Od 1 sierpnia obowiązują przepisy ustawy o PIT wprowadzające zwolnienie z podatku dochodów pracowników i zleceniobiorców, którzy nie ukończyli 26. roku życia. Ministerstwo Finansów przygotowało przykładową treść oświadczenia, które osoby do 26. roku życia mogą złożyć płatnikom (pracodawcom lub zleceniodawcom), aby ci nie pobierali zaliczek na PIT. Płatnik, który otrzyma oświadczenie od pracownika bądź zleceniobiorcy, nie będzie pobierać zaliczek na podatek najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał oświadczenie (nie dłużej jednak niż do końca miesiąca, w którym przychody z pracy uzyskane od tego płatnika w 2019 r. podlegały zwolnieniu od podatku (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT).
Zerowy PIT dla osób do 26. roku życia zacznie obowiązywać już od 1 sierpnia br. W 2019 r. limit zwolnienia wyniesie 35 636,67 zł, czyli 5/12 limitu rocznego, ponieważ zwolnienie będzie obowiązywać przez pięć miesięcy - od sierpnia do grudnia. Płatnik nie będzie musiał obliczać i pobierać zaliczek na PIT, tj. od sierpnia do grudnia 2019 r., jeżeli młody podatnik złoży oświadczenie, że jego dochody w całości zostaną objęte zwolnieniem z PIT.
Z przeprowadzonych badań wynik, że zdecydowana większość mikroprzedsiębiorców, bo aż 94%, deklarowała, że wprowadzone w ubiegłym roku zmiany prawne nie wywarły wpływu na prowadzenie przez nich działalności. A czy nowe rozwiązania dostępne od 2019 r., takie jak ZUS od przychodu lub rozliczanie wynagrodzenia współmałżonka w kosztach działalności, ułatwią życie przedsiębiorcom?
Ryczałtowo określona wartość świadczenia wskazanego w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT obejmuje wyłącznie koszty pracodawcy wynikające z udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych, a w związku z tym również koszty eksploatacyjne, takie jak koszty ubezpieczenia, bieżące naprawy, przeglądy, wymianę części eksploatacyjnych np. wymiana opon, do których poniesienia podatnik jest zobowiązany niezależnie od tego, czy pracownik będzie wykorzystywał samochód służbowy do celów prywatnych, czy też nie. Używanie tak udostępnionego samochodu wiąże się jednak z koniecznością ponoszenia przez pracownika dodatkowych kosztów (podobnie jak ma to miejsce w sytuacji, gdy samochód jest np. wypożyczany), których to wydatków nie sposób zakwalifikować do wartości nieodpłatnych świadczeń ustalonych w omawianym przepisie.