3 marca 2020 r. wiceminister finansów Jan Sarnowski otworzył IX Forum Cen Transferowych (FCT), w którym wzięli udział przedstawiciele biznesu, firm doradczych, świata nauki, organizacji zajmujących się problematyką cen transferowych, a także Ministerstwa Finansów (MF) i Krajowej Administracji Skarbowej (KAS). Rezultatem prac IX FCT są 3 nowe rekomendacje, które dotyczą: opisu metody marży transakcyjnej netto (TNMM), opisu metody ceny odprzedaży oraz interpretacji i zakresu stosowania przepisów o restrukturyzacji w obszarze cen transferowych.
Ministerstwo Finansów opracowało nowe wzory deklaracji w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wzory zeznań CIT-8 i CIT-8AB, wzory informacji CIT/WZ, CIT/WZG, CIT-8/O, CIT/BR, CIT/8S, CIT/8SP, CIT/PGK i CIT/WW. Nowe formularze zaczną obowiązywać od 1 kwietnia 2020 r. i będą miały zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2020 r.
Do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone wydatki związane z udziałem w targach branżowych, o ile nie mają charakteru reprezentacji. A zatem wydatki na m.in. przygotowanie i wyposażenie stoiska targowego, zorganizowanie noclegów, transportu oraz zapewnienie wyżywienia dla pracowników i gości, wydatki związane z obsługą i przebiegiem targów, zakup artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych.
Przedsiębiorcy (podatnicy PIT lub CIT) mogą płacić należności rolnikom (także tym, którzy są podatnikami VAT) na dowolny rachunek bankowy bez ryzyka, że poniesione w ten sposób wydatki nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Rolnicy nawet jeżeli są podatnikami VAT, to nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców. A w konsekwencji do przedsiębiorców nabywających towary, czy usługi od przedsiębiorców nie ma zastosowania limit transakcji bezgotówkowych, wynikający z art. 15d ustawy o CIT (i analogicznie art. 22p ustawy o PIT).
W obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, gdy przedsiębiorcy (osoby prawne) decydują się na połączenie, przekształcenie lub zmianę formy prawnej wykonywanej działalności. Istotne jest prawidłowe rozpoznanie skutków podatkowych takich transakcji, gdyż błędy w tym zakresie będą miały skutki zarówno finansowe, gospodarcze, jak i personalne dla osób zarządzających podmiotami.
Podatkowa Grupa Kapitałowa (PGK) jest uprawniona do dokonania odpisu z tytułu ulgi z tytułu działalności badawczo-rozwojowej (ulga B+R) nawet w sytuacji, gdy pojedyncze spółki tworzące PGK odnotowują jednostkową stratę lub mają niewystarczający dochód. Takie korzystne dla podatnika stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 28 stycznia 2020 r. WSA jednocześnie stwierdził, że stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zaprezentowane w interpretacji podatkowej z 15 maja 2019 r. jest w całości sprzeczne z wykładnią językową, systemową i celowościową przepisów w zakresie PGK i ulgi B+R. Jest to bardzo korzystny wyrok dla podatników, zgodny z przepisami, doktryną i celem wprowadzenia ulgi B+R.
Aby móc potrącić koszty, podatnik musi zgromadzić odpowiednie dowody ich poniesienia. Co do zasady będą to faktury, podpisane umowy cywilnoprawne czy inne dowody księgowe. W przypadku kosztów, których wpływ na przychody jest trudny do wykazania, podatnik powinien mieć przygotowane, oprócz dowodów księgowych, również inne dowody świadczące o związku danego wydatku z przychodem.
Ustawa o PIT nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzał by o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Mogą to być takżę wydatki na nabycie uprawnień zawodowych, np. na uzyskanie licencji pilota.
Rozwój gospodarczy, procesy globalizacji i wzmacnianie pozycji największych grup kapitałowych na świecie przyczynia się do istotnego wzrostu udziału transakcji, które są dokonywane przez te grupy, w całkowitym handlu. Szczególnej uwadze administracji podatkowych podlegają obecnie warunki, na jakich podmioty funkcjonujące w dużych grupach kapitałowych realizują wzajemne transakcje, tj. transakcje wewnątrzgrupowe. Ceny towarów, usług, wartości niematerialnych lub prawnych w transakcjach wewnętrznych grup kapitałowych jako transakcje między podmiotami powiązanymi coraz częściej stają się punktem sporu między podatnikami a administracjami podatkowymi.
Ministerstwo Finansów szykuje podatnikom kolejne zmiany w podatkach dochodowych (PIT, CIT i ryczałcie). Projektowana nowelizacja ma m.in. dostosować z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisy o podatku dochodowym do PKWiU 2015, ograniczyć liczbę rocznych obliczeń podatku (PIT–40A) sporządzanych przez organy rentowe, wprowadzenie szczególnej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania w zakresie regulacji dotyczącej zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów hipotetycznych odsetek. Ta sama nowelizacja ma także wprowadzić szereg ważnych zmian doprecyzowujących obecne przepisy nie tylko podatków dochodowych (także w VAT i Ordynacji podatkowej). Warto tu wskazać wprowadzenie możliwości przesyłania paragonów fiskalnych w formie elektronicznej do klienta, za jego zgodą i w uzgodniony z nim sposób, czy doprecyzowanie przepisów art. 61b Ordynacji podatkowej dotyczących indywidualnych rachunków podatkowych.
APA, z ang. Advanced Pricing Agreements, czyli Uprzednie Porozumienie Cenowe, to rodzaj umowy z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej, w której podatnik oraz Szef KAS uzgadniają, że zastosowana wysokość oraz metoda wyliczenia ceny w transakcji z podmiotem powiązanym odpowiada zasadom rynkowym. Porozumienie to funkcjonuje w Polsce od 2006 roku, jednak do niedawna było relatywnie rzadko stosowane. Głownie z uwagi na fakt, że wystąpienie o APA jest dość czasochłonne, wymaga zebrania szeregu dokumentów, przygotowania obszernego wniosku i odpowiedniego przedstawienia argumentacji uzasadniającej zastosowane warunki transakcyjne. Wreszcie, wiąże się z poniesieniem znacznej opłaty w związku ze złożeniem wniosku.
Niektóre wydatki na zakup usług niematerialnych od podmiotów powiązanych podlegają limitowaniu w kosztach uzyskania przychodu na gruncie podatku CIT. Do takich wydatków zalicza się usługi doradcze, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, badania rynku oraz świadczenia o podobnym charakterze.
Minister Finansów potwierdził, że w podatkach dochodowych (PIT i CIT), sformułowania „podatek od wartości dodanej” i polski „podatek od towarów i usług” stanowią celowościowo synonimy opisujące tę samą daninę. Oznacza to powinność analogicznego stosowania do obydwu pojęć rozwiązań przewidzianych w przepisach ustaw o podatkach dochodowych (ustawa o CIT i ustawa o PIT) z wszelkimi konsekwencjami, w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów. Prowadzi to w następstwie, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT oraz (odpowiednio) art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, do nieuwzględniania w podstawie opodatkowania (stanowiącej przychód netto) podatku od wartości dodanej do celów poboru podatku u źródła, o którym mowa w art. 21 ustawy o CIT i art. 29 ustawy o PIT. Natomiast otrzymanie zwrotu podatku w innym państwie członkowskim w ramach szczególnej procedury VAT-REFUND spowoduje zasadniczo efekt ekonomiczny tożsamy z odliczeniem podatku naliczonego co oznacza, że podatnik nie poniesie ekonomicznego ciężaru podatku.
