Tematy - Zobowiązania podatkowe, Interpretacje podatkowe - INFOR.PL

Jedna z form zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych jest zastaw skarbowy. W jakich wypadkach może być on ustanowiony i jak wygląda procedura jego ustanawiania?

W niektórych wypadkach przepisy przewidują możliwość wzajemnego potrącenia zobowiązań podatkowych podatnika, jak też jego zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę z bezspornej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa. Jakie wierzytelności mogą podlegać potrąceniu?

Większość podatników wie, że zobowiązanie podatkowe wygasa w razie zapłaty podatku. Przepisy przewidują jednak również inne sytuacje, w których dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego.

Przekazywanie i zużywanie artykułów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, soki, ciastka, na naradach i spotkaniach pracowników spółki, pracowników i przedstawicieli podmiotów z grupy kapitałowej, pracowników z przedstawicielami firm doradczych, zarządu spółki z członkami rady nadzorczej i przedstawicielami związków zawodowych, artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu firmy, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Podatnicy często powołują się przed organami podatkowymi na orzecznictwo sądów administracyjnych. Tak się bowiem dziwnie składa, że NSA i WSA na ogół bardziej przyjaźnie dla podatników interpretują przepisy podatkowe niż Minister Finansów i podległe mu organy podatkowe.

Interpretacja podatkowa może zostać zmieniona. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w interpretacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Poprzez interpretacje ogólne (art. 14a ordynacji podatkowej) Minister Finansów ma możliwość zapewnienia jednolitego stosowania kontrowersyjnych przepisów podatkowych. Przy wydawaniu interpretacji ogólnych (ale też kontrolując prawidłowość wydanych interpretacji indywidualnych - art. 14e ordynacji podatkowej) Minister Finansów powinien uwzględniać orzecznictwo: - sądów (zwłaszcza administracyjnych), - Trybunału Konstytucyjnego oraz - Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości - ETS).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z dnia 27 czerwca 2007 r.), określone zostały zarówno organy upoważnione do wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) w imieniu Ministra właściwego do spraw finansów publicznych jak i zakres upoważnienia do wydawania w imieniu Ministra właściwego do spraw finansów publicznych interpretacji indywidualnych. Rozporządzenie określa także właściwość miejscową i rzeczową organów upoważnionych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ordynacji podatkowej (art. 14b) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (tzw. interpretacja indywidualna). Niestety różne sytuacje, np. zmiany w prawie powodują, że wydana indywidualna interpretacja traci swoją aktualność, może również zaistnieć sytuacja, że wydana interpretacja z jakiegoś powodu będzie nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 12 § 5 ordynacji podatkowej, jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Gdy rozliczamy się z urzędem skarbowym z tytułu podatku od towarów i usług (VAT), musimy ustalić w którym momencie dana transakcja wywołała powstanie obowiązku podatkowego. Od tego momentu zależy kiedy (w którym miesiącu lub kwartale) musimy wykazać podatek należy. W tym zakresie istnieją dwie zasady ogólne i wiele od nich wyjątków.

Szokiem dla niektórych jest informacja, że w niektórych sytuacjach mogą odpowiadać za cudze niezapłacone podatki. Tak właśnie stanowią przepisy ordynacji podatkowej. Warto więc wiedzieć kiedy może nam się przydarzyć takie nieszczęście.

Prawidłowe wszczęcie postępowania podatkowego jest istotne dla ustalenia właściwego terminu na załatwienie konkretnej sprawy. Ponadto ma ono znaczenie dla innych kwestii, takich jak chociażby ustalenie stron.

Od 1 stycznia 2009 roku obowiązuje zasada, zgodnie z którą decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Może być jednak inaczej jeśli decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Nawet decyzja ostateczna, a więc taka od której nie służy już żaden środek odwoławczy, może zostać uchylona lub zmieniona po zaistnieniu pewnych przesłanek. Jest to tym samym nadzwyczajny tryb wzruszania decyzji. W jego stosowaniu istnieją jednak pewne istotne ograniczenia.

Katalog środków dowodowych jakie mogą być wykorzystane w postępowaniu podatkowym jest niezwykle szeroki. Niemałą rolę odgrywa przy tym inicjatywa oraz chęć kooperacji jaką przejawiają strony postępowania.

Decyzje podejmowane w trakcie postępowania podatkowego powinny być bezstronne. Realizacji tego celu służą między innymi przepisy regulujące kwestie wyłączenia pracowników organów podatkowych od udziału w konkretnych sprawach.

W postępowaniu podatkowym występują sytuacje, kiedy konieczne jest osobiste stawiennictwo strony lub innych osób przed organem podatkowym. Osoby te nie zawsze jednak muszą dopełniać tego obowiązku, nawet jeśli doręczone im wezwanie jest prawidłowe.

Nową instytucją na gruncie przepisów regulujących postępowanie podatkowe jest możliwość przeprowadzenia rozprawy. Jednym z jej głównych celów jest zagwarantowanie stronie czynnego udziału w postępowaniu. Może ona być jednak stosowana tylko w postępowaniu odwoławczym.

Wznowienie postępowania jest jednym z tak zwanych nadzwyczajnych trybów postępowania podatkowego. Znajduje on zastosowanie w odniesieniu do decyzji ostatecznych, które jednakże są dotknięte jedną z wad wyliczonych przez ustawodawcę.

Od decyzji podatkowej wydanej przez organ pierwszej instancji, strona może się odwołać. Podobną instytucją w wypadku postanowień jest zażalenie. Zasady korzystania z tych dwóch instytucji różnią się od siebie. Co więcej, zażalenie możliwe jest tylko w wyraźnie określonych przypadkach.

Nawet ostateczna decyzja może zostać uznana za nieważną, jeśli okaże się, że została ona wydana z naruszeniem przepisów formalnych lub materialnych. Postępowanie w tym zakresie może zostać wszczęte zarówno z urzędu jak i na wniosek strony.

Właścicielami Spółki jawnej są 2 osoby fizyczne zamieszkałe w Polsce, po 50 % udziałów Spółki. Poza Spółką nie prowadzą innej działalności gospodarczej Zarówno Spółka jak również jej właściciele nie mają żadnych powiązań kapitałowych, ani nie uczestniczą w zarządzaniu w innych podmiotach krajowych i zagranicznych.

Choć zasadniczo koszty postępowania przed organami podatkowymi ponosi Skarb Państwa, województwo, powiat lub gmina, to w pewnych sytuacjach może nimi zostać obciążona także strona oraz inne podmioty.

Organami podatkowymi właściwymi miejscowo w sprawach dotyczących stwierdzenia nadpłaty podatków na wniosek podatnika złożony w przypadkach, o których mowa w art. 75 § 1 ordynacji podatkowej, są:

Organy podatkowe, które na podstawie odrębnych przepisów są właściwe do ustalania lub określania zobowiązań z tytułu podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych, zwanych dalej "podatkami", są właściwe w poniższych sprawach.

Właściwość miejscowa organów podatkowych w przypadku zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego jest określona przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz.U. Nr 165 poz.1371 z późn. zm.).

Właściwość miejscową organów podatkowych ustala się w sprawach:
1. opłaty targowej - według miejsca położenia targowiska;
2. opłaty miejscowej - według położenia miejscowości, w której jest pobierana opłata;
3. opłaty administracyjnej, o której mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych - według siedziby organu, który dokonał czynności urzędowej.

Zgodnie z ustawą o pcc organem podatkowym właściwym rzeczowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych jest naczelnik urzędu skarbowego. Natomiast naczelnik którego urzędu skarbowego jest właściwy miejscowo w sprawach pcc od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Polski lub prawa majątkowe wykonywane w kraju - ustala się wg poniższych zasad.

Właściwym dla podatnika organem podatkowym w przypadku podatku od towarów i usług (VAT) jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach podatku od spadków i darowizn ustala się według poniższych, dość skomplikowanych zasad.

Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się przede wszystkim według miejsca zamieszkania osoby fizycznej - o ile mieszka na stałe w Polsce (rezydent). Natomiast jeżeli osoba fizyczna nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nierezydent) właściwość miejscową w zakresie PIT ustala się wg miejsca pobytu tej osoby.

W sprawach podatku dochodowego od osób prawnych właściwy miejscowo jest organ podatkowy według adresu siedziby wynikającej:
1) z odpowiedniego rejestru lub
2) ze statutu lub umowy, jeżeli adres siedziby nie został ujawniony w odpowiednim rejestrze.

Podatnik powinien znać właściwy dla danego rozliczenia podatkowego urząd skarbowy i do niego składać deklaracje podatkowe oraz wpłacać podatki. Mimo, że najczęściej praktyka organów podatkowych w przypadkach pomyłek co do właściwości urzędu jest korzystna dla podatników, warto nie popełniać takich błędów.

W naszym systemie podatkowym mamy do czynienia z dwiema instancjami organów podatkowych.

Co roku Departament Administracji Podatkowej (Wydział Kontroli Podatkowej) Ministerstwa Finansów opracowuje wytyczne (priorytety) kontroli podatkowej dla podległych organów podatkowych. Warto wiedzieć, co budzi szczególne zainteresowanie kontrolujących urzędników skarbowych. Jako, że ostatnie priorytety zostały sformułowane w 2009 roku należy domniemywać, że są one równie ważne i w 2010 roku.

Obok stwierdzenia nieważności oraz uchylenia decyzji istnieją również sytuacje, w których wydana przez organ podatkowy decyzja wygasa. Najczęściej dzieje się tak z powodu niedopełnienia przez stronę postępowania podatkowego wymaganych warunków.

W toku postępowania podatkowego mogą wyniknąć sytuacje, w których dalsze kontynuowanie postępowania staje pod znakiem zapytania. Aby uniknąć podejmowania pochopnych decyzji przez organy podatkowe, ustawodawca przewidział instytucję zawieszenia postępowania.

Przebieg kontroli kontrolujący dokumentuje w protokole. Stan faktyczny może być ponadto utrwalony za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk lub na informatycznych nośnikach danych.

Zarówno kontrolujący, jak i kontrolowani mają ściśle określone przepisami ordynacji podatkowej prawa i obowiązki.

Zasadą jest, że czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej, chyba że kontrolowany zrezygnuje z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych.

Przepisy ordynacji podatkowej stanowią, że kontrola podatkowa powinna zostać zakończona bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie wskazanym w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli.

Przedsiębiorcy mają możliwość złożenia sprzeciwu wobec podjęcia i wykonywania kontroli, rozpoczętej z naruszeniem przepisów o konieczności zawiadomienia o zamiarze jej wszczęcia.

Kontrolując urzędnik powinien mieć imienne upoważnienie do kontroli i ważną legitymację służbową. Te dokumenty powinieneś obejrzeć.

Kontrolę podatkową podejmuje się wyłącznie z urzędu. Nie możesz zatem żądać, by fiskus skontrolował Ciebie lub np. Twojego sąsiada.

Celem kontroli podatkowej jest sprawdzenie, czy kontrolowani wywiązują się z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.

Ustawodawca wyposażył organy podatkowe w środki dyscyplinujące uczestników postępowania podatkowego. Środkami tymi są kary porządkowe. Ustawodawca dość szczegółowo określił możliwość oraz zasady ich stosowania.

W toku postępowania podatkowego przeprowadzający je organ wydaje decyzje i postanowienia. Akty te różnią się nie tylko zakresem merytorycznym, ale również środkami odwoławczymi jakie przysługują stronie jeśli jest ona niezadowolona z ich treści.

Zobowiązania podatkowe, Interpretacje podatkowe

Kiedy można ustanowić zastaw skarbowy

Jak zapłacić podatek bez wydawania pieniędzy (potrącenie)

W jaki sposób następuje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego

Czy nieodpłatne przekazanie towarów na spotkania wewnętrzne spółki podlega VAT

Jakie są konsekwencje spisu z natury dokonanego w trakcie roku podatkowego

Interpretacja indywidualna nie służy do potwierdzenia prawidłowości kodu z PKWiU

Czy fiskus musi respektować tezy orzeczeń sądów administracyjnych

Skutki zmiany interpretacji podatkowej

Ogólne interpretacje podatkowe Ministra Finansów

Wniosek o wydanie interpretacji podatkowej – miejsce złożenia, opłata

Skutki zastosowania się podatnika do interpretacji indywidualnej, która uległa zmianie

Dzień wolny od pracy a obliczenie terminu podatkowego

Moment powstania obowiązku podatkowego w VAT - 3 zasady ogólne

Odpowiedzialność osób trzecich za zobowiązania podatkowe

Wszczęcie postępowania podatkowego

Wykonanie decyzji podatkowej

Uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznej

Dowody w postępowaniu podatkowym

Wyłączenie pracownika lub organu podatkowego

Wezwania

Rozprawa w postępowaniu podatkowym

Wznowienie postępowania

Odwołania i zażalenia

Stwierdzenie nieważnosci decyzji

Czy spółka jawna powinna zmienić urząd skarbowy na tzw. wyspecjalizowany

Koszty postępowania

Właściwość miejscowa organów podatkowych w sprawach dotyczących stwierdzenia nadpłaty podatków

Właściwość rzeczowa organów podatkowych w sprawach związanych ze stosowaniem ulg w spłacie zobowiązań podatkowych

Właściwość miejscowa organów podatkowych w razie zmiany właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego

Właściwość miejscowa w zakresie opłat lokalnych oraz w sprawach odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta

Właściwość miejscowa organów podatkowych - podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC)

Właściwość miejscowa organów podatkowych w przypadku rozliczania VAT

Właściwość miejscowa organów podatkowych - podatek od spadków i darowizn

Właściwość miejscowa organów podatkowych - podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT)

Właściwość miejscowa organów podatkowych - podatek dochodowy od osób prawnych (CIT)

Właściwość rzeczowa i miejscowa organów podatkowych - zasady ogólne i spory o właściwość

Organy podatkowe - właściwość wg instancji

Co szczególnie kontroluje fiskus (2009-2010)

Wygaśnięcie decyzji

Zawieszenie postępowania

Protokół i zakończenie kontroli

Prawa i obowiązki podczas kontroli

Gdzie jest prowadzona kontrola podatkowa

Ile może trwać kontrola podatkowa

Możesz sprzeciwić się kontroli jeżeli nie otrzymasz zawiadomienia o zamiarze jej wszczęcia

Sprawdź kontrolujących urzędników

Wszczęcie kontroli podatkowej

Kontrola podatkowa - cele i podmioty

Kary porządkowe

Decyzje i postanowienia