Finansowanie firmy to przede wszystkim pozyskiwanie kapitału, czyli podejmowanie wszelkiego typu przedsięwzięć mających na celu uzyskanie kapitału zarówno długo, jak i krótkookresowego. Wybór źródeł finansowania uzależniony jest od istniejącego już w firmie poziomu zadłużenia, tzn. relacji pomiędzy kapitałem własnym a obcym. Należy pamiętać, że umiejętne zarządzanie finansami firmy to nie tylko pokrywanie wydatków jedynie z funduszy własnych, ale także umiejętność korzystania z funduszy obcych. Ma to szczególne znaczenie w czasach kryzysu, gdy nie jest łatwo o pieniądze z innych źródeł niż bieżąca działalność. Kapitały obce pojawiają się w firmie pod postacią zobowiązań długoterminowych i krótkoterminowych i, co najważniejsze, bez względu na to, w jakiej kondycji finansowej znajduje się firma, muszą być spłacone. Firma z wysokim zadłużeniem zawsze postrzegana jest przez inwestora z punktu widzenia jej wypłacalności jako bardziej ryzykowna inwestycja. Jednak okazuje się, że mądre zarządzanie strukturą kapitału i wykorzystanie dobroci kapitałów obcych może poprawić rentowność przedsiębiorstwa.
W dniu 12 listopada 2009 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał wyrok w sprawie o sygnaturze akt C‑441/08, w którym stwierdził, że art. 5 ust. 3 tiret drugiej dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. L 249, str. 25) wymaga, aby przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem kapitałowym podwyższenia kapitału spółki w drodze konwersji pożyczek zaciągniętych przez tę spółkę przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej na udziały, w sytuacji gdy konwersja miała miejsce po przystąpieniu, uwzględniać wcześniejsze opodatkowanie tych pożyczek na podstawie obowiązującego wówczas ustawodawstwa krajowego.