Obowiązujące od 1 stycznia 2015 r. regulacje CFC (art. 30f ustawy o PIT oraz art. 24a ustawy o CIT) mogą wbrew intencji ustawodawcy objąć znacznie mniejszy krąg podmiotów niż wynikałoby to z samego brzmienia ww. przepisów. Założeniem ustawodawcy było m.in. opodatkowanie 19% podatkiem dochodowym dochodów kontrolowanych przez polskiego podatnika spółek zagranicznych, położonych w państwach, w których poziom opodatkowania podatkiem dochodowym jest niższy niż 14,25%, przy założeniu, że ponad 50% przychodów tych spółek ma pasywny charakter. W oczywisty sposób regulacja ta wymierzona jest przede wszystkim w spółki cypryjskie, szeroko wykorzystywane do optymalizacji opodatkowania zysków z papierów wartościowych sensu largo. Niejako "przy okazji" ww. regulacje znajdą zastosowanie do spółek z innych państw UE (np. Irlandia, Bułgaria), które wbrew postanowieniom prawa wspólnotowego będą podlegać dyskryminacji podatkowej.
Zmiana w prawie, która obowiązuje od początku 2015 roku, dała sądom rejestrowym możliwość wykreślania z KRS podmiotów, które ich nie wypełniają, np. nie składając sprawozdań finansowych. Procedura może być wszczęta bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, a mienie podmiotu w takich przypadkach przejmie Skarb Państwa.
Czy ktoś, kto wchodzi w tajne porozumienia z innymi państwami, aby uchylić się od płacenia podatku w swoim kraju, gdzie uzyskał dochody, postępuje w sposób naganny i - mówiąc kolokwialnie - okrada (oczywiście nie w sensie prawnym) swoje państwo i pośrednio tych wszystkich, którzy nie wchodzą w to porozumienie? Takie pytanie stawia (i na nie odpowiada) profesor Witold Modzelewski z Instytutu Studiów Podatkowych.
Do obowiązków księgowego należy wiele czynności, m.in.: prowadzenie ksiąg rachunkowych, sporządzanie sprawozdań, czy rozliczenie podatków. W związku z tym, że księgowy odpowiada za dokumentację jednostki, przyjmuje on na siebie odpowiedzialność, w tym często odpowiedzialność karną. Za przestępstwa w zakresie rachunkowości ustawa o rachunkowości przewiduje różne sankcje.
Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. W związku z tym, że księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco, każde zdarzenie jest udokumentowane dowodami księgowymi, które potwierdzają dokonanie operacji gospodarczej, a zarazem są podstawą zapisów w księgach rachunkowych.