Prowadzimy działalność produkcyjną. Zawieramy umowy z dostawcami krajowymi i zagranicznymi na dostawy materiałów i komponentów potrzebnych nam do produkcji naszych wyrobów. W umowach zastrzegamy sobie prawo odrzucenia zamówienia w całości bądź w części, jeśli nadesłane komponenty bądź materiały nie będą spełniać naszych wymagań. W sytuacji, gdy całość lub część zamówienia zostanie przez nas odrzucona ze względu na niezgodność towaru z umową, dostawca będzie zobowiązany do zapłaty odszkodowania rekompensującego nam straty, jakie poniesiemy na skutek dostaw nieodpowiadających zamówieniu, wadliwych towarów. Czy otrzymane odszkodowanie powinniśmy opodatkować podatkiem VAT, a jeśli tak - to, w którym momencie?
Z nielicznymi wyjątkami, każdemu przedsiębiorcy zdarzyło się, że kontrahent, a zwłaszcza dłużnik, nie odbierał korespondencji. W ten sposób skutecznie utrudniał czy wręcz uniemożliwiał dokonanie pewnych czynności, jak na przykład wezwanie do zapłaty długu lub potrącenie wzajemnych wierzytelności. Czy jednak nieodbieranie przesyłek przez ich adresata skutkuje niezłożeniem oświadczenia woli i niedokonaniem zamierzonej czynności? Może tak być, ale nie musi.
Projekt nowelizacji ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych i ustawy kodeks cywilny wprowadza nowe regulacje w mechanizmie ustalania (maksymalnych) odsetek - zarówno kapitałowych, jak i karnych. Konfederacja Lewiatan ocenia je pozytywnie, ponieważ ze względu na zmiany stóp procentowych, obecna sytuacja prawna nie zapewnia stabilizacji wierzycielom, kredytodawcom, ani kredytobiorcom.
W przypadku dokonywania wyboru pomiędzy leasingiem a kredytem, jako sposobem finansowania inwestycji, samo porównanie cen leasingu i kredytu nie wystarczy, aby dokonać optymalnego wyboru. Leasing kusi przedsiębiorców korzyściami na gruncie podatków, niższym ryzykiem i nie „ciąży” na nich tak jak kredyt, ale nie zawsze się opłaci.
19 października 2014 r. weszła w życie nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych. W trzeciej części publikacji na ten temat zostaną poruszone zmiany dotyczące ustalania, czy oferta zawiera rażąco niską cenę, zmiany dotyczące rozszerzenia stosowania innych niż cena kryteriów oceny ofert, oraz wymogu wprowadzania w umowach zawartych na dłużej niż 12 miesięcy zasad zmiany wynagrodzenia, ze względu na określone czynniki.
odpowiedzialności podmiotu udostępniającego zasoby na potrzeby zamówienia, wymogu zatrudniania osób wykonujących zamówienie na podstawie umowy o pracę oraz odnoszące się do zatrzymywania wadium.
Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w której stwierdził, m.in. że w sytuacji gdy wykonawca uczestniczący w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego poweźmie wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania przed dniem przesłania mu przez zamawiającego informacji o kwestionowanej czynności, bieg terminu do wniesienia odwołania liczy się według zasad określonych w art. 182 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tzn. od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia – wyrok SN z 28 lutego 2013 r., III CZP 107/2012).
Ostatnia nowelizacja Prawa zamówień publicznych, podnosząca próg bagatelności do kwoty 30 000 euro, weszła w życie 16 kwietnia 2014 r. Zmianę tę należy generalnie ocenić bardzo pozytywnie – podwyższenie progu bagatelności powoduje jednak, że zamawiający będą musieli ostrożniej udzielać „małych” zamówień, ponieważ same zasady udzielania, jak też kontroli i odpowiedzialności związanej z wydatkowaniem środków publicznych, pozostały bez zmian.
