W 2021 roku było w Polsce prawie 1650 zawiadomień o otwarciu uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego. Choć sądy rejonowe posiadają niepełne dane, to eksperci nie mają wątpliwości co do skali jego upowszechnienia. Uważają, że było mniej sformalizowane niż obecnie znowelizowane postępowanie o zatwierdzenie układu. Nowelizacja weszła w życie 1 grudnia 2021 roku wraz z Krajowym Rejestrem Zadłużonych. I dzięki niej wierzyciele zyskują na transparentności działań. Fakt, że w ub.r. nastąpił spadek liczby pozostałych postępowań, pozwala przewidywać, iż w tym roku najpopularniejsze będzie zmodyfikowane postępowanie o zatwierdzeniu układu, zapewniające ochronę przedsiębiorcy w trakcje trwania procedur. Eksperci prognozują również, że zdecydowanie więcej firm przejdzie restrukturyzację w związku z trwającą wojną w Ukrainie.
Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego (np. wydatki na aranżację pomieszczeń, lokali) mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie, wydatki, które nie są rozliczane w kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne, stanowią koszty uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związane z przychodami i należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpowiednio w dacie uzyskania odpowiadających im przychodów bądź w przypadku kosztów pośrednich na dzień, na który ujęto te koszty w księgach rachunkowych.
Chcąc wybrać na 2022 r. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (jako formę opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej), podatnik-przedsiębiorca powinien złożyć w urzędzie skarbowym oświadczenie o jego wyborze do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego. Przykładowo podatnik, który przychód z działalności gospodarczej uzyskał w styczniu 2022 r., oświadczenie o wyborze ryczałtu musi złożyć do 21 lutego 2022 r. (20 lutego 2022 r. przypada w niedzielę).
W marcu 2022 r. przedsiębiorcy będą po raz pierwszy płacić składkę zdrowotną, tak jak wszyscy inni – pracownicy, emeryci, zleceniobiorcy – od dochodu. Wychodząc naprzeciw postulatom biznesu, księgowych i biur rachunkowych w sprawie zbliżenia podstawy wymiaru składki zdrowotnej do dochodu podatkowego, Sejm (z inicjatywy Ministra Finansów) wprowadził zmiany w tym zakresie. Zmiany dotyczą też sprzedaży środków trwałych, które dla potrzeb PIT były amortyzowane przed 2022 r.
Kwestia kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nieustannie przysparza trudności wielu przedsiębiorcom. Dlatego też zagadnienie to niejednokrotnie było przedmiotem rozstrzygnięć Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Szczególnie często przedsiębiorcy zastanawiają się gdzie przebiega granica pozwalająca zakwalifikować poniesione koszty jako wydatki na szeroko rozumianą reklamę, a kiedy będziemy mieli do czynienia z reprezentacją niestanowiącą kosztu uzyskania przychodów (w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT). Niepewność tą nasila fakt dynamicznych zmian rzeczywistości gospodarczej i przesuwanie granicy, pomiędzy zachowaniami, które stanowią reprezentację, a tymi przyjętymi za dobrą praktykę czy obyczaj, bez których współczesny biznes nie może funkcjonować.
Osoby fizyczne, które prowadzą działalność gospodarczą (przedsiębiorcy) mogą opodatkować przychody (dochody) z tej działalności w różnych formach. Są to przede wszystkim tzw. zasady ogólne PIT (opodatkowanie wg skali podatkowej), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, podatek liniowy PIT (stawka 19%) i karta podatkowa. Od 2022 roku nie można już niestety wybrać karty podatkowej jako nowej formy opodatkowania. W 2022 roku mogą płacić kartę podatkową tylko ci podatnicy, którzy płacili ją w 2021 roku. Jak przejść z podatku liniowego (karty podatkowej, skali podatkowej) na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych? Jak przejść z podatku liniowego na zasady ogólne? Jak zmienić formę opodatkowania działalności gospodarczej w 2022 roku?
Eksperci przekonują, że podatkowy Polski Ład zawiera zarówno plusy, jak i minusy dla firm, przy czym tych drugich jest więcej. I jak dodają, cały zestaw zalet i wad jeszcze bardziej skomplikuje system podatkowy w naszym kraju. A już teraz przecież przepisy budzą szereg wątpliwości interpretacyjnych. Zdaniem znawców tematu, najbardziej niekorzystne dla przedsiębiorców są zmiany w zakresie opłacania składki zdrowotnej, które oznaczają podniesienie opodatkowania. Natomiast do plusów należy zaliczyć m.in. zliberalizowane warunki stosowania tzw. estońskiego CIT-u czy preferencje związane z nakładami na innowacje. Ale pojawiają się również opinie, że z tego skorzysta niewielu właścicieli firm. I te ulgi nie zrównoważą ujemnych stron Polskiego Ładu.
Nadzwyczajna w ostatnim czasie aktywność Rady Polityki Pieniężnej oraz związany z nią wzrost stóp procentowych z pewnością przyprawiają o ból głowy wielu podatników, którzy w związku z tym będą ponosili większe koszty finansowania dłużnego. Nie wszyscy mają jednak świadomość, że od 2019 roku w ustawie o CIT znajduje się regulacja, która umożliwia uzyskanie oszczędności podatkowej w kwocie nawet do 47,5 tys. zł w roku podatkowym, a wzrastające stopy procentowe pozwolą na szybsze dojście do tej granicy.
Określenie kodu taryfy celnej, tzw. taryfikacja towarów jest jednym z trzech elementów kalkulacyjnych w zgłoszeniu celnym. Wielu przedsiębiorców ma z nim problem, bowiem temat jest trudny i wymaga specjalistycznej wiedzy. Dlatego ustalaniem kodu taryfy celnej powinni zajmować się eksperci, którzy doskonale znają zasady, są kompetentni i nie popełnią kosztownych dla firmy błędów. Przy źle określonej taryfikacji towarów, czyli podaniu błędnego kodu taryfy celnej, przedsiębiorca naraża się na karę grzywny, a nawet pozbawienia wolności. Ustalenie prawidłowego kodu jest tak trudne, że często pojawia się też problem z agencjami celnymi – choć mają obowiązek ustalenie kodu taryfikacji celnej, to tego nie robią.
Wydatki na członków zarządu w kosztach podatkowych spółki. Zdaniem organów podatkowych, aby wydatki na rzecz prezesa lub innego członka zarządu spółki można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki, powinien łączyć go ze spółką stosunek pracy lub inny równorzędny. W przypadku, gdy prezes lub członek zarządu nie jest pracownikiem spółki, konieczność ponoszenia przez spółkę wydatków na jego rzecz powinna wynikać z prawidłowo zawartych umów (np. cywilnoprawnych), a w przypadku ich braku z uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie spółki, czy też wynikać z postanowień regulaminów lub statutu spółki, przewidujących zwrot należności z tytułu wydatków na rzecz osób niebędących pracownikami spółki. Tak argumentował np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 listopada 2021 r.
Tematyka limitowanych kosztów uzyskania przychodów z tytułu niektórych usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych budzi wiele sporów podatników z organami podatkowymi. W wyroku z 16 marca 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny zakwestionował interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który usługi handlowe uznał za podobne do usług doradczych, badania rynku oraz reklamowych. W uzasadnieniu wyroku NSA trafnie stwierdził, że „(…) gdyby usługi doradcze odnosić do innych usług w taki sposób, jak czyni to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, to byłyby do nich podobne wszystkie profesjonalne usługi, których świadczenie opiera się na wiedzy i doświadczeniu.”. Co ważne, wyrok ten pozostanie aktualny nawet w przypadku uchylenia art. 15e ustawy o CIT, co zakłada projekt nowelizacji ustawy o CIT przygotowany w ramach Polskiego Ładu.