Na koniec każdego roku podatkowego podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do książki przychodów i rozchodów spisu z natury (remanentu końcowego) towarów handlowych, materiałów podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. W remanencie na koniec roku nie ujmujemy środków trwałych i wyposażenia. W firmie, która nie ma na stanie towarów handlowych – a tak się często zdarza w branżach związanych z usługami – wartość remanentu wynosi 0 zł i też powinna być wpisana do księgi.
Kiedy w księdze przychodów i rozchodów ująć fakturę na zakup materiałów lub towarów handlowych, jeżeli fakturę tę otrzymano wcześniej, niż ww. materiały/towary? Czy z dokonaniem wpisu należy poczekać do momentu otrzymania materiałów/towarów? W którym miesiącu zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów – w miesiącu wystawienia faktury, czy otrzymania materiałów/towar (gdy miesiące te są inne)? Czy ma znaczenie, czy miesiąc, w którym wystawiono fakturę, jest już „zamknięty”? Powyższe rodzi wątpliwości zwłaszcza w związku z istniejącą od 1 stycznia 2014 r. możliwością wystawiania faktur 30 dni przed dokonaniem dostawy towarów.
Podatkowe księgi przychodów i rozchodów (pkpir) mogą prowadzić w roku 2015 r. ci rozliczający się wg skali podatkowej PIT lub 19% podatkiem liniowym podatnicy PIT (osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie, spółdzielnie socjalne), którzy w 2014 r. uzyskali mniej niż 5.010.600,- zł (1.200.000,- euro x 4,1755 zł) przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych.
Każda danina na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, która stanowi publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe i bezzwrotne świadczenie pieniężne, jest nazywana podatkiem. Prawo podatkowe stanowczo i bezwzględnie obliguje każdego podatnika do uiszczenia stosownego świadczenia. Przedsiębiorcy mogą jednak zmniejszyć daninę wobec państwa dzięki optymalizacji podatkowej.
Według organów podatkowych kosztem uzyskania przychodu, zarówno w PIT jak i CIT, w przypadku sprzedaży środka trwałego sfinansowanego dotacją, oraz środkami własnymi, jest jego wartość początkowa, niezależnie od źródła jego sfinansowania. Wartość ta, musi zostać pomniejszona o odpisy amortyzacyjne.
Podatnik może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, przy uwzględnieniu, iż zmiany stawek dokonuje się od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna, wobec czego podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną również do poziomu 0,1%.