Idea controllingu polega na zbudowaniu logicznego systemu, który pomoże kadrze kierowniczej podejmować bardziej wiarygodne i trafne decyzje, poprzez uporządkowane połączenie różnorakich elementów strukturalnych w przedsiębiorstwie, które biorą udział w gospodarczej działalności wyrażonej w przekroju ekonomicznym, finansowym, technicznym oraz organizacyjnym. Celem niniejszego artykułu jest sklasyfikowanie różnych typów i odmian controllingu ze szczególnym uwzględnieniem podziału na controlling operacyjny i strategiczny.
Przedsiębiorstwa stawiają przed sobą ambitne cele, które muszą zrealizować w określonym czasie. Powinny zatem śledzić postęp swojej działalności, opracowywać wyniki sprzedaży, analizować podjęte decyzje, przygotowywać okresowe raporty, eliminować nieprawidłowe rozwiązania. Wszystko to umożliwia diagnostyczne narzędzie procesu planowania, koordynacji oraz kontroli, jakim jest controlling.
Zarówno podatnicy, jak i przedstawiciele fiskusa zgadzają się co do jednego: prawo podatkowe nie może demoralizować. Z takim skutkiem mamy do czynienia wówczas, gdy niektórzy podatnicy działający w granicach prawa osiągają szczególne korzyści podatkowe, w których nie powinni partycypować. Przeciwdziałanie takim praktykom jest konieczne. Jednak wprowadzanie do systemu podatkowego nowych rozwiązań, które nie są wystarczająco skonkretyzowane, nie będzie skuteczne. Może doprowadzić do tego, że podatnicy faktycznie nadużywający prawa dalej będą to robili, może mniej jawnie, może z nieco większymi kosztami i ryzykiem, ale jednak. Rykoszetem za to dostaną uczciwi przedsiębiorcy. Taki skutek może mieć wprowadzona właśnie do ustawy o VAT klauzula nadużycia prawa.