Tematy - Bilans - INFOR.PL

Na dzień bilansowy wszystkie tytuły czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów powinny zostać zinwentaryzowane w drodze weryfikacji. W bilansie czynne rozliczenia kosztów ujmiemy w pozycji B.IV. aktywów jako Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe. Jeśli dany koszt przekracza okres 12 miesięcy liczony od dnia bilansowego, to koszty podlegające aktywowaniu po dniu bilansowym należy ująć w pozycji A.V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe.

Koniec roku obrotowego to czas wyboru biegłych rewidentów oraz badania sprawozdania finansowego. Warto zatem zastanowić się w jaki sposób i w których momentach przeprowadzanego badania sprawozdania, biegli rewidenci mogą dostarczyć spółce swoją dobrze wykonaną pracą wartość dodaną i pozwalają tym samym na ograniczenie ryzyka biznesowego prowadzonej działalności. Ważne jest, aby właściciele, rady nadzorcze oraz zarządy spółek miały świadomość tych momentów i we własnym dobrze pojętym interesie oraz interesie kierowanego przez siebie podmiotu, umiały zręcznie z nich skorzystać.

Spółka sprzedała w grudniu wyroby gotowe dostawcy z Francji. Do końca roku nie otrzyma jednak zapłaty, bo termin przypada dopiero w styczniu 2016 r. Również w grudniu zakupiła towary od kontrahenta z Niemiec. Zapłata za towary nastąpi w styczniu. W jaki sposób spółka ma wycenić rozrachunki z zagranicznym kontrahentem na dzień bilansowy?

W księgach rachunkowych na dzień bilansowy, tj. 31 grudnia, należy ująć zwiększenie lub zmniejszenie kosztów operacyjnych z tytułu ustalenia wysokości odpisu na ZFŚS.

Spółka z o.o. zajmuje się usługami informatycznymi. Na koniec 2015 r. jest w trakcie realizacji prac, których zakończenie i sprzedaż nastąpi dopiero w kwietniu 2016 r. W bieżącym roku zostały poniesione znaczne koszty dotyczące przychodów, które spółka osiągnie dopiero w roku kolejnym. Jak poprawnie wykazać tę transakcję w księgach rachunkowych oraz w sprawozdaniu finansowym jednostki?

Nowe zasady wydawania przez biegłych rewidentów opinii do sprawozdań finansowych, wprowadzone nowelizacją ustawy o rachunkowości z 23 lipca 2015 r., będą miały zastosowanie dopiero do raportów za 2016 rok. Tak wynika z pisma Ministerstwa Finansów do Krajowej Rady Biegłych Rewidentów.

Przepisy znowelizowanej ustawy o rachunkowości, w zakresie uproszczeń sprawozdań finansowych, będą miały zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań za rok obrotowy rozpoczynający się 1 stycznia 2016 r. lub po tej dacie, z możliwością wcześniejszego zastosowania do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy kończący się po dniu wejścia w życie ustawy, czyli za rok 2015.

Od 1 grudnia 2015 r. zmienił się sposób prezentowania danych w sprawozdaniu finansowym domów maklerskich. Nie będą już oddzielnie wykazywane zyski i straty nadzwyczajne. Zaś do aktywów bilansu trafiły informacje o akcjach własnych i należnych wpłatach na kapitał.

Jesteśmy spółką z o.o., której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym (trwa od 1 kwietnia danego roku do 31 marca następnego roku). Czy po ostatniej zmianie ustawy o rachunkowości wprowadzającej nowy układ sporządzania sprawozdania finansowego musimy już na dzień 31 marca 2016 r. sporządzać sprawozdanie finansowe według nowych zasad?

Zabezpieczenie pieniężne dla najmu w postaci kaucji gwarancyjnej może być wykazywane u kontrahentów jako „Pozostałe rozrachunki”. Jeśli zaś dotyczy robót budowlanych, to ujmuje się je jako „Rozrachunki z tytułu dostaw towarów i usług”.

Przedsiębiorstwa, które planują zmianę biegłego rewidenta lub szukają go po raz pierwszy, powinny właśnie w tym momencie rozpocząć analizę oferty rynkowej. Na podjęcie decyzji zostało bowiem już niewiele czasu. Firmy, które zamierzają rozpocząć inwentaryzację zapasów 1 października 2015 r. (gdy dzień bilansowy przypada na 31 grudnia 2015 r.), powinny umowę na badanie podpisać do 30 września 2015 r.

Spółka z o.o., która od tego roku podlega obowiązkowi badania sprawozdania finansowego, kupiła w czerwcu 2015 r. obligacje Skarbu Państwa pięcioletnie i traktuje je jako lokatę krótkoterminową. Jak powinna wyceniać obligacje? Jak wybór wyceny będzie wpływał na wynik finansowy spółki? Jaka będzie wycena na dzień bilansowy 2015 r., jeżeli nie zostaną sprzedane do końca roku?

Firmy tworzą rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego, ponieważ występują rozbieżności między przepisami podatkowymi a ustawą o rachunkowości. Powodują one, że inna jest wartość podatkowa i bilansowa aktywów oraz pasywów. Najczęściej problemy związane z rozliczaniem odroczonego podatku dochodowego powstają w leasingu.

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o rachunkowości małe firmy będą mogły sporządzać skrócone sprawozdania finansowe, składające się jedynie z uproszczonego bilansu, rachunku zysków i strat oraz z tzw. informacji dodatkowej z ograniczoną ilością danych. Zwolnione zostaną też ze sporządzania sprawozdania z działalności, pod warunkiem, że niektóre informacje, objęte dotychczas jego zakresem informacyjnym, zostaną przez jednostki małe ujawnione w informacji dodatkowej. Małe firmy mają też zostać zwolnione z obowiązku sporządzania zestawienia zmian w kapitale własnym oraz rachunku przepływów pieniężnych.

Jak sprawić, aby przepływ informacji między Księgowym a Klientem spełniał oczekiwania obu stron? Kiedy Klient uzna, że dostał wystarczającą porcję informacji o swojej firmie? A kiedy Księgowy będzie w stanie je dostarczyć? Stworzenie warunków do sprawnej komunikacji stanowi drugi krok do optymalizacji pracy w księgowości.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub wspólnicy spółek cywilnych sporządzający sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (obowiązkowo lub dobrowolnie) powinni je złożyć w urzędzie skarbowym. Obowiązek ten należy wypełnić najpóźniej w terminie złożenia zeznania za rok ubiegły, czyli do 30 kwietnia. Roczne sprawozdanie finansowe stanowi bowiem załącznik do zeznania o wysokości dochodu składanego przez te osoby we właściwym urzędzie skarbowym.

W kontekście nowego wyroku NSA firmy nie należy zmuszać do zmian w przychodach i kosztach z poprzednich lat, jeśli zdarzenie miało miejsce w danym roku. Może zmieