19 października 2014 r. weszła w życie nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych. W trzeciej części publikacji na ten temat zostaną poruszone zmiany dotyczące ustalania, czy oferta zawiera rażąco niską cenę, zmiany dotyczące rozszerzenia stosowania innych niż cena kryteriów oceny ofert, oraz wymogu wprowadzania w umowach zawartych na dłużej niż 12 miesięcy zasad zmiany wynagrodzenia, ze względu na określone czynniki.
odpowiedzialności podmiotu udostępniającego zasoby na potrzeby zamówienia, wymogu zatrudniania osób wykonujących zamówienie na podstawie umowy o pracę oraz odnoszące się do zatrzymywania wadium.
Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w której stwierdził, m.in. że w sytuacji gdy wykonawca uczestniczący w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego poweźmie wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania przed dniem przesłania mu przez zamawiającego informacji o kwestionowanej czynności, bieg terminu do wniesienia odwołania liczy się według zasad określonych w art. 182 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tzn. od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia – wyrok SN z 28 lutego 2013 r., III CZP 107/2012).
Ostatnia nowelizacja Prawa zamówień publicznych, podnosząca próg bagatelności do kwoty 30 000 euro, weszła w życie 16 kwietnia 2014 r. Zmianę tę należy generalnie ocenić bardzo pozytywnie – podwyższenie progu bagatelności powoduje jednak, że zamawiający będą musieli ostrożniej udzielać „małych” zamówień, ponieważ same zasady udzielania, jak też kontroli i odpowiedzialności związanej z wydatkowaniem środków publicznych, pozostały bez zmian.
Przy realizacji dużych inwestycji budowlanych zaangażowanych jest zazwyczaj wiele podmiotów gospodarczych. Rodzi to problemy w momencie, gdy główny wykonawca nie wypłaca należności podwykonawcom. Wówczas firmy realizujące inwestycje, uważają, iż to inwestor ma obowiązek uregulować zobowiązania pieniężne wobec nich. Przepisy dotyczące tej kwestii nie są spójne, jednak jednolite orzecznictwo sądowe pozawala określić, w jakich sytuacjach roszczenia wobec inwestora są uzasadnione.