje tego wyboru na rok podatkowy do 20. stycznia tego roku. Decyzji tej nie może zmienić w roku podatkowym. Zmiany formy opodatkowania nie może dokonać nawet w przypadku, gdy nie upłynął ostateczny termin do wyboru formy opodatkowania.

Minister Rozwoju i Finansów proponuje przyjąć zasadę, że podatnik może dokonać ostatecznego wyboru formy opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik osiągnął pierwszy w roku podatkowym przychód albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu roku podatkowego. 

Dla zachowania systematyki ustawy proponuje się dokonanie analogicznych zmian w przypadku osiągania przychodów z najmu.

---

Złe długi

W związku z zawartą w tym samym projekcie propozycją uregulowania w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (nowy art. 26h) problematyki tzw. złych długów, analogiczne rozwiązanie ma dotyczyć również podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Nowy przepis uwzględniaj specyfikę opodatkowania przychodów (brak strony kosztowej).

W art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne  ma zostać dodany się ust. 4 w brzmieniu:

„4.       Przepis art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się odpowiednio przy obliczeniu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1, po dokonaniu odliczeń, o których mowa w ust. 1 i 2. Jeżeli transakcja handlowa związana jest z przychodami opodatkowanymi różnymi stawkami, zmniejszenia albo zwiększenia dokonuje się od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim w roku podatkowym pozostają poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów.”

Natomiast projektowany art. 26h ustawy o PIT ma brzmieć następująco:

„Art. 26h. 1. Podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 oraz art. 26e:

1)     może podlegać zmniejszeniu o wartość wierzytelności wynikającej z transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 684), jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta, w terminie 120 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze (rachunku) lub umowie,

2)     podlega zwiększeniu o wartość zobowiązania wynikającego z transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, jeżeli zobowiązanie nie zostało uregulowane w terminie 120 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze (rachunku) lub umowie

-  za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 120 dzień od dnia upływu tego terminu.

2. Jeśli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja handlowa, kwota straty:

1)     może podlegać zwiększeniu o wartość wierzytelności wynikającej z transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta, w terminie 120 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze (rachunku) lub umowie,

2)     podlega zmniejszeniu o wartość zobowiązania, wynikającego z transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, jeżeli zobowiązanie nie zostało uregulowane w terminie 120 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze (rachunku) lub umowie

-  za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 120 dzień od dnia upływu tego terminu.

3. Jeśli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku, przysługującego na podstawie ust. 1 pkt 1, jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia podstawy obliczenia podatku o niewykorzystaną wartość dokonuje się w kolejnych okresach rozliczeniowych, nie dłużej jednak niż przez okres 36 miesięcy następujących po miesiącu, w którym powstało prawo do jej odliczenia; przepis stosuje się odpowiednio do ust. 2 pkt 2;

4. Korekty, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, dokonuje się pod warunkiem, że do dnia rozliczenia podatku należnego, za okres rozliczeniowy wymieniony tym przepisem, nie później jednak niż do dnia upływu terminu do tego rozliczenia, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta; przepis stosuje się odpowiednio do ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2.

5. W przypadku gdy po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1 lub 2, wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta, podatnik obowiązany jest do zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania wierzytelności, korekty dokonuje się w odniesieniu do tej części.

6. W przypadku gdy po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik zmniejsza podstawę obliczenia podatku lub zwiększa stratę w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zobowiązanie zostało uregulowane. W przypadku częściowego uregulowania zobowiązania, korekty dokonuje się w odniesieniu do tej części.

7. Przepisy ust. 1 i 2 mają zastosowanie wyłącznie do wierzytelności i zobowiązań, powstałych z transakcji handlowych, dla których określa się przychody i koszty uzyskania przychodów, bez względu na termin ich ujęcia w tych przychodach i kosztach uzyskania przychodów.

8. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1)     dłużnik lub wierzyciel nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1508), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2)     od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa;

3)     wierzyciel oraz dłużnik jest podatnikiem podatku dochodowego mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo podatnikiem podatku dochodowego niemającym miejsca zamieszkania, siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskującym dochody na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem zagranicznego zakładu a wierzytelność lub zobowiązanie powstało w wyniku transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, dokonanej za pośrednictwem tego zagranicznego zakładu i z której przychód lub koszt uzyskania przychodu został przypisany do tego zagranicznego zakładu.

