Rozwiązanie spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej powoduje obowiązek opodatkowania towarów własnej produkcji i towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. W praktyce zdarzają się jednak sytuacje, gdy pomimo opodatkowania towarów ujętych w spisie z natury, w ostatniej składanej deklaracji podatnik wykazuje kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Różnica podatku podlega wówczas zwrotowi na rachunek bankowy, jednak podmiotem uprawnionym do otrzymania zwrotu nie jest już spółka, lecz jej byli wspólnicy.
Wygaśnięcie zobowiązań podatnika (jako wspólnika) wobec spółki z tytułu zaciągniętych weksli, poprzez konfuzję, następującą w wyniku likwidacji spółki, na skutek połączenia w rękach tej samej osoby (podatnika) praw (wierzytelności spółki z tytułu weksla) i korelatywnie sprzężonych z nimi obowiązków (zobowiązania podatnika z tytułu weksla), nie spowodują powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT, po stronie podatnika, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o PIT.
Zdaniem Ministerstwa Finansów jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie "dla siebie samego" w takim zakresie, w jakim "przychody i koszty spółki osobowej" stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom, jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt.
Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, różnice kursowe. Sprzedaż udziałów co do zasady wiąże się z obowiązkiem rozpoznania przychodu w cenie określonej przez strony w umowie sprzedaży, która nie powinna odbiegać od wartości rynkowej zbywanego prawa pod rygorem szacunku przychodu przez organy podatkowe (por. art. 14 ust. 1 ustawy o CIT).