Od 1 stycznia 2013 r. w podatku dochodowym istnieje obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku niezapłacenia kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu, będącego podstawą zaliczenia wydatku do kosztów. Minister Finansów znowelizował w związku z tym rozporządzenie w sprawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wprowadzając przepisy, które określają sposób dokonania zapisów związanych z tą korektą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podatnicy, którzy w okresie od 1 stycznia do 11 maja 2013 r., czyli do dnia wejścia w życie zmian zmniejszali lub zwiększali koszty uzyskania przychodów, ale nie wykazywali tego w pkpir, powinni to zrobić w maju.
Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT, nie są uważane za koszty uzyskania przychodu koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Oznacza to, że zrezygnowano z limitowania kosztów reprezentacji i niepublicznej reklamy do 0,25% przychodów.
W 2017 roku nie ma jednej kwoty wolnej od podatku, bo skala podatkowa PIT uległa zmianie (zwiększona została liczba kwot zmniejszających podatek). Podatnicy, którzy w 2017 roku nie osiągną dochodu większego niż 6,6 tys. zł nie muszą płacić żadnego podatku, a osoby, które zarobią więcej niż 127 tys. zł nie mają żadnej "kwoty wolnej". Kwota wolna w wysokości 3091 zł dotyczy w 2017 roku tych podatników, którzy osiągną w całym roku dochody z przedziału od 11.001, zł do 85.528 zł. W latach 2009-2016 najwyższy dochód (opodatkowany wg skali podatkowej PIT) osoby fizycznej niepowodujący obowiązku zapłacenia podatku dochodowego PIT wynosił dla wszystkich podatników 3091 zł. Jeżeli podatnik osiągnął dochód niższy od kwoty wolnej i tak ma obowiązek złożenia zeznania rocznego. W takich przypadkach można na ogół liczyć na uzyskanie zwrotu uiszczonych w trakcie roku zaliczek na PIT.
Od 2007 roku nie zmieniły się limity diet i należności z tytułu podróży służbowych wynikające z rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Jednak już wiadomo, że wreszcie od 1 marca 2013 roku nastąpi podwyższenie tych stawek. Dieta wzrasta do 30,- zł. Ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu środkami komunikacji miejscowej wyniesie 6,- zł, a ryczałt za nocleg 45,- zł. Wyższe będą też diety zagraniczne i limity noclegowe w delegacjach zagranicznych. Ma to oczywiście swój istotny podatkowy wymiar.
Do niedawna wydawało się, że absolutnie nie. Zarówno organy podatkowe jak i sądy zgodnie twierdziły, że wydatki na napoje alkoholowe podawane zarówno na spotkaniach z kontrahentami, jak i na szkoleniach, czy imprezach integracyjnych nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Jednak ostatnio inną wykładnię przepisów zaprezentował odnośnie spotkań integracyjnych Naczelny Sąd Administracyjny. Trudno jeszcze obecnie zgadywać, czy tą wykładnię podzielą inne składy orzekające sądów administracyjnych.
Obecnie twórcom i wynalazcom uzyskującym przychody z praw (autorskich, pokrewnych, patentowych) do swoich utworów, czy wynalazków (np. zbycie, udzielenie licencji) przysługują w odniesieniu do wszystkich takich przychodów zryczałtowane 50% koszty uzyskania przychodu w podatku dochodowym. Od 2013 roku takie koszty nie będą mogły przekroczyć w danym roku podatkowym 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, czyli 42.764 zł. Ale jeżeli koszty faktyczne są wyższe, to nadal będzie można je uwzględnić, pamiętając o ich udokumentowaniu.
Od dochodu ze sprzedaży nieruchomości należy zapłacić podatek. Jednak można zgodnie z prawem zmniejszyć wysokość tego dochodu (a w konsekwencji i podatku), wykazując dopuszczalne koszty uzyskania przychodu. Należą do nich koszty notarialne, koszty pośredników, opłaty planistyczne, nakłady (wydatki związane z remontem czy modernizacją budynku), a także koszt nabycia nieruchomości.
Okazałość czy wystawność oferowanego kontrahentowi poczęstunku w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako kosztów reprezentacji, gdyż o takim ich charakterze decyduje tylko związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu i w interesie podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Próba rozróżniania wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.