Zwrot VAT. Na podstawie art. 86 ustawy o VAT, w określonych przypadkach podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 87 ustawy o VAT (jeżeli kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego) zwrot podatku na rachunek bankowy podatnika następuje w terminie 60 dni, od dnia złożenia przez podatnika rozliczenia. Istnieją jednak pewne wyjątkowe zasady, dotyczące zwrotów w trybie przyspieszonym, wymagające od urzędów skarbowych dokonywania zwrotów w termie dni 25. Jakie warunki musi spełnić podatnik, aby skorzystać z takiej możliwości? Na co zwrócić uwagę, w przypadku sporu z organem podatkowym?
Polskie prawodawstwo przewiduje kilka ścieżek legalizacji zatrudnienia cudzoziemców. W dużej mierze procedura, którą powinien wybrać pracodawca zatrudniający obcokrajowców zależy od kraju pochodzenia kandydata oraz okresu, na jaki przedsiębiorca powierza wykonywanie cudzoziemcowi pracy. W poprzednim artykule omówiliśmy legalizację pracy w oparciu o tzw. procedurę uproszczoną. Ma ona zastosowanie w przypadku pracodawców zatrudniających cudzoziemców z Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy. Dla obcokrajowców z innych państw, nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej, przepisy prawa przewidują legalizację pracy w oparciu o zezwolenie na pracę. Najpowszechniej stosowanym rodzajem zezwolenia jest zezwolenie na pracę typu A.
TAX FREE. Na Platformie Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC) od 1 lipca 2021 roku mogą się rejestrować firmy, które będą sprzedawać w systemie TAX FREE, po zmianie obsługi dokumentów na formę elektroniczną. Ponadto, od lipca, przedsiębiorcy mają możliwość dostosowania działalności w zakresie TAX FREE do zmian, które wejdą w życie od 1 stycznia 2022 roku.
Refakturowanie podatku od nieruchomości. Podatek od nieruchomości nie może być przedmiotem sprzedaży lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w efekcie nie podlega odrębnemu „refakturowaniu”. Jednak jeżeli strony umowy dzierżawy lub najmu postanowią, że wynajmujący „przerzuca” koszt podatku od nieruchomości na dzierżawcę (najemcę), wówczas koszt ten stanowi element ceny usługi dzierżawy (najmu). Innymi słowy wartość podatku od nieruchomości stanowi część zapłaty (czynszu) za usługę dzierżawy lub najmu. Dlatego też w takiej sytuacji wydzierżawiający (lub najemce) powinien wystawić fakturę, w której podstawa opodatkowania, to łączna cena (wartość) usługi dzierżawy obejmująca m.in. wartość podatku od nieruchomości, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Koszty podatku od nieruchomości nie mogą bowiem stanowić samodzielnego świadczenia, lecz są elementem podstawowej czynności, jaką jest dzierżawa nieruchomości, zatem co do zasady nie powinny być wykazywane na fakturze w odrębnej pozycji.