9. Okres 120 dni, o którym mowa w ust. 1 i 2, liczy się począwszy od pierwszego dnia następującego po wskazanej w fakturze (rachunku) lub umowie dacie upływu terminu do uregulowania zobowiązania.

10. Wierzytelności odpisane od podstawy obliczenia podatku lub straty na zasadach określonych w ust. 1-9 nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie innych przepisów ustawy.

11. Przepisy ust. 1-10 stosuje się odpowiednio przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.

12. Przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do wspólników spółki niebędącej osobą prawną.”;

Przepisy art. 26h ustawy o PIT i przepisy art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne mają być stosowane do wierzytelności i zobowiązań, w przypadku których określony w fakturze (rachunku) lub umowie termin do uregulowania zobowiązania upływa po dniu 31 grudnia 2017 r.

Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata

Likwidacja obowiązku prowadzenia ewidencji wyposażenia

Obecnie podatnicy opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, obowiązani są prowadzić ewidencję wyposażenia. Ewidencją wyposażenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1500 zł. Przychód ze sprzedaży tych składników, opodatkowany jest stawką 3% przychodu. Ponadto, podatnicy, którzy zawarli z biurem rachunkowym umowę na prowadzenie ewidencji przychodów, obowiązani są zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego.

Minister Rozwoju i Finansów proponuje uchylić obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia co oznacza także oczywiście likwidację obowiązku zawiadamiania o podpisaniu umowy z biurem rachunkowym na prowadzenie tej ewidencji.

Likwidacja obowiązku przygotowywania spisu z natury

W aktualnym stanie prawnym spis z natury obowiązani są sporządzać zarówno podatnicy (podatku dochodowego od osób fizycznych) prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, jak i podatnicy opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych. Spis taki obejmuje towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpadki. Sporządzany jest on na dzień zaprowadzenia ewidencji przychodów oraz na koniec każdego roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji.

Minister Rozwoju i Finansów proponuje uchylić obowiązek sporządzania spisu z natury. Pozostanie jedynie obowiązek sporządzenia wykazu składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności w razie likwidacji działalności bądź wystąpienia wspólnika ze spółki.

Ryczałt kwartalny i zawieszenie działalności

Przepis art. 21 zawiera zasady wpłacania przez podatników ryczałtu.

Minister Rozwoju i Finansów proponuje też zmiany w zakresie:

- ryczałtu kwartalnego i

- zawieszenia działalności gospodarczej.

Obecnie podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty ryczałtu, mają obowiązek w terminie do dnia 20. stycznia roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. Zawiadomienie to dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie do 20. stycznia roku podatkowego zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z kwartalnych wpłat ryczałtu.

Minister Rozwoju i Finansów proponuje, aby w przypadku opłacania kwartalnie ryczałtu podatnicy informowali o wyborze opłacania ryczałtu w takiej formie w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym stosowali ten sposób opłacania ryczałtu.

W odniesieniu natomiast do zawieszenia działalności gospodarczej, obecne przepisy stanowią, iż podatnicy, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, są zwolnieni z obowiązku opłacania ryczałtu. Z tym, że wspólnicy spółek jawnych, muszą zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie zawieszenia działalności przez spółkę, nie później niż przed upływem 7 dni od dnia złożenia wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W projekcie zakłada się natomiast, iż wspólnicy spółek jawnych, które zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej, będą informować w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym działalność ta była zawieszona, o okresie zawieszenia tej działalności w danym roku podatkowym.

Karta podatkowa – likwidacja obowiązku zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej

W obecnym stanie prawnym podatnicy opodatkowani kartą podatkową, obowiązani są zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, mimo iż informację o likwidacji działalności gospodarczej, naczelnikowi urzędu skarbowego przekazuje CEIDG.

Dlatego też zdaniem Ministra Rozwoju i Finansów zasadne jest zniesienie obowiązku składania tego zawiadomienia przez podatników.

Karta podatkowa – likwidacja obowiązku prowadzenia ewidencji zatrudnienia

Ewidencję zatrudnienia prowadzą podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej (z wyjątkiem podatników prowadzących parkingi), jeżeli przy prowadzeniu działalności zatrudniają pracowników. Minister Rozwoju i Finansów proponuje uchylić obowiązek prowadzenia tej ewidencji. Zdaniem Ministra fakt zatrudnienia jest ustalany na podstawie umowy zawieranej z pracownikiem. Umowa taka jest wiec zasadniczym i wystarczającym dokumentem potwierdzającym okoliczność zatrudnienia.