Przepisy podatkowe w Polsce, na Węgrzech, w Rumunii i Rosji są oceniane przez podatników w tych krajach jako najmniej stabilne w Europie. Najlepiej jest pod tym względem w Szwajcarii, Danii, Luksemburgu i Szwecji. 50% respondentów uznaje, że niestabilność systemów podatkowych i częste zmiany prawa niekorzystnie wpływają na ich działalność biznesową. Polska, Rosja i Portugalia to kraje, w których przedsiębiorcy wytoczyli organom podatkowym najwięcej spraw sądowych.
Od 2013 roku czekają nas istotne zmiany dotyczące fakturowania sprzedaży towarów i usług. Pojawią się faktury uproszczone, a znikną m.in. faktury wewnętrzne. Przewiduje się również likwidację określeń „Faktura VAT-MP”, „Faktura VAT-marża”. Wprowadzona będzie możliwość umieszczenia informacji, iż podatek VAT rozlicza nabywca, a także możliwość wystawiania faktur zbiorczych. Zmian jest znacznie więcej, w tym w samej treści faktur VAT.
Od dochodu ze sprzedaży nieruchomości należy zapłacić podatek. Jednak można zgodnie z prawem zmniejszyć wysokość tego dochodu (a w konsekwencji i podatku), wykazując dopuszczalne koszty uzyskania przychodu. Należą do nich koszty notarialne, koszty pośredników, opłaty planistyczne, nakłady (wydatki związane z remontem czy modernizacją budynku), a także koszt nabycia nieruchomości.
W przypadku, gdy umowa dzierżawy gruntu zostanie zakończona wykupem gruntu przez dzierżawcę, to wartość wzniesionych przez niego na tym gruncie budynków, stanowiących jego nakład własny, nie wejdzie do podstawy opodatkowania VAT. W takich przypadkach, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegać wyłącznie wartość gruntu. W odniesieniu do budynków nie występuje bowiem dostawa towaru.
Obowiązek opodatkowania VAT usług dotyczących wstępnej likwidacji szkód, likwidacji szkód majątkowych oraz komunikacyjnych, wykonywanych na rzecz i w imieniu zakładu ubezpieczeń, zależy przede wszystkim od określenia, czy dana usługa jest usługą ubezpieczeniową lub stanowi odrębną całość, która jest niezbędna i właściwa dla świadczenia usługi ubezpieczenia.
Obecnie, organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym faktury korygujące przychody, bez względu na przyczynę uzasadniającą korektę przychodów, powinny być rozliczane w okresie rozpoznania przychodu należnego. Poprzednio, w pewnych przypadkach organy zgadzały się na rozliczanie faktur korygujących w dacie ich wystawienia. Czy obecnie prezentowane stanowisko jest prawidłowe?