Różnice kursowe

Kwoty podatku w fakturach wykazuje się w złotych. Natomiast kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania w VAT.

Na koncie 08 "Środki trwałe w budowie" ujmuje się wszystkie nakłady poniesione w związku z nabyciem i wytworzeniem środków trwałych, a także wszelkie koszty związane z przebudową, rozbudową, rekonstrukcją i modernizacją skutkujące ich ulepszeniem.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Jednocześnie należy mieć na względzie, iż wypłata dywidendy, jest obojętna podatkowo, bowiem jest jedynie realizacją ustawowego prawa udziałowca (akcjonariusza) do partycypacji w zysku spółki wypłacającej i nie wykazuje żadnego związku z jej przychodami podatkowymi. Nadto na gruncie ustawy o CIT podatkowe różnice kursowe mogą powstać m.in. na zobowiązaniach oraz na własnych środkach pieniężnych.

W ustawie CIT, począwszy od 1 stycznia 2018 r., mamy do czynienia z rozdziałem przychodów na przychody z zysków kapitałowych i pozostałe przychody z działalności. Tym samym podatnik uzyskujący przychody z obu tych źródeł jest zobowiązany przyporządkować im również koszty. Wydawało się, jak zauważa ekspert Grant Thornton, że przepisy są jasne, ale im dłużej obowiązują tym więcej pojawia się wątpliwości o prawidłowość rozliczeń podatkowych.

Konsekwencje podatkowe zwrotu pracownikowi różnicy wynikającej z zastosowania różnych kursów walut w momencie ponoszenia wydatku w trakcie podróży służbowej w stosunku do kursu przyjętego dla rozliczenia delegacji, wyjaśnia konsultant podatkowy z ECDDP Sp. z o.o.

W fakturach dokumentujących usługi przedsiębiorca podał wartość usług w walucie polskiej oraz jednocześnie w euro. Należność za usługi zagraniczny kontrahent uregulował w euro, dokonując wpłaty na rachunek walutowy przedsiębiorcy. Czy w przypadku otrzymania faktury wystawionej w dwóch walutach występują różnice kursowe?

Spółka sprzedała w grudniu wyroby gotowe dostawcy z Francji. Do końca roku nie otrzyma jednak zapłaty, bo termin przypada dopiero w styczniu 2016 r. Również w grudniu zakupiła towary od kontrahenta z Niemiec. Zapłata za towary nastąpi w styczniu. W jaki sposób spółka ma wycenić rozrachunki z zagranicznym kontrahentem na dzień bilansowy?

Zasadniczym celem ustawy o szczególnych zasadach restrukturyzacji walutowych kredytów mieszkaniowych, czyli tak zwanej ustawy o pomocy frankowiczom, jest wsparcie kredytobiorców, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji po znacznym wzroście kursu franka. Kontrowersje budzi jednak nie tylko sama ustawa, ale nieustannie zmieniany wymiar tej pomocy, który do pierwotnego poziomu, tj. modelu 50/50 obniżony został przez Senat.

Wystawiamy faktury w euro dla naszych kontrahentów unijnych. Czy powstające w związku z zapłatą za nie różnice kursowe wpływają na wielkość podstawy opodatkowania podatkiem VAT?

Powstałe w wyniku bilansowej wyceny aktywów i pasywów różnice kursowe są zaliczane bezpośrednio do przychodów (dodatnie różnice) lub kosztów (ujemne różnice) finansowych (art. 30 ust. 4 uor). Należy je ująć w księgach rachunkowych na kontach zespołu 7 przychodów finansowych „Dodatnie różnice kursowe” i kosztów finansowych „Ujemne różnice kursowe” w korespondencji z kontem zespołu 1 lub 2.

Firmy stosujące Międzynarodowe Standardy Rachunkowości są zobowiązane do wyceny majątku według wartości rynkowej, od której naliczana jest amortyzacja bilansowa. Z drugiej strony amortyzacja podatkowa biegnie swoim tokiem zgodnie z wartością, po jakiej swego czasu środki trwałe zostały nabyte. Pojawia się zatem pytanie czy z tytułu różnicy w wartości amortyzacji środków trwałych powstaną różnice przejściowe czy trwałe a także czy od ujawnionej różnicy w wartości netto środków trwałych należy ustalić rezerwę lub aktywo z tytułu podatku odroczonego.

Ustawa o rachunkowości wymaga, aby księgi rachunkowe były prowadzone w języku polskim i w walucie polskiej. Natomiast, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, przedsiębiorcy mogą dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Jak rozliczyć podatkowo i bilansowo różnice kursowe?

Podatnicy dokonujący transakcji w walutach obcych mają obowiązek dwa razy przeliczać wartości walut na złotówki. W chwili dokonania transakcji oraz w chwili faktycznego rozliczenia tej transakcji. Za pierwszym razem wycena dokonywana jest z reguły po kursie średnim waluty ogłaszanym przez NBP, za drugim – następuje po kursie faktycznie zastosowanym w dniu uregulowania należności czy zobowiązania. Różnice ujemne zmniejszą zobowiązanie wobec urzędu skarbowego.

Pytania podatników budzi kwestia, czy trzeba uwzględniać w wartości początkowej środków trwałych zrealizowane różnice kursowe od tzw. własnych środków pieniężnych, które powstają w związku z zapłatą za faktury inwestycyjne przed momentem oddania inwestycji do używania?

Od 1 stycznia 2012 r. obowiązują nowe zasady stosowania kursu faktycznego i średniego NBP przy obliczaniu podatkowych różnic kursowych. W podatkach dochodowych (PIT, CIT) kurs faktycznie zastosowany uwzględnia się w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach stosuje się kurs średni NBP.

Wszelkie przychody oraz koszty wyrażone w walucie obcej podatnicy zapisują w księdze rachunkowej albo podatkowej księdze przychodów i rozchodów w polskiej walucie. Dlatego dowody księgowe np. faktury, rachunki wystawione w obcych walutach przed ich ujęciem w ewidencjach księgowych podatnicy muszą przeliczać na złote po właściwym kursie, który może się zmieniać w czasie. Skutkiem zmian kursów walut pomiędzy określonymi w przepisach momentami ustalania kursów są różnice kursowe.