Prezydent podpisał już ustawę z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy zmianie niektórych ustawa w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Ustawa ta jest pakietem rozwiązań mobilizujących dłużników transakcji handlowych (przedsiębiorców i podmioty publiczne) do dokonywania zapłaty w ustalonym terminie. Wśród zawartych w tej ustawie przepisów znajdują się takie, które mają zniechęcać do narzucania nieuzasadnionych, wydłużonych terminów zapłaty. Nowe, wchodzące w życie 1 stycznia 2020 r., regulacje są na tyle dotkliwe, aby dłużnikom nie opłacało się zalegać z płatnościami.
24 czerwca 2019 r. opublikowany został projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Kodeks karny skarbowy, przygotowany przez Ministra Finansów. Ta nowelizacja ustawy o VAT ma zmienić (uprościć, ujednolicić i uszczelnić) od 1 stycznia 2020 r. niektóre zasady rozliczania VAT w handlu towarami wewnątrz UE. W szczególności ma dojść do wprowadzenia uproszczeń i zharmonizowania zasad korzystania z magazynów typu call-off stock, zharmonizowania regulacji w zakresie tzw. transakcji łańcuchowych, doprecyzowania zasad stosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) przy WDT oraz zniesienia limitu obrotów, od którego uzależniona jest możliwość dokonywania zwrotu podatku VAT podróżnym przez samego sprzedawcę.
Podniesienie wysokości odsetek ustawowych za opóźnienia w transakcjach handlowych do 11,5% od 2020 roku przewiduje rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych, nad którym właśnie rozpoczęły się prace w Sejmie. Tylko w przypadku transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot leczniczy odsetki pozostaną na dotychczasowym poziomie, czyli 9,5%.
Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, płacący podatek dochodowy w formie karty podatkowej ma prawo odliczyć od podatku dochodowego faktycznie opłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne za osobę z nim współpracującą. Za osobę współpracującą z przedsiębiorcą uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia.
Pielęgniarka lub położna prowadząca działalność gospodarcza, świadcząca usługi pielęgniarek i położnych dla osób fizycznych, także na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia może wybrać opodatkowanie uzyskiwanych z tego tytułu przychodów w formie karty podatkowej. Dotyczy to także innych osób wykonujących wolny zawód polegający na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia (w tym np. lekarzy, stomatologów, techników dentystycznych, weterynarzy). Jest jednak kilka warunków, które trzeba spełnić, by móc wybrać tą formę opodatkowania.
Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii przygotowało i skierowało do konsultacji projekt nowego Prawa zamówień publicznych (PZP), które ma wejść w życie z początkiem 2020 roku. Celem nowej ustawy regulującej zasady zamówień publicznych ma być przede wszystkim zwiększenie liczby firm, w tym małych i średnich, startujących w przetargach oraz wydawanie pieniędzy w systemie zamówień publicznych, w sposób, który uwzględnia strategiczne cele państwa, m.in. wzrost innowacyjności. Razem z projektem nowego PZP konsultowany jest projekt ustawy "Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych".
Jak każdy przedsiębiorca, pielęgniarka decydując się na zarejestrowanie pozarolniczej działalności gospodarczej staje przed koniecznością wyboru formy opodatkowania. Może być opodatkowana na zasadach ogólnych, a jeśli nie planuje świadczyć usług na rzecz dotychczasowego pracodawcy, podatkiem liniowym, ze stawką 19%. Natomiast, nie wszystkie pielęgniarki, wpisane do CEIDG, a więc będące przedsiębiorcami, mają możliwość skorzystania z ryczałtowych form opodatkowania.
