Danina solidarnościowa (zwana także III progiem podatkowym) została wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) 1 stycznia 2019 r., na mocy ustawy z 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. poz. 2192). Obowiązek zapłaty 4% daniny solidarnościowej ciąży (w uproszczeniu) na podatnikach PIT, gdy suma osiągniętych przez nich dochodów (wykazywanych w rocznym obliczeniu podatku PIT-40A oraz w zeznaniach PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38 oraz PIT-CFC) po odjęciu kwot pomniejszających, przekracza 1 000 000 zł. Z informacji Ministerstwa Finansów wynika, że daninę solidarnościową odprowadzi w 2020 roku około 25 tys. osób.
Nie samo posiadanie władzy rodzicielskiej wobec dziecka, ale faktyczne jej wykonywanie przez rodziców jest okolicznością, która umożliwia im odliczenie ulgi na dzieci. Wobec czego, rodzicom, którzy nie zajmują się dzieckiem i nie wykonują obowiązku alimentacyjnego, co należy rozumieć jako niewykonywanie władzy rodzicielskiej, ulga na dzieci nie przysługuje.
Rządowa „tarcza antykryzysowa” przewiduje zwolnienie z opłacania składek ZUS za trzy miesiące: marzec, kwiecień oraz maj. Mogą z tego skorzystać przedsiębiorcy, którzy prowadzili działalność gospodarczą przed 1 lutego 2020 roku. Drugim, znacznie bardziej kontrowersyjnym obostrzeniem dla przedsiębiorców, jest kryterium osiągnięcia przychodu nie wyższego niż 15 681 PLN, co nie jest właściwym miernikiem kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
Szacuje się, że z tarczy finansowej może skorzystać nawet 670 tys. polskich firm, które ucierpiały wskutek pandemii koronawirusa. Do mikrofirm, MŚP i dużych przedsiębiorstw trafi prawie 100 mld złotych – z czego nawet 60 mld zł to środki bezzwrotne. Za realizację programu, który jest częścią Tarczy Antykryzysowej, odpowiada Polski Fundusz Rozwoju.