Przygotowując na rok 2017 r. nowelizację ustawy o VAT, która ma uszczelnić system poboru tego podatku (przynosząc budżetowi zyski rzędu 3,4 mld zł rocznie), zapomniano, że system ten należałoby nie tylko uszczelnić, ale także uprościć. W przeciwnym wypadku nawet najkorzystniejsze plany poprawy kondycji stanu finansów państwa mogą spalić na panewce.
W warunkach gospodarki rynkowej sprzedawcy prześcigają się w pomysłach mających na celu pozyskanie nowych klientów oraz zatrzymanie dotychczasowych, czego oczekiwanym rezultatem ma być zwiększenie przychodów ze sprzedaży oraz zysków. Często stosowanym narzędziem marketingowym, służącym temu celowi, jest np. przyznanie rabatu towarowego, rabatu pośredniego, skonta, premii pieniężnej czy nagrody wydanej w ramach sprzedaży premiowej. Rodzaj udzielonego rabatu wpływa na sposób rozliczenia VAT. Faktura korygująca dokumentująca skonto może być rozliczona, mimo że sprzedawca nie ma potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Tak samo nie każda wypłacona premia może być rozliczona jak rabat. W niektórych przypadkach to wynagrodzenie za świadczoną usługę.
Ekspert wyjaśnia szczegółowo i na przykładach, jak rozliczać VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (w tym m.in. obowiązek podatkowy, podstawę opodatkowania, zasady odliczania VAT, dokumentowanie zakupu i zwrotu towarów, rabaty), a także jak rozliczać VAT przy imporcie towarów.
Przedsiębiorcy, którzy rozliczają się z kontrahentami w formie gotówkowej muszą wiedzieć, że od 1 stycznia 2017 roku limit transakcji, które można przeprowadzać bez korzystania z rachunku płatniczego (np. rachunku bankowego), zostanie zmniejszony z obecnych 15 tys. euro do 15 tys. złotych. Przekroczenie tego limitu skutkuje brakiem możliwości zaliczenia takiego "gotówkowego" wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast nadal będzie możliwe regulowanie zobowiązań, także w kwocie przekraczającej 15 tys. zł w drodze kompensaty, nettingu lub stosowanie transakcji barterowych, albo innych niż płatność form regulowania zobowiązania, bez sankcji w postaci braku możliwości zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodu.
Pracodawca musi opracować plan urlopów, jeżeli istnieje u niego zakładowa organizacja związkowa, która nie wyraziła zgody na nietworzenie planu. Nie muszą go przygotowywać pracodawcy, u których nie działają związki zawodowe. Jednak nie ma przeszkód, aby plan urlopów sporządzili również pracodawcy, którzy nie mają takiego obowiązku.