Faktura VAT 2013

Minister Finansów wydał też rozporządzenie z 11 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - Dz. U. z 18 grudnia 2012 r., poz. 1428.

Wprowadzenie definicji faktury ma na celu odwzorowanie definicji zawartej w art. 218 dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

Przez fakturę, dla potrzeb stosowania ustawy o VAT, będzie od 1 stycznia 2013 r. rozumiany dokument zarówno w formie papierowej jak i w formie elektronicznej, spełniający wymogi  określone w projektowanych art. 106a - 106m ustawy o VAT oraz w przepisach wydanych na podstawie  delegacji zawartych w art. 106n – 106r.

Faktura VAT i fakturowanie w 2013 roku - wyjaśnienia Ministerstwa Finansów

VAT 2013 - najważniejsze zmiany w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów

Nie każdy dokument w formie elektronicznej, spełniający wymagania zawarte w ww. przepisach (będący zatem  fakturą w myśl proponowanej definicji), będzie fakturą elektroniczną, dla której w pkt 32,  w ślad za dyrektywą 2006/11/WE, przewidziano dodatkową  definicję.  

Projektowana definicja faktury elektronicznej stanowi odzwierciedlenie definicji „faktury elektronicznej” przyjętej w art. 217 dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu 3 zmienionym dyrektywą 2010/45/UE i z uwagi na wielokrotne posługiwanie się tym  określeniem w ustawie również należało to pojęcie umieścić w słowniczku ustawy.

Ustawa o VAT 2013 – tekst ujednolicony

Ordynacja podatkowa 2013 – tekst ujednolicony

Odliczanie VAT od paliwa i samochodów osobowych w 2013 r.

Faktura elektroniczna, dokładnie tak samo jak faktura w formie papierowej, musi  zawierać elementy wymagane przepisami projektowanej ustawy. Dodatkowo, aby faktura  została uznana za fakturę elektroniczną, musi zostać wystawiona oraz także otrzymana  w dowolnym formacie elektronicznym. Wyboru formatu  dokonują podatnicy.  Obejmowałby on faktury w formie ustrukturyzowanych komunikatów (jak np. XML) lub  inne rodzaje formatu elektronicznego (jak np. wiadomości e-mail z załącznikiem w PDF  lub faks otrzymany w formacie elektronicznym, a nie papierowym).  

Faktury utworzone w formacie elektronicznym poprzez, przykładowo, programy  księgowe lub edytory tekstu, które zostały wysłane lub otrzymane na papierze, choć będą fakturami w rozumieniu projektowanych przepisów ustawy o VAT nie będą uznane za  faktury elektroniczne w rozumieniu zaproponowanej w pkt 32 definicji.

Faktury wystawione w formie papierowej, które zostały zeskanowane, wysłane i otrzymane w formie wiadomości e-mail, mogą zostać uznane za faktury elektroniczne – pod warunkiem, że wersja papierowa nie została wprowadzona do obrotu.  W  świetle projektowanej regulacji rodzaj formatu elektronicznego faktury pozostawał  będzie bez znaczenia, ważny powinien być jedynie fakt,  że faktura jest w formacie  elektronicznym w momencie jej wystawienia oraz otrzymania. 

Aby faktura mogła zostać uznana za wystawioną, w rozumieniu projektowanego zapisu,  dostawca lub usługodawca albo osoba trzecia działająca w ich imieniu, bądź też nabywca  lub usługobiorca w przypadku samofakturowania, musi udostępnić fakturę w taki sposób,  aby jej odbiorca mógł ją otrzymać.

VAT 2013

Polecamy: Zwrot VAT za materiały budowlane - poradnik

Poprzez udostępnienie należy rozumieć, że faktura elektroniczna jest przekazywana bezpośrednio odbiorcy poprzez np. wiadomość e-mail lub bezpieczne połączenie albo że jest udostępniana i dostępna dla odbiorcy za  pośrednictwem portalu internetowego.  

Faktura powinna zostać uznana, w świetle proponowanej definicji, za otrzymaną, gdy dotrze do odbiorcy - np. w momencie jej pobrania z portalu internetowego, lub w momencie wpływu wiadomości e-mail zawierającej fakturę elektroniczną na serwer  pocztowy odbiorcy.

Polecamy: Kto musi rejestrować sprzedaż kasą fiskalną?

Polecamy: Co grozi za brak kasy fiskalnej?

Nowe zasady fakturowania 2013 - omówienie zmian

Nowe przepisy dotyczące wystawiania faktur VAT od 2013 r. w ustawie o VAT (wg projektu nowelizacji ustawy o VAT z 25 maja 2012 r.):

Uchylony ma zostać obecny art. 106 ustawy o VAT, a zamiast niego zostaną dodane nowe  przepisy art. 106a – 106r w następującym projektowanym brzmieniu:

Art. 106a.

Przepisy rozdziału 1 stosuje się do:

1)  sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 3, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2) dostawy towarów i  świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te  czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium:

a)  państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca  i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b)   państwa trzeciego.

Art. 106b.

1. Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)  sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywaną przez niego na rzecz:

a) innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o  podobnym charakterze lub 

b)  osoby prawnej niebędącej podatnikiem, o którym mowa w lit. a;

2)  sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i na terytorium kraju, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z pkt 1; 

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z pkt 1; 

4)  otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności,  o których mowa w pkt 1 – 3, z wyjątkiem gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. 

2.  Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1,  art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 2.

3.  Na  żądanie nabywcy towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)  czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, dokonywane na rzecz podmiotów innych niż wymienione w ust. 1 pkt 1,

2)  sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118.

Art. 106c.

Faktury potwierdzające dokonanie dostawy towarów, o której mowa w art. 18, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1)  organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.),

2)  komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego

- jeżeli na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą tych towarów.

Art. 106d.

1. Faktury może wystawić w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a.

2.  Nabywcy towarów i usług od podatnika mogą wystawiać w jego imieniu i na jego rzecz faktury stwierdzające dokonanie sprzedaży na ich rzecz przez podatnika, w tym również faktury, o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, jeżeli istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem,  że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego sprzedaży. 

Art. 106e.

1. Faktura wystawiana zgodnie z art. 106a-106d zawiera: 

1)  datę wystawienia faktury;

2) kolejny numer faktury, nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy  towarów lub usług oraz ich adresy; 

4)  numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku,  z zastrzeżeniem pkt 26 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 26 lit. b;

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust.  1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)   nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; 

8)   miarę i ilość dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 

9)   cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek, w tym w formie rabatu za wcześniejszą zapłatę, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej;

11) wartość dostarczanych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 

12) stawkę podatku; 

13) sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionej od podatku; 

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem;

16) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, wyrazy „metoda kasowa”;

17) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d  ust. 2 - wyraz „samofakturowanie”;

18) w przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 119 ust. 1 kwota marży – wyrazy „procedura marży dla biur podróży”;

19) w przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 marża – odpowiednio, wyrazy „procedura marży – towary używane”; „procedura marży – dzieła sztuki” lub „procedura marży –  przedmioty kolekcjonerskie i antyki”;

20) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi wyrazy „odwrotne obciążenie”;

21) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, albo na podstawie przepisów art. 113 ust. 1 lub 9: 

a) przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,

b) przepis dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od  podatku tę dostawę towarów lub to świadczenie usług, lub

c)  każde inne odesłanie wskazujące na to,  że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

22) w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;

23) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d  ust. 1, wystawianych przez przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko, adres tego przedstawiciela podatkowego oraz jego numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany dla podatku;

24) w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – moment (datę) dopuszczenia nowego  środka transportu do użytku oraz:

a) przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a; 

b) liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;  

25) w przypadku wystawienia jej przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;

26) w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3: 

a) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, poprzedzony kodem PL,

b) numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany dla celów podatku od wartości dodanej, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, właściwy dla państwa członkowskiego tego nabywcy.

2.  Faktura, o której mowa w ust. 1, nie zawiera: 

1) w przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 119 ust. 1 kwota marży – danych określonych w ust. 1  pkt 9 – 14;

2) w przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 kwota marży – danych określonych w ust. 1 pkt 9 – 14;

3) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, w zakresie wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 – danych określonych w ust. 1 pkt 12 – 14;

4) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, albo na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 – danych określonych w ust. 1 pkt 12 i 14;

5) w przypadku, o którym mowa w art. 16 – danych określonych w ust. 1 pkt 4;

6) w przypadku: 

a) eksportu towarów,

b) sprzedaży uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i  urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,

c) o którym mowa w art. 2 pkt 23 i 24, art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4 oraz art. 106b ust. 2  – danych określonych w ust. 1 pkt 5;

7) w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14;

8) w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b – danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14. 

3.  Podatnik może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości dostarczonych poszczególnych towarów i wykonanych usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

4.   Kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określone są kwoty w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. 

Art. 106f. (faktura uproszczona)

1. W przypadku, gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo 100 euro – jeżeli kwoty w fakturze określone są w euro, faktura może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 3 – w zakresie danych nabywcy, pkt 8, 9 i 11 – 14, pod warunkiem  że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku, jeśli sprzedaż jest opodatkowana różnymi stawkami.

2.  Przepis art. 106e ust. 4 stosuje się odpowiednio.

3.  Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a, do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i na terytorium kraju oraz do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. 

Art. 106g.

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3. W przypadku gdy faktura elektroniczna dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Art. 106h.

1. W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu dla nabywcy, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 4, podatnik przesyła w terminie 14 dni od dnia dokonania dostawy do jednostki, o której mowa w art. 97 ust. 17 pkt 2, kopię wystawionej faktury lub jej dane. 

2.  W przypadku, o którym mowa w art. 106c, faktura jest wystawiana w trzech egzemplarzach; jeden egzemplarz faktury jest wydawany nabywcy, drugi podmiot ją wystawiający pozostawia w swojej dokumentacji, trzeci przekazuje dłużnikowi. W przypadku faktury elektronicznej podmiot wystawiający przesyła ją, w tym udostępnia, nabywcy i dłużnikowi, zachowując ją jednocześnie w swojej dokumentacji. 

Art. 106i.

1. Fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w  którym dostarczono towar lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2 – 7.

2. Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem  usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym otrzymano zapłatę od nabywcy.

3.  Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 2, nie obejmują całej zapłaty, podatnik po dokonaniu dostawy towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę zgodnie z ust. 1, art. 106e, z tym  że sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi.

4.  Fakturę wystawia się nie później niż: 

1)  30. dnia od dnia wykonania usług – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 2 lit. a, 

2) 60. dnia od dnia wydania towarów – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 2 lit. b, z zastrzeżeniem ust. 5,

3) 90. dnia od dnia wykonania czynności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 2 lit. c.

5. W przypadku dostawy towarów, o których mowa w art. 19 ust. 5 pkt 2 lit. b, gdy umowa przewiduje rozliczenie zwrotów wydawnictw, fakturę wystawia się 120. dnia od pierwszego dnia wydania towarów. 

6. W przypadku, o których mowa w art. 29a ust. 12, fakturę wystawia się nie później niż:

1)  7. dnia od dnia, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań,

2)  60. dnia od dnia wydania opakowań, jeśli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań.

7. W przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się zgodnie  z ust. 1 i ust. 2, pod warunkiem że żądanie wystawienia faktury nastąpiło najpóźniej  z upływem miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4. Jeżeli jednak żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w zdaniu pierwszym, wystawienie faktury następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.      

8. Podatnik nie ma obowiązku wystawienia faktury, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po

upływie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, o którym mowa w ust. 7.

Art. 106j. (faktury korygujące)

1. W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono:

1) obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2) opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

podatnik ich udzielający wystawia fakturę korygującą.

2. W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

1)  numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2)  dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)  określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b)  nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych opustem lub obniżką;

3)  kwotę i rodzaj udzielonego opustu lub obniżki;

4)  kwotę zmniejszenia podatku należnego.

3. W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

1)  numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2)  dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-4;

3)  okres, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;

4)  kwotę udzielonego opustu lub obniżki oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

4. Jeżeli opust lub obniżka ceny, o których mowa w ust. 1, dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę opustu lub obniżki oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

5.  Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu:

1) podatnikowi towarów i opakowań;

2)  nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4.

6.  Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub  w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

7.  Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1)  numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2)  dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3)  kwotę podwyższenia podatku należnego.

8.  Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 6, zawiera dane określone w ust. 7 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w  omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

9.  Do faktur korygujących stosuje się odpowiednio przepisy art. 106e ust. 4.

10. Do faktur korygujących fakturę, o której mowa w art. 106f, przepisy ust. 1-9 stosuje się odpowiednio. 

11. Faktury korygujące powinny zawierać wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”. 

Art. 106k. (duplikat faktury)

1. W przypadku gdy faktura lub faktura korygująca ulegnie zniszczeniu albo zaginie, podatnik na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w egzemplarzu tej faktury lub faktury korygującej, będącym w posiadaniu podatnika.

2.  Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie zawiera wyraz „DUPLIKAT” oraz datę jej wystawienia.

Art. 106l.

1. Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury, niezależnie od tego czy wystawiono ją w formie papierowej czy elektronicznej.

2.  Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

3.  Przez integralność treści faktury rozumie się,  że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

4. Autentyczność pochodzenia, integralność oraz czytelność treści faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

5. Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1) bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub 

2) elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Art. 106m.

1. Stosowanie faktur elektronicznych podlega akceptacji odbiorcy faktury.

2. W przypadku przesyłania lub udostępniania temu samemu odbiorcy jednocześnie kilku faktur elektronicznych dane wspólne dla poszczególnych faktur mogą zostać podane tylko raz, o ile dla każdej faktury są dostępne wszystkie te dane.

Art. 106n.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może określić przypadki wystawiania faktur zawierających zakres danych mniejszy niż określony w art. 106e oraz dane, które faktury te powinny zawierać, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniego dokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług i identyfikacji czynności dokonanych przez grupy podatników.

Art. 106o.

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może określić warunki wystawiania faktur, których kwota należności ogółem wraz z kwotą podatku przekracza 450 zł albo 100 euro - jeżeli kwoty w fakturze określone są w euro, ale nie przekracza 1800 zł albo 400 euro - jeżeli kwoty w fakturze określone są w euro, oraz dane, które faktury te powinny zawierać.

2. Zakres danych, o których mowa w ust. 1, musi być mniejszy niż określony w art. 106e.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przy wydawaniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia:

1) konieczność zapewnienia odpowiedniego dokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług i identyfikacji czynności dokonanych przez grupy podatników;

2) specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą lub rodzajem wykonywanych czynności.

Art. 106p.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych rodzajów usług  lub towarów, inny niż określony w art. 31a ust. 1 sposób przeliczania wykazywanych na fakturach kwot  w walutach obcych, stosowanych do określenia podstawy opodatkowania,  z uwzględnieniem specyfiki rozliczania należności z tytułu świadczenia tych usług lub dostaw tych towarów.

Art. 106r.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić późniejsze niż określone w art. 106i terminy wystawiania faktur uwzględniając specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą lub rodzajem wykonywanych czynności.”;

Minister Finansów przygotował również projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Źródło: Projekt z 25 maja 2012 r.  oraz projekt z 10 sierpnia 2012 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw.