REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Spółka komunalna jako podatnik VAT

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
 Joanna Rudzka Kancelaria Doradcy Podatkowego
Kancelaria posiada wieloletnie doświadczenie w obsłudze podatkowo-prawnej dużych i średnich polskich firm, międzynarodowych korporacji oraz podmiotów publicznych.
Joanna Rudzka, doradca podatkowy
Status spółki komunalnej a VAT
Status spółki komunalnej a VAT
fot. Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Spółka komunalna nie zawsze działa jako podatnik VAT i jej aktywności mogą podlegać wyłączeniu z opodatkowania na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Spółka komunalna a VAT

Sprawa rozpatrywana przez Naczelny Sąd Administracyjny dotyczyła Spółki z o.o. w 100% należącej do Gminy , która pytała o opodatkowanie VATem otrzymywanej od Gminy rekompensaty. Spółka została powołana w celu realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zarządzania gminnym zasobem komunalnym, tj. obiektami sportowymi, turystycznymi i rekreacyjnymi.

REKLAMA

REKLAMA

Szczegółowe zasady dotyczące realizacji zadań oraz zasady rozliczeń finansowych określa umowa zawarta pomiędzy Gminą a Spółką. Zgodnie z umową, Spółka przyjmuje do wykonania w imieniu i na rzecz Gminy usługę polegającą na kompleksowym zarządzaniu i administrowaniu przedmiotem umowy, w tym organizowaniu i/lub pozyskiwaniu imprez sportowych, kulturalnych, komercyjnych i rekreacyjnych oraz zapewnieniu innych przedsięwzięć o charakterze rekreacyjno-sportowym. Pod pojęciem zarządzania zasobem uważa się m.in. podejmowanie decyzji i dokonywanie czynności mających na celu zapewnienie właściwiej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości, zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania, właściwej eksploatacji nieruchomości, jak również czynności zmierzające do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym, zgodnie z ich przeznaczeniem, w zakresie uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) i przepisów prawa miejscowego, z obowiązkiem uzyskania odrębnych pełnomocnictw do dokonywania czynności przekraczających zwykły zarząd powierzonym zasobem.

Z tytułu świadczonych usług z zakresu zarządzania zasobem komunalnym, Gmina zobowiązała się do wypłaty w okresach kwartalnych rekompensaty w wysokości niezbędnej do pokrycia kosztów poniesionych w trakcie wywiązywania się ze zobowiązań. Wysokość rekompensaty Spółka oblicza na podstawie przepisów wspólnotowych, w tym Decyzji KE C(2011)9380 z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom obowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (2012/21/UE). Na jej podstawie rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu następująco: koszty poniesione w związku z realizacją usługi minus wszystkie dodatnie wpływy minus jakiekolwiek inne przychody wygenerowane podczas wypełniania usługi plus tzw. rozsądny zysk. Ponadto, rekompensata podlega corocznej weryfikacji. Jest korygowana w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę zbyt wysokiej rekompensaty w stosunku do rzeczywistego poziomu kosztów. Nadmierna wysokość rekompensaty jest uznawana za pomoc publiczną. Rekompensata nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług (ale to i tak nie jest przychód Spółki, który de facto stanowi dochód Gminy), a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności z tytułu wykonywania zadań własnych powierzonych Spółce do realizacji w trybie władczym.

Powierzenie zadania użyteczności publicznej nastąpiło w drodze aktu kreującego Wnioskodawcę (najpierw w uchwale rady miejskiej, a następnie w umowie Spółki), w którym w sposób niebudzący wątpliwości został określony cel i przedmiot jej działania jako wykonywania zadania własnego Gminy. W celu doprecyzowania zasad współpracy pomiędzy Spółką a Gminą została zawarta umowa. Umowa ta nie ma charakteru odpłatnego, gdyż Gmina nie nabywa na jej podstawie żadnych usług, dostaw. Umowa doprecyzowuje jedynie wzajemne relacje między Gminą a Spółką i nie podlega ona ustawie Prawo zamówień publicznych, ponieważ źródłem świadczenia usług jest w tym przypadku nie umowa, ale odpowiedni akt władczy. Spółka również nie dysponuje uprawnieniami natury cywilistycznej do odstąpienia od realizacji usług, czy też powstrzymania się od świadczenia z przyczyn określonych w Kodeksie cywilnym, nawet w przypadku nieotrzymania rekompensaty. Z tytułu zawartej umowy Spółka nie będzie osiągała żadnych przychodów. Pobierane od użytkowników opłaty za korzystanie z obiektów, których wysokość określono zarządzeniem Burmistrza K., stanowią przychód właściciela tego zasobu komunalnego, tj. Gminy.

REKLAMA

Zdaniem Spółki, otrzymana rekompensata nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi w zakresie zarządzania obiektami sportowymi, turystycznymi i rekreacyjnymi, tym samym nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Powołując się na przepisy art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – dalej: „u.p.t.u.” – Spółka wskazała, że przepisy tej ustawy, zgodnie z wymogami prawa europejskiego (VI Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r.) odwołują się do pojęcia klasyfikacji usług, a także szerokiego pojęcia świadczenia na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowią dostawy towarów zgodnie z art. 7 ustawy. Zdaniem Spółki, pojęcie świadczenia składającego się na usługę należy interpretować zgodnie z pojęciem na gruncie Kodeksu cywilnego, tzn. jest to zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie usług podlega opodatkowaniu, gdy jest wykonywanie w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może być uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi. Aby zatem ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za rekompensatę, niezbędne jest ustalenie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego rekompensatę czyli Gminę K. Aby dana czynność została uznana za świadczenie usługi, musi z jednej strony istnieć działanie lub zaniechanie, natomiast z drugiej strony tego działania konsument tego świadczenia, podmiot, który odnosi korzyści o charakterze majątkowym.

W ocenie Spółki, Gmina wypłacając rekompensatę na pokrycie kosztów działalności Spółki, nie jest jednocześnie beneficjentem tej usługi. Beneficjentem usług realizowanych przez Spółkę będą m.in. mieszkańcy miasta i Gminy K., którzy będą korzystali z tych usług. Opłacone usługi będą stanowiły dostawę usług w rozumieniu przepisów u.p.t.u., a otrzymana kwota ze sprzedaży będzie stanowiła obrót Gminy w rozumieniu art. 29 tej ustawy. Rekompensata, którą otrzyma Spółka nie stanowi wynagrodzenia za zrealizowane usługi, jest formą zrekompensowania poniesionych kosztów działalności.

Dotacje typu kosztowego, finansujące koszty działalności określonych podmiotów nie podlegają opodatkowaniu, do takiej kategorii przysporzeń – zdaniem Spółki – należy zaliczyć rekompensatę. Rekompensata, o której mowa we wniosku, nie wpływa na ceny opłat za korzystanie z obiektów ustalone przez Burmistrza, które i tak stanowią dochód Gminy a nie Spółki. Jest ona przeznaczona na realizację zadań własnych, a więc na finansowanie działalności Spółki, polegającej na zarządzaniu obiektami stanowiącymi własność Gminy. Oznacza to, że dopłata ma charakter ogólny, a jej celem jest dotowanie całej działalności Spółki. Nie jest to więc dopłata do cen usług, zatem rekompensata nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zadania publiczne wyłączone z VAT

Jednakże, zarówno organ jak i Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podzieliły zdania Spółki.

Zdaniem WSA, czynności Spółki nie mogą być uznane za czynności organu władzy, bowiem ani przedmiotowe zadania Gminy (utrzymywanie i udostępnianie ludności ww. obiektów), ani tym bardziej czynności Spółki, nie są wykonywane w sposób właściwy dla władztwa publicznego. Skarżąca również nie wskazała na taki charakter jej działań, poza wskazywaniem na zadania własne j.s.t.

WSA odniósł się przy tym do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 390/15 gdzie NSA wskazał na potrzebę dokonania analizy, „czy realizacja przez Skarżącą zadań własnych w zakresie gospodarki komunalnej Gminy, stanowi niezależne świadczenie usług na rzecz tejże Gminy, zważywszy że to ta właśnie jednostka samorządu terytorialnego utworzyła Skarżącą spółkę i posiada w niej 100% udziałów” a także na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 października 2015 r. w sprawie C-174/14 […] przeciwko […] (http://curia.europa.eu). W wyroku tym TSUE dokonał wykładni art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE L 2006.347.1). TSUE uznał, że z uwagi na trwały i nieprzerwany charakter usług planowania i zarządzania regionalną służbą zdrowia świadczonych przez wskazaną […] spółkę akcyjną na rzecz […] fakt, że […] płaci tej spółce rekompensatę nazwaną „wkładem finansowym”, która nie została ustalona w oparciu o zindywidualizowane usługi, lecz w sposób ryczałtowy i w skali rocznej w celu pokrycia kosztów funkcjonowania tej spółki, nie podważa bezpośredniego związku istniejącego pomiędzy dokonanym świadczeniem usług a wynagrodzeniem, którego wysokość jest ustalana wcześniej według ustalonych kryteriów, nie podważa go również okoliczność, że umowy programowe zawierane pomiędzy spółką i […] zawierają określone klauzule, które przewidują, iż kwota rekompensaty należna spółce może zostać skorygowana. Wobec tego TSUE uznał, że opisana działalność spółki stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112. Zdaniem Sądu, nie powinno więc budzić wątpliwości, że podobnie należy ocenić działalność Skarżącej – co w istocie jest przez nią kwestionowane. TSUE stwierdził, że działalność gospodarcza spółki świadczona na rzecz organu władzy (j.s.t.) jest objęta zasadą nieopodatkowania podatkiem od wartości dodanej przewidzianą w art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112 pod dwoma warunkami: 1) że taką spółkę należy zaklasyfikować jako podmiot prawa publicznego oraz, 2) że wykonuje ona tą działalność jako podmiot władzy publicznej. W ocenie Sądu, skarżąca Spółka nie spełnia żadnego z tych warunków.

Zdaniem WSA, ustawodawca przyznał jednostkom s.t. pewną swobodę w wyborze formy prawnej realizacji zadań komunalnych, wobec czego gmina dokonując wyboru jednej z takich form w konsekwencji decyduje o prawnych skutkach związanych z wyborem „pośrednika” w wykonywaniu takich zadań. Skutki takie wynikają lub mogą wynikać np. z przepisów Kodeksu spółek handlowych, prawa pracy, prawa cywilnego, przepisów podatkowych, w tym np. z przepisów o podatku od towarów i usług, itp.

NSA jednak stanął po stronie Spółki i uznał, iż nie działa ona jako podatnik VAT. Wobec tego, rekompensaty jej wypłacane przez Gminę nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. NSA podzielił zdanie Spółki, iż realizuje ona zadania publiczne (organu władzy publicznej), wyłączone z VAT na mocy art. 15 ust.6 ustawy o VAT. Nie bez znaczenia jest też to, iż 100% udziałów w Spółce posiada samorząd. Spółka nie bierze udziału w normalnej konkurencji na rynku i nie dąży do maksymalizacji zysku.

Wyrok o sygn. I FSK 1366/17 z 22 lipca 2020 r.

Joanna Rudzka, Doradca Podatkowy

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Skuteczna windykacja: 5 mitów – dlaczego nie warto w nie wierzyć. Terminy przedawnienia roszczeń (branża TSL)

Wśród polskich przedsiębiorców, w tym także w branży TSL (transport, spedycja i logistyka) temat windykacji należności powraca jak bumerang. Z jednej strony przedsiębiorcy zmagają się z chronicznymi zatorami płatniczymi, z drugiej – wciąż krążą liczne stereotypy, które sprawiają, że wiele firm reaguje zbyt późno albo unika działań windykacyjnych. W efekcie przedsiębiorcy narażają się na utratę płynności finansowej i problemy z dalszym rozwojem.

Podatek od nieruchomości 2026: stawki maksymalne. 1,25 zł za 1 m2 mieszkania lub domu, 35,53 zł za 1 m2 biura, magazynu, sklepu

Stawki maksymalne podatku od nieruchomości będą w 2026 roku wyższe o ok. 4,5% od obowiązujących w 2025 roku. Przykładowo stawka maksymalna podatku od budynków mieszkalnych i samych mieszkań wyniesie w 2026 roku 1,25 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, a od budynków (także mieszkalnych) używanych do prowadzenia działalności gospodarczej: 35,53 zł za 1 m2 powierzchni użytkowej. Faktyczne stawki podatku od nieruchomości na dany rok ustalają rady gmin w formie uchwały ale stawki te nie mogą być wyższe od maksymalnych stawek określonych przez Ministra Finansów i Gospodarki.

Limit poniżej 10 000 zł - najczęściej zadawane pytania o KSeF

Czy przedsiębiorca z obrotami poniżej 10 tys. zł miesięcznie musi korzystać z KSeF? Jak długo można jeszcze wystawiać faktury papierowe? Ministerstwo Finansów wyjaśnia szczegóły nowych zasad, które wejdą w życie od lutego 2026 roku.

"Podatek" (opłata) od psa w 2026 r. Jest stawka maksymalna ale każda gmina ustala samodzielnie. Kto nie musi płacić tej opłaty?

Najczęściej mówi się potocznie: „podatek od psa”. Ale tak naprawdę to opłata lokalna: "opłata od posiadania psów" pobierana przez gminy. Na szczęście nie wszystkie gminy się na to decydują. Bo opłata właśnie tym się różni od podatku, że może ale nie musi być wprowadzona na terenie danej gminy. Ile wynosi opłata od psa w 2026 roku? Kto musi ją płacić a kto jest zwolniony? Do kiedy trzeba wnosić tę opłatę do gminy? Wyjaśniamy.

REKLAMA

Podatki i opłaty lokalne w 2026 roku: Minister Finansów ustalił stawki maksymalne

Od 1 stycznia 2026 r. wzrosną (jak prawie każdego roku) o wskaźnik inflacji (tym razem o ok. 4,5%) maksymalne stawki podatków i opłat lokalnych. Minister Finansów wydał już coroczne obwieszczenie w tej kwestii. Zatem w 2026 roku możemy liczyć się z zauważalnie wyższymi stawkami podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych i opłat lokalnych (targowej, miejscowej, uzdrowiskowej, reklamowej, od posiadania psów) - oczywiście w tych gminach, których rady podejmą stosowne uchwały do końca 2025 roku.

Zasadzka legislacyjna na fundacje rodzinne. Krytyczna analiza projektu nowelizacji ustawy o CIT z dnia 29 sierpnia 2025 r.

"Niczyje zdrowie, wolność ani mienie nie są bezpieczne, kiedy obraduje parlament" - ostrzega sentencja często błędnie przypisywana Markowi Twainowi, której rzeczywistym autorem jest Gideon J. Tucker, dziewiętnastowieczny amerykański prawnik i sędzia Sądu Najwyższego stanu Nowy Jork. Ta gorzka refleksja, wypowiedziana w 1866 roku w kontekście chaotycznego procesu legislacyjnego w Albany, nabiera szczególnej aktualności w obliczu współczesnych praktyk legislacyjnych.

Od 2026 koniec faktur w Wordzie i Excelu. KSeF zmienia zasady gry dla wszystkich firm

Od 2026 roku KSeF stanie się obowiązkowy dla wszystkich przedsiębiorców, a sposób wystawiania faktur zmieni się na zawsze. System przewiduje różne tryby – online, offline24, awaryjny – aby zapewnić firmom ciągłość działania w każdych warunkach. Dzięki temu nawet brak internetu czy awaria serwerów nie zatrzyma procesu fakturowania.

Nowe limity podatkowe na 2026 rok - co musisz wiedzieć już dziś? Wyliczenia i konsekwencje

Rok 2026 przyniesie przedsiębiorcom realne zmiany – limity podatkowe zostaną obniżone w wyniku przeliczenia według niższego kursu euro. Granica przychodów dla małego podatnika spadnie do 8 517 000 zł, a limit jednorazowej amortyzacji do 212 930 zł. To pozornie drobna korekta, która w praktyce może zdecydować o utracie ulg, uproszczeń i korzystnych form rozliczeń.

REKLAMA

Samofakturowanie w KSeF – jakie warunki trzeba spełnić i jak przebiega cały proces?

Samofakturowanie pozwala nabywcy wystawiać faktury w imieniu sprzedawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dowiedz się, jakie warunki trzeba spełnić i jak przebiega cały proces w systemie KSeF.

SmartKSeF – jak bezpiecznie wystawiać e-faktury

Wdrożenie Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) zmienia sposób dokumentowania transakcji w Polsce. Od 2026 r. e-faktura stanie się obowiązkowa, a przedsiębiorcy muszą przygotować się na różne scenariusze działania systemu. W praktyce oznacza to, że kluczowe staje się korzystanie z rozwiązań, które automatyzują proces i minimalizują ryzyka. Jednym z nich jest SmartKSeF – narzędzie wspierające firmy w bezpiecznym i zgodnym z prawem wystawianiu faktur ustrukturyzowanych.

REKLAMA