Prowadzimy działalność deweloperską. Zawieramy z klientami umowy rezerwacji lokalu. Umowy takie nie są zawierane w formie aktu notarialnego. Klient deklaruje zainteresowanie zakupem określonego lokalu i wpłaca na nasz bieżący rachunek bankowy określoną kwotę opłaty rezerwacyjnej. Jeżeli klient ostatecznie nie zdecyduje się na zakup lokalu i zrezygnuje z jego rezerwacji, opłata ta podlega zwrotowi na rzecz klienta. Natomiast w momencie zawarcia z klientem umowy przedwstępnej wpłacona wcześniej opłata rezerwacyjna podlega zaliczeniu na poczet ceny lokalu oraz jednocześnie przekazaniu na rachunek powierniczy prowadzony przez bank. W celu usprawnienia transakcji, działając w imieniu klienta, dokonujemy przelewu wpłaconych wcześniej środków z bieżącego rachunku bankowego na rachunek powierniczy, prowadzony zgodnie z wymogami ustawy deweloperskiej. Czy otrzymana przez nas opłata rezerwacyjna, wpłacana przez klienta na nasz bieżący rachunek bankowy, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego?
Budujemy domy jednorodzinne. Zazwyczaj, jeszcze przed podpisaniem aktu notarialnego, wydajemy klientom klucze do tych domów, żeby mogli je wykończyć. Naszym zdaniem, obowiązek podatkowy występuje u nas dopiero wtedy, gdy klienci podpiszą akty notarialne przenoszące na nich własność domów. Czy mamy rację?
Zajmujemy się sprzedażą prenumerat czasopism naukowych, specjalistycznych z różnych branż, w formie dostaw wersji drukowanych (PKWiU 58.14.1). Prenumeraty te są opłacane przez naszych klientów z góry, np. na następny rok, półrocze bądź kwartał na podstawie pro formy. Fakturę sprzedaży wystawiamy w terminie 60 dni od dnia udostępnienia prenumeraty, a obowiązek podatkowy rozpoznajemy w dacie wystawienia tej faktury. Czy postępujemy prawidłowo?
Jesteśmy małym podatnikiem. Rozliczamy się z VAT metodą kasową. Zawarliśmy kontrakt, który przewiduje, że płatności za wykonane przez nas - w ramach jego realizacji - czynności nastąpią w odroczonym terminie. Najprawdopodobniej utracimy niebawem status małego podatnika i możliwość rozliczania VAT metodą kasową. Jak powinniśmy rozpoznać obowiązek podatkowy, gdy czynności wykonane zostaną jeszcze w okresie, gdy będziemy rozliczać się metodą kasową, a płatność za nie nastąpi po utracie tej możliwości?
W celu zwiększenia poziomu sprzedaży towarów oraz poziomu rozpoznawalności marek, pod którymi oferowane przez nas towary są sprzedawane, a także w celu umacniania relacji z obecnymi klientami, organizujemy szereg akcji o charakterze promocyjnym i marketingowym. Jednym z podstawowych środków wykorzystywanych w naszej działalności marketingowej są różnego rodzaju materiały reklamowe, które wydajemy nieodpłatnie różnym podmiotom, takie jak materiały POS, foldery reklamowe, próbki, wzorniki, stojaki i półki reklamowe, reklamy roll-up, banery, ekrany LCD z logo firmy oraz pozostałe materiały reklamowe z zaznaczonym logo i nazwą naszej firmy, takie jak: koszulki, bluzy, skarpetki, czapki, plecaki, zawieszki, skrobaczki do szyb, bloki z kartkami, długopisy, maskotki, torby i pamięci flash. Wartość jednostkowa poszczególnych materiałów reklamowych przekracza kwotę 100 zł, a przy ich nabyciu przysługiwało nam prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Czy w związku z nieodpłatnym przekazywaniem ww. materiałów reklamowych na rzecz kontrahentów powstanie obowiązek podatkowy w zakresie VAT?
10 czerwca 2015 r. otrzymałem od stałego kontrahenta wpłatę w wysokości 8000 zł na poczet przyszłych, nieokreślonych na razie zamówień. Pierwsze zamówienie towarowe po dokonaniu powyższej wpłaty kontrahent złożył 4 lipca 2015 r. Dokonując zamówienia, kontrahent wskazał, że zapłatę za nie, tj. 3000 zł brutto, mam potrącić z wpłaconej 10 czerwca 2015 r. kwoty. Czy mogę uznać wpłaconą w czerwcu kwotę za zaliczkę i opodatkować ją w deklaracji za czerwiec?
Zamierzamy na mocy uchwały wspólników rozwiązać spółkę jawną, a następnie przeprowadzić postępowanie likwidacyjne. Przedmiotem majątku spółki jawnej jest nieruchomość, która została wniesiona do spółki przez ówczesnych wspólników tytułem wkładu niepieniężnego. Nieruchomość stanowi środek trwały spółki jawnej. Wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej nie było opodatkowane VAT. W związku z planowaną likwidacją spółki na wspólników przeniesiona zostanie własność nieruchomości, zgodnie z wysokością posiadanych udziałów. Czy przeniesienie nieruchomości z majątku spółki jawnej na majątek osobisty wspólników w częściach odpowiadających posiadanym przez nich udziałom, w związku z likwidacją spółki jawnej, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w VAT?
W przypadku planowanego podziału spółki kapitałowej dokonywanego przez przeniesienie części przedsiębiorstwa stanowiącej zorganizowany zespół składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań – zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w trybie art. 529 § 1 k.s.h., ważnym zagadnieniem wpływającym na prawidłowość przebiegu podziału będzie określenie miejsca rozliczenia sprzedaży opodatkowanej – podatku należnego, realizowanej przez spółkę dzieloną w trakcie dokonywania podziału. Duże znaczenie posiada to, czy podatek należny od danej sprzedaży realizowanej przez ZCP rozliczany jest jeszcze przez spółkę dzieloną, czy też przez spółkę przejmującą.
Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W przypadku jednak usług, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT, tj. usług budowlanych i budowlano-montażowych, obowiązek podatkowy należy rozpoznać z chwilą wystawienia faktury.
Od dłuższego czasu toczyła się dyskusja, czy tzw. embeding, czyli „osadzanie” na stronie internetowej plików multimedialnych, udostępnionych w innym miejscu jest zgodne z prawem autorskim. Plik taki najczęściej zawiera utwór, więc na jego rozpowszechnianie powinno uzyskać się zgodę twórcy. Sytuacja wydaje się być jeszcze bardziej skomplikowana, gdy „osadzony” plik, został wcześniej umieszczony w sieci bez zgody autora. Czy w takiej sytuacji odpowiedzialność za nielegalne rozpowszechnienie utworu ponosi tylko udostępniający utwór, czy także osoba, która osadziła go na swojej stronie internetowej? Nad takim zagadnieniem pochylił się pod koniec 2014 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
