W wyroku z dnia 5 marca 2014 r. (sygn. akt II FSK 481/12) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsyłając do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 ww. ustawy, upoważnia organy podatkowe do weryfikacji wartości udziałów/akcji, określonej w umowie lub w statucie spółki, w sytuacji, gdy wartość nominalna obejmowanych udziałów, tj. wartość przedmiotu aportu określona w „cenie” jego zbycia, w sposób znaczny odbiega od wartości rynkowej przedmiotu wkładu i jednocześnie nie znajduje to uzasadnionych przyczyn w rozumieniu art. 14 ust. 1 ww. ustawy.
Każda danina na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, która stanowi publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe i bezzwrotne świadczenie pieniężne, jest nazywana podatkiem. Prawo podatkowe stanowczo i bezwzględnie obliguje każdego podatnika do uiszczenia stosownego świadczenia. Przedsiębiorcy mogą jednak zmniejszyć daninę wobec państwa dzięki optymalizacji podatkowej.
Koszt zlikwidowanych zapasów magazynowych (surowców, materiałów, części zamiennych, itp.), które straciły przydatność i nie ma możliwości ich wykorzystania do produkcji urządzeń (świadczenia usług), czy do serwisowania, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Według organów podatkowych kosztem uzyskania przychodu, zarówno w PIT jak i CIT, w przypadku sprzedaży środka trwałego sfinansowanego dotacją, oraz środkami własnymi, jest jego wartość początkowa, niezależnie od źródła jego sfinansowania. Wartość ta, musi zostać pomniejszona o odpisy amortyzacyjne.