Odnośnie świadczeń w naturze, opodatkowaniu podlega nie to, co pracownik może otrzymać, ale to co faktycznie skonsumował. W prawie podatkowym musi być bowiem ściśle określona wartość świadczenia, która stanowi później podstawę opodatkowania. W przypadku szkoleń, pracownik bierze w nich udział w ramach swoich obowiązków pracowniczych. Zakład pracy ma obowiązek pokryć koszty zakwaterowania, wyżywienia, więc nie może to generować dodatkowych przychodów po stronie pracownika.
Dla celów podatkowych definicja wartości firmy została ujęta w art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CIT”) . Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, pojęcie to oznacza dodatnią różnicę między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego lub jego zorganizowanej części odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.
Dłużnik, który nie prowadzi działalności gospodarczej przekazuje nieodpłatnie samochód wierzycielowi. W zamian za to zostaje zwolniony z długu. Organy podatkowe uważają, że może w tej sytuacji powstać przychód po stronie dłużnika. Wynika to z tego, że przekazanie samochodu, choć nie powoduje otrzymania ceny, jest odpłatną formą zbycia – dłużnik uzyskuje zwolnienie z długu. Konieczność zapłacenia podatku dochodowego zależy od daty nabycia samochodu.
Wydatki na reklamę i promocję produktów lub usług w mediach (internet, gazety, czasopisma, telewizja, radio, gazetki reklamowe) są kosztem podatkowym. Brak jest możliwości bezpośredniego powiązania kosztu reklamy z uzyskanym przychodem stąd koszty te mają charakter pośredni. Zatem można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia (dacie zaksięgowania jako koszt).
Przez nieściągalność wierzytelności rozumie się niemożność zaspokojenia wierzyciela z majątku dłużnika pomimo wyczerpania wszystkich przewidzianych prawem środków, w tym również przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego. Ponadto nieściągalność wierzytelności zachodzi zawsze w przypadku niewypłacalności dłużnika, jeżeli jest oczywiste, że z wszczętej egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Wierzytelności nieściągalne, bez względu na przyczynę ich nieściągalności oraz utworzone na ten cel rezerwy, a także odpisy aktualizujące wartość należności - co do zasady - nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Jakie są zatem wyjątki od tej zasady?
Wynajmuję nieruchomość spółce z o.o. W związku z umową najmu otrzymuję należności czynszowe, od których wpłacam miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ostatnio otrzymałem zawiadomienie o zajęciu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną. Zawiadomienie zobowiązuje spółkę z o.o. do tego, aby nie dokonywała wpłat z tytułu umowy najmu na moją rzecz, lecz aby przekazywała należności organowi egzekucyjnemu. W efekcie nie otrzymuję należności czynszowych uiszczanych przez najemcę, ze względu na to, że podlegają zajęciu przez organ egzekucyjny. Czy od zajętych należności czynszowych powinienem płacić podatek dochodowy skoro ich faktycznie nie otrzymuję?
Osoba, która obejmuje udziały lub akcje w zamian za aport niestanowiący przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, ma obowiązek wykazać przychód równy nominalnej wartości obejmowanych udziałów lub akcji. Ma też prawo do potrącenia kosztu. W przypadku osób nieprowadzących działalności gospodarczej, koszt jest definiowany jako suma wydatków poniesionych przy nabyciu przedmiotu aportu. Dlatego, jeżeli przedmiot aportu został nabyty w drodze darowizny, to osoba wnosząca aport nie ma prawa do potrącenia żadnych kosztów i płaci podatek od przychodu (wartości objętych udziałów lub akcji) w pełnej wysokości.
