Do obowiązków księgowego należy wiele czynności, m.in.: prowadzenie ksiąg rachunkowych, sporządzanie sprawozdań, czy rozliczenie podatków. W związku z tym, że księgowy odpowiada za dokumentację jednostki, przyjmuje on na siebie odpowiedzialność, w tym często odpowiedzialność karną. Za przestępstwa w zakresie rachunkowości ustawa o rachunkowości przewiduje różne sankcje.
Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. W związku z tym, że księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco, każde zdarzenie jest udokumentowane dowodami księgowymi, które potwierdzają dokonanie operacji gospodarczej, a zarazem są podstawą zapisów w księgach rachunkowych.
W wyroku z dnia 5 marca 2014 r. (sygn. akt II FSK 481/12) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsyłając do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 ww. ustawy, upoważnia organy podatkowe do weryfikacji wartości udziałów/akcji, określonej w umowie lub w statucie spółki, w sytuacji, gdy wartość nominalna obejmowanych udziałów, tj. wartość przedmiotu aportu określona w „cenie” jego zbycia, w sposób znaczny odbiega od wartości rynkowej przedmiotu wkładu i jednocześnie nie znajduje to uzasadnionych przyczyn w rozumieniu art. 14 ust. 1 ww. ustawy.