Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 29 stycznia 2016 r., (sygn. akt II FSK 3178/13) rozstrzygnął kwestię tego, jak należy interpretować termin ,,wartość zadłużenia”, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przepisy dot. tzw. cienkiej kapitalizacji). W orzecznictwie sporne jest, czy przez to określenie rozumieć trzeba jedynie wartość pożyczek czy też wszystkich zobowiązań wobec podmiotu powiązanego.
Udzielenie pożyczki przez spółkę której przedmiotem działalności nie jest działalność finansowa, a przychód z udzielonej pożyczki nie jest jej podstawowym źródłem przychodu, stanowi czynność sporadyczną w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT. Tak długo jak udzielane przez spółkę pożyczki będą wyjątkowo, w niewielkim zakresie finansowym, nieangażujące wysokich aktywów spółki, to należy tę działalność oceniać jako działalność sporadyczną, w szczególności gdy ta działalność nie jest na stałe wpisana w strategię działalności gospodarczej firmy.
Ministerstwo Finansów bardziej szczegółowo zbada, czy transakcje i zmiany organizacyjne w ramach jednej grupy mają uzasadnienie biznesowe, czy służą jedynie korzyści podatkowej. Najbardziej narażone na kontrolę są firmy, które dokonują transakcji z podmiotami zagranicznymi, w szczególności mającymi siedzibę lub zarząd w krajach, gdzie obowiązują niższe stawki podatkowe niż w Polsce.