W dniu 18 kwietnia weszła w życie ustawa z 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz.U. z 2017 r., poz. 708), zwana „pakietem przewozowym”. W ocenie twórców ma ona stanowić skuteczny mechanizm przeciwdziała procederowi, jakim jest wyłudzanie przez nieuczciwych podatników podatku VAT i akcyzy w przypadku obrotu tzw. towarami wrażliwymi (m.in. alkohol, paliwa, susz tytoniowy). Realizacja zamierzenia będzie możliwa za sprawą szeregu obowiązków nałożonych na podmioty uczestniczące w przewozie towarów – zarówno jako wysyłający, odbierający, jak również jako przewoźnicy.
Jedną z kart paliwowych przekazaliśmy naszemu kontrahentowi, który nie świadczy dla nas usług transportowych. Powodem przekazania karty są korzystniejsze warunki cenowe, kontrahent nie miałby bowiem możliwości zawarcia takiej umowy z operatorem. Kontrahent tankuje za granicą. Faktury za paliwo są wystawiane zbiorczo, w okresach tygodniowych, na naszą spółkę w podziale na poszczególne państwa, na terenie których miała miejsce dostawa. Na podstawie jakiego dokumentu powinniśmy obciążać kontrahenta kosztami zakupionego paliwa?
Od 1 lipca 2015 r. przedsiębiorcy, którzy użytkują samochody osobowe w ramach tzw. użytku mieszanego, mają prawo do odliczenia 50% VAT od paliwa. Wydarzenie to skądinąd istotne, bo od początku obowiązywania przepisów VAT w Polsce, czyli od 1993 r. (nie cofając się wcześniej do podatku obrotowego), po raz pierwszy firmy uzyskują prawo do odliczenia co najmniej części podatku VAT od paliwa do samochodu osobowego.