Faktura korygująca, Zaliczka

Co może zrobić podatnik, który otrzymał fakturę „podrobioną” lub „przerobioną”? Czy może zażądać wystawienia faktury korygującej, anulowania takiej faktury lub ją po prostu zwrócić wystawcy? Wyjaśnia profesor Witold Modzelewski.

Do 20 lutego 2017 r. podatnicy podatku dochodowego mający kalendarzowy rok podatkowy, którzy chcą wybrać kwartalny lub uproszczony sposób wpłacania zaliczek w trakcie roku podatkowego, powinni złożyć zawiadomienie w urzędzie skarbowym.

Przedsiębiorcy nadal mają wybór, jak ustalać zaliczkę na podatek dochodowy (PIT) za ostatni miesiąc: czy uwzględniać wynik spisu z natury, czy zrobić to dopiero w zeznaniu rocznym – wynika z odpowiedzi Ministerstwa Finansów na pytanie DGP.

W 2017 roku zmienią się zasady obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT). Trudniej będą mieli tak płatnicy, jak i podatnicy, którzy ostatecznie kwotę wolną rozliczą dopiero w zeznaniu rocznym. Spowodowała to nowelizacja ustawy o PIT z 29 listopada 2016 roku, wprowadzająca nową kwotę wolną od podatku. Nowelizacja została opublikowana w Dzienniku Ustaw pod poz. 1926.

Otrzymanie zaliczki wiąże się, co do zasady, z powstaniem obowiązku podatkowego w VAT. Skutek taki nie nastąpi jednakże w odniesieniu do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Noty korygujące, odnoszące się do kosztów bezpośrednich poniesionych w danym roku podatkowym, otrzymane po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego, powinny być rozpoznawane w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie podatkowe. Na moment zaliczenia wydatków na zakup materiałów do kosztów uzyskania przychodów nie ma wpływu data dokonania zapisu w księgach rachunkowych.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabyci towarów (WNT) w związku z wystawieniem czy otrzymaniem faktury dokumentującej zaliczkę?

Dokonywanie zakupów firmowych daje przedsiębiorcy możliwość obniżenia zobowiązania wobec fiskusa z tytułu VAT-u oraz powiększenia puli kosztów firmowych, czyli w skrócie obniżenia PIT-u. Przedsiębiorca odliczy też VAT od wpłaconej sprzedawcy zaliczki, natomiast nie „wrzuci” już jej w koszty.

W przypadku księgowania faktur korygujących do końca ubiegłego roku dla celów podatku dochodowego przepisy nakazywały cofać się do okresu pierwotnego, co niejednokrotnie powodowało spore trudności. Przepisy w tym zakresie uległy jednak zmianie od stycznia 2016 roku. Jak obecnie należy księgować faktury korygujące?

W praktyce niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, wymagających dokonania korekty sprzedaży zaewidencjonowanej wcześniej w kasie fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu). W tym celu podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję korekt. Jeżeli natomiast sprzedaż była udokumentowana również fakturą - konieczne będzie wystawienie faktury korygującej.

Dokonanie czynności objętej zakresem opodatkowania VAT powoduje konieczność wystawienia faktury. W przypadku natomiast otrzymania zaliczki na poczet wykonania takiej czynności, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturą zaliczkową, dokumentującą otrzymaną od kupującego wpłatę. Dodatkowo, gdy została wystawiona więcej niż jedna faktura zaliczkowa dokumentująca otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z tych faktur musi zawierać również numery poprzednich faktur.

Podatnik VAT może udokumentować przyznawane współpracującym firmom premie pieniężne (rabaty) za pomocą zbiorczych korekt, jeżeli dany rabat był udzielany w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów zrealizowanych w danym okresie na rzecz konkretnego nabywcy.

Generalnie przedsiębiorcy opłacający podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych zaliczki miesięczne uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę można obniżyć o zapłaconą w danym miesiącu składkę zdrowotną. Nie ma już obowiązku składania deklaracji na zaliczki. Niektórzy podatnicy mogą wybrać którąś z 2 łatwiejszych form płacenia zaliczek.

Z powodu błędu w systemie księgowym spółka wystawiła faktury VAT z zastosowaniem błędnej stawki podatku VAT. Tym samym spółka zamierza wystawić jedną zbiorczą fakturę korygującą do kilkuset dostaw towarów w celu skorygowania tej pomyłki. Czy w takiej sytuacji spółce przysługiwać będzie odliczenie VAT naliczonego wynikającego ze zbiorczej faktury korygującej?

Nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury. Zatem, notę korygującą wystawia się w sytuacji gdy faktura lub faktura korygująca zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, lecz tylko wtedy jeśli są wadliwości mniejszej wagi. W związku z tym w sytuacji, gdy na fakturze otrzymanej od dostawcy towaru, bądź świadczącego usługę – obok imienia i nazwiska podatnika i jego numeru identyfikacji podatkowej widnieją błędne dane adresowe, to zainteresowany może wystawić taką notę korygującą, która skoryguje adres widniejący na otrzymanej fakturze, ale także może odmówić wystawienia noty korygującej.

W przypadku faktury korygującej, która zwiększa koszty energii elektrycznej po zamknięciu roku podatkowego, nie jest możliwe rozliczenie w dacie jej zapłaty. Niezbędna będzie korekta zeznań za okres, którego faktura dotyczy.

Otrzymanie zaliczki na poczet dostawy towarów lub świadczenia usług powoduje powstanie obowiązku podatkowego w VAT. Jest to podstawowa zasada, od której istnieją nieliczne wyjątki. Pobraną sumę traktuje się wówczas jako kwotę brutto, zawierającą VAT. Natomiast wartość podatku oblicza się według stawki obowiązującej dla danego towaru lub usługi. Problem pojawia się jednak w sytuacjach, gdy dostawa lub świadczenie, na poczet których dokonano wpłaty zaliczki, są opodatkowane różnymi stawkami VAT.

Chcemy wybrać alternatywny sposób wyliczenia odsetek wyłączonych z kosztów podatkowych w od­niesieniu do umów pożyczek zawartych przez spółkę z podmiotami powiązanymi. Nasza księgowa zarekomendowała nam to rozwiązanie, bo jej zdaniem pozwoli nam to zaliczyć do kosztów większą kwotę odsetek niż przy zastosowaniu przepisów o tzw. cienkiej kapitalizacji. Jak w takim przypad­ku obliczać zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku?

Jesteśmy wspólnikami spółki jawnej. Od 2015 r. chcemy skorzystać z możliwości uznawania za przychód zaliczek rejestrowanych na kasie fiskalnej w momencie ich pobrania. Czy zawiadomienia o wyborze tego sposobu ustalania daty powstania przychodu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego muszą złożyć wszyscy wspólnicy, czy też wystarczy, że zrobi to jeden z nas?

Czy jest jakiś termin na złożenie urzędowi skarbowemu zawiadomienia, że chcę korzystać z ułatwienia w postaci możliwości ujmowania zaliczek rejestrowanych na kasie fiskalnej jako przychody w momen­cie ich pobrania? Czy mogę się wycofać z takiego sposobu ustalania daty powstania przychodu w do­wolnym momencie?

W czerwcu 2014 r. dla kontrahenta X została wystawiona faktura VAT (na podstawie dokumentu WZ; data sprzedaży 28-06-2014). W lipcu 2014 r. okazało się, że część wyrobów zafakturowanych na kontrahenta X powinna być zafakturowana na kontrahenta Y. W związku z zaistniałą sytuacją powinnam wystawić fakturę korygującą dla kontrahenta X na część wyrobów, których sprzedaż go nie dotyczyła i wystawić fakturę dla kontrahenta Y. Tutaj moje pytanie: jaka powinna być data sprzedaży na fakturze wystawionej dla kontrahenta Y (nie ma już nowego dokumentu WZ)?

Wystawiliśmy kontrahentom zagranicznym zbiorcze faktury korygujące do faktur sprzedażowych w związku z udzieleniem rabatu. Ze względu na to, że każda z faktur pierwotnych liczy od kilkudziesię­ciu do nawet kilkuset pozycji, chcemy zastosować uproszczony sposób przeliczenia zbiorczych faktur korygujących poprzez zastosowanie średniego kursu ważonego, wyliczonego na podstawie kursów zastosowanych na fakturach pierwotnych. Czy możemy bezpiecznie zastosować takie rozwiązanie?

Zawarliśmy ramową umowę o współpracy z kontrahentem. Na jej podstawie miały być składane przez kontrahenta konkretne zlecenia produkcyjne. W związku z zawarciem umowy kupiliśmy materiały i komponenty przeznaczone do realizacji przyszłych zleceń produkcyjnych. Jednak zlecenie produkcji nie nastąpiło. Kontrahent nie odebrał również nabytych przez nas materiałów i komponentów, mimo że umowa ramowa zobowiązywała go do pokrycia ich kosztu. Wystawiliśmy mimo to fakturę na dostawę tych materiałów i komponentów, wykazując ją w rejestrach i deklaracji VAT i odprowadzając podatek należny. Kontrahent fakturę przyjął. Ostatecznie zawarliśmy z tym kontrahentem ugodę, w treści której potwierdziliśmy, iż nie doszło pomiędzy nami do sprzedaży tych materiałów i komponentów oraz że kontrahent nie nabył do nich żadnych praw i zrezygnował z ich odbioru. Ponieważ nie zostały one wykorzystane, to na mocy tej ugody kontrahent zobowiązał się wypłacić nam odszkodowanie za szkody poniesione z powodu bezużytecznego zakupu i niewykorzystania materiałów i komponentów (które jednak nie pokryje w pełni poniesionych przez nas kosztów). My w zamian zrzekliśmy się wszelkich roszczeń. Czy możemy skorygować wystawioną fakturę „do zera", gdyż do sprzedaży faktycznie nie doszło?

Kiedy można, a kiedy nie wolno wystawiać faktury uproszczonej? Jakich danych nie trzeba podawać na takiej fakturze? Czy paragon z NIP nabywcy może być uznany za fakturę uproszczoną? Czy można domagać się skorygowania faktury uproszczonej wystawionej zamiast faktury z pełnymi danymi? Odpowiadamy na te pytania.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT wyłączone z podstawy opodatkowania są kwoty stanowiące obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Jak w związku z tym należy obecnie dokumentować udzielenie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty? Czy nadal należy wystawiać fakturę korygującą?