Ustawodawca, dostrzegając aktywność polegającą na zmianie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, wprowadził od 1 stycznia 2019 r. do polskiego porządku prawnego tzw. exit tax, czyli podatek nałożony na przedsiębiorców, którzy przenoszą swój biznes za granicę. Dodać jednak trzeba, że podatek ten nie ma bezwzględnego charakteru. Istnieją bowiem podstawy prawne eliminujące obowiązek jego zapłaty.
Od 1 stycznia 2016 r. obowiązują przepisy regulujące zasady dokonywania korekty kosztów (art. 15 ust. 4i-4l ustawy o CIT). Z przepisów tych wynika, że każda korekta przychodu lub kosztu, która nie będzie spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, ma być dokonywana na bieżąco. Przepisy o korekcie kosztów mają zastosowanie również przy korygowaniu kosztów uzyskania przychodów poniesionych przed 1 stycznia 2016 r. Wcześniej według ugruntowanego stanowiska organów podatkowych i sądów, korekty przychodów i kosztów należało dokonywać zawsze wstecz - bez względu na przyczynę (por. wyrok NSA z 25 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 4/13). Dla podatników oznaczało to obowiązek korygowania prowadzonych ewidencji i zeznań podatkowych niejednokrotnie nawet za kilka lat.
W ostatnich miesiącach pojawiło się wiele zmian w prawie, a także nowych regulacji, które wpłyną na funkcjonowanie przedsiębiorstw. Część przepisów należy interpretować pozytywnie, bo wprowadzają ułatwienia i otwierają firmom kolejne drogi rozwoju w biznesie, pozostałe mogą wydłużać niektóre procesy, a przede wszystkim nakładają sankcje, których polski system prawny do tej pory nie przewidywał. Aby ułatwić przedsiębiorcom zrozumienie nowych przepisów i konsekwencje ich wprowadzenia, eksperci Rödl & Partner opracowali broszurę „10 zmian w prawie – wiosenne porządki w firmie”.
Opłata administracyjna, która nie ma przypisanego okresu obowiązywania, może być zaliczana jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, a prowizja, jeśli dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy, może być rozliczana proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy umowa gwarancyjna.
Rozpoczęcie prowadzenia działalności wiąże się z koniecznością podjęcia kilku kluczowych decyzji takich jak zakres świadczonych usług, rodzaj sprzedawanych towarów, forma prawna działalności i wielu innych zależnych od rodzaju biznesu i branży, w które będziemy działać. Dzisiaj odpowiemy na pytanie nurtujące wielu Polaków rozważających założenie firmy w Wielkiej Brytanii, a mianowicie kto może taką działalność zarejestrować i w jakiej formie. Jeżeli po tym artykule będziesz rozważał rejestrację firmy za granicą, warto skorzystać z fachowej wiedzy specjalistów naszej Kancelarii.