Od 2007 r. prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą. Rozliczam się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2005 r. zakupiłem samochód osobowy. Posiadam fakturę jego zakupu, z której wynika, że został kupiony za kwotę netto 30 000 zł plus VAT 6600 zł. Dotychczas samochód ten użytkowałem na potrzeby prywatne, ale także na potrzeby działalności gospodarczej, prowadząc ewidencję jego przebiegu. Obecnie zakupiłem drugi samochód osobowy, który będzie służył prywatnym potrzebom.
W myśl artykułu 7091 kodeksu cywilnego transakcja leasingu występuje wówczas, gdy „finansujący zobowiązuje się, w zakresie swojej działalności, nabyć rzecz od określonego zbywcy na warunkach określonych w umowie i oddać ją korzystającemu do użytkowania albo używania i pobierania pożytków przez oznaczony czas, a korzystający zobowiązuje się płacić finansującemu wynagrodzenie pieniężne w uzgodnionych ratach, co najmniej równe cenie nabycia rzeczy przez finansującego”.
Organizacja non profit nabyła środek trwały, który miał być wykorzystywany do celów statutowych przez około 10 miesięcy. Po upływie tego czasu środek ten miał zostać sprzedany, w związku z tym podjęto decyzję, że wartość tego środka trwałego (przemysłowa maszyna do szycia) zostanie zaliczona bezpośrednio do kosztów. Po upływie roku okazało się, że maszyna ta nadal będzie użytkowana przez organizację. Jak należy w tej sytuacji postąpić, jeśli chodzi o rozliczenia rachunkowe i podatkowe?
Praca księgowego wiąże się z szerokim zakresem obowiązków, m.in.: prowadzeniem ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych, rozliczeniem podatków czy składek ZUS. Tak szeroki zakres obowiązków wiąże się z przyjęciem odpowiedzialności, w tym często również tej karnej. W artykule omawiamy sytuacje, w których może dojść do takiej odpowiedzialności, oraz sposoby na uniknięcie lub przynajmniej złagodzenie jej skutków.