Odnosząc się do ustanowionego w Ustawie o VAT dodatkowego kryterium stosowania obniżonej 8 % stawki VAT dla dostaw wyrobów ciastkarskich, [stwierdzić należy, że] polskie przepisy uzależniają prawo do obniżenia stawki od utrzymania okresu przydatności do spożycia nieprzekraczającego 45 dni, czego nie przewiduje Nomenklatura Scalona. Konsekwencją wprowadzenia takiego kryterium, jest dyskryminacja towarów względem towarów z państwa członkowskiego, w którym kryterium takiego nie wprowadzono.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał w wyroku z 18 grudnia 2014 r. (sygn. C-639/13), że Polska, stosując obniżoną stawkę 8% VAT do dostaw towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, naruszyła przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE. Dlatego w trakcie prac Komisji Sejmowej nad projektem ustawy zmieniającej VAT wprowadzono przepis uchylający możliwość stosowania obniżonej stawki. Stawka 23% na tego rodzaju sprzęt ma obowiązywać od 1 stycznia 2016 r. Zmiana będzie dotyczyć przede wszystkim gmin, które będą płacić podwyższony VAT przy zakupie, ale nie będą mogły go odliczyć.
Obowiązujące od 1 stycznia 2015 r. regulacje CFC (art. 30f ustawy o PIT oraz art. 24a ustawy o CIT) mogą wbrew intencji ustawodawcy objąć znacznie mniejszy krąg podmiotów niż wynikałoby to z samego brzmienia ww. przepisów. Założeniem ustawodawcy było m.in. opodatkowanie 19% podatkiem dochodowym dochodów kontrolowanych przez polskiego podatnika spółek zagranicznych, położonych w państwach, w których poziom opodatkowania podatkiem dochodowym jest niższy niż 14,25%, przy założeniu, że ponad 50% przychodów tych spółek ma pasywny charakter. W oczywisty sposób regulacja ta wymierzona jest przede wszystkim w spółki cypryjskie, szeroko wykorzystywane do optymalizacji opodatkowania zysków z papierów wartościowych sensu largo. Niejako "przy okazji" ww. regulacje znajdą zastosowanie do spółek z innych państw UE (np. Irlandia, Bułgaria), które wbrew postanowieniom prawa wspólnotowego będą podlegać dyskryminacji podatkowej.
Ustawa o rachunkowości reguluje fakt, że księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Przedsiębiorcy mogą jednak, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Waluty obce należy jednak wycenić, a powstałe różnice kursowe ująć odpowiednio dla celów podatkowych.