Pojęcia „środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi” oraz „produktów zwykle przeznaczonych do użytku jako dodatek lub substytut środków spożywczych” znajdujące się w pkt 1 załącznika III do Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że dotyczą one wszelkich produktów zawierających substancje odżywcze pełniące w organizmie ludzkim funkcje budulcowe, energetyczne i regulujące, które są niezbędne do utrzymania, funkcjonowania i rozwoju tego organizmu, spożywanych w celu dostarczenia organizmowi tych substancji.
„Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa, takie jak w przedmiotowej sprawie, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 14 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112, podlegającą opodatkowaniu VAT. Pobierając opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa, takie jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy, gmina działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 9 ust. 1, a nie w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu w art. 13 dyrektywy 2006/112” – taka jest konkluzja Opinii Rzecznika Generalnego w polskiej sprawie toczącej się przez TSUE pod znakiem C‑604/19.
Jedną z fundamentalnych zasad podatku od towarów i usług, jest możliwość odliczenia podatku naliczonego. Dzięki takiemu rozwiązaniu, podatek może być neutralny dla przedsiębiorcy. Co do zasady - prawo do odliczenia nie powinno być ograniczane, ponieważ stanowi podstawową zasadę systemu podatku VAT, co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości (np. wyroku z 8.01.2002 r., C-409/99, Metropol Treuhand WirtschaftsstreuhandgmbH przeciwko Finanzlandesdirektion für Steiermark and Michael Stadler v Finanzlandesdirektion für Vorarlberg, EU:C:2002:2). Zdarzają się jednak sytuacje, gdzie błędy w fakturze mogą spowodować ograniczenie tego prawa – w szczególności, jeżeli taka zostanie uznana za nierzetelną.
Nowy plik JPK_VAT z deklaracją, obowiązujący wszystkich czynnych podatników VAT od października 2020 r., to dokument elektroniczny, składający się z dwóch części: ewidencyjnej i deklaracyjnej. W części ewidencyjnej znajdują się informacje o zakupach i sprzedaży, które wynikają z ewidencji VAT przedsiębiorcy za dany okres. W części deklaracyjnej znajduje się deklaracja VAT-7 dla podatnika rozliczającego się co miesiąc (jest to wtedy plik JPK_V7M) albo deklaracja VAT-7K, dla podatnika rozliczającego się co kwartał (jest to wtedy plik JPK_V7K).
Stwierdzenie nabycia przez podatnika pustych faktur w celu uzyskania korzyści podatkowych upoważnia organy do odmówienia mu prawa do odliczenia VAT. Nie oznacza jednak, że na tej podstawie mogą żądać od niego zapłaty VAT z faktur, które on wystawił. Jak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, to, iż przedsiębiorca kupował puste faktury, nie oznacza, że sam takie wystawiał. Organy muszą to udowodnić.
Już za kilka dni nowy JPK_V7M i JPKV7K stanie się faktem. Rewolucja zapowiadana od dawna, po kilku odroczeniach, nieodwołalnie wchodzi w życie. Potwierdziło to Ministerstwo Finansów w komunikacie z 16 września b.r., w którym wskazano, że 30 września 2020 r. zostanie wyłączona dotychczasowa bramka REST API służąca do przesyłania plików JPK autoryzowanych podpisem kwalifikowanym i zaufanym, jak również bramka REST API, służąca do przesyłania plików JPK autoryzowanych danymi autoryzacyjnymi.
