Spółka, delegując pracownika w zagraniczną podróż służbową, wypłaca zaliczkę w walucie obcej bądź w PLN. Przy księgowaniu kosztów tej podróży spółka stosuje średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień przedłożenia rozliczenia delegacji, natomiast do rozliczenia z pracownikiem – kurs średni NBP z dnia wypłaty zaliczki. Różnica między poniesionymi wydatkami jest rozliczana w PLN. Czy powstałe w ten sposób różnice kursowe są różnicami podatkowymi? Jeśli tak, to czy w pełnej wysokości? Czy ma znaczenie, że zaliczka w całości pokryła wydatki? Czy są różnicami podatkowymi tylko do wysokości zaliczki?
Wyjścia prywatne w godzinach pracy jest czasem, za który nie przysługuje wynagrodzenie. Jednak często odpowiednia kwota nie jest potrącana, gdyż pracodawca przyjmuje, że zostanie to wyrównane przy odpracowaniu przez pracownika wyjścia prywatnego. Jeżeli planowane odpracowanie nie odbędzie się, może dojść do nadpłaty wynagrodzenia, którą w pewnych sytuacjach trudno będzie odzyskać.
Od 11 maja 2014 r. zacznie obowiązywać nowelizacja Ordynacji podatkowej, która wprowadza dorozumianą zgodę na doręczenia elektroniczne oraz fikcję e-doręczenia. Oznacza to, że podatnik, który elektronicznie wyśle do organu podatkowego wniosek lub podanie, wyraża automatycznie zgodę na doręczenie odpowiedzi w formie elektronicznej. Po upływie 14 dni organ podatkowy automatycznie uzna taką odpowiedź za doręczoną, nawet gdy podatnik nie poświadczy, że ją otrzymał.
Jednym z podstawowych przywilejów podatnika jest prawo do składania korekty zeznania podatkowego. Najczęstszą przyczyną składania korekty jest stwierdzenie w niej błędów dotyczących danych autoryzujących, tj. błąd w nazwisku, imieniu, NIP, numerze PESEL. Zdarzają się również poważniejsze błędy, które skutkować mogą nałożeniem kary przez urząd z tytułu popełnionego wykroczenia lub nawet przestępstwa karno-skarbowego.
Pracodawcy, którzy chcą przyjąć do pracy obywatela obcego państwa muszą liczyć się z tym, że zasady zatrudnienia cudzoziemców w Polsce reguluje wiele przepisów różniących się od siebie w zależności od rodzaju obywatelstwa cudzoziemca, jak i jego sytuacji prawnej. Inne procedury będą dotyczyły obywateli państw Unii Europejskiej, a inne obywateli państw pozostałych, przy czym zatrudnienie tych pierwszych wymaga o wiele mniej formalności.