Zwolnienia od podatku są wyjątkiem od ogólnych zasad opodatkowania, zatem nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Często celem zastosowania zwolnienia jest chęć ochrony konsumentów niebędących zarejestrowanymi podatnikami przed wzrostem cen, bądź też – w przypadku zwolnienia podmiotowego – wsparcie dla drobnych przedsiębiorców. Warto jednak pamiętać, iż konsekwencją zwolnienia z podatku jest co do zasady brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z transakcją zwolnioną, wobec czego nie zawsze zwolnienie z podatku może być korzystne dla podatników. Zwolnienia z VAT można podzielić na dwa rodzaje: zwolnienia przedmiotowe i zwolnienia podmiotowe. Zwolnienia przedmiotowe w VAT mają głównie charakter obligatoryjny i nie można z nich zrezygnować. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby podatnicy spełniający kryteria zwolnienia podmiotowego w VAT, byli podatnikami niekorzystającymi z tego zwolnienia.
Niektórzy podatnicy mają wątpliwości, jak powinni rozliczyć w VAT transakcję z odwrotnym obciążeniem, skoro przepisy dotyczące mechanizmu odwrotnego obciążenia w VAT przestały obowiązywać 1 listopada 2019 r. Obecnie może się zdarzyć, że podatnik otrzymał od kontrahenta fakturę z dopiskiem "odwrotne obciążenie" po 1 listopada 2019 r., podczas gdy przedmiotowa transakcja, do której odnosi się faktura miała miejsce przed 1 listopada 2019 r. Jak w takiej sytuacji podatnik powinien rozliczyć daną transakcję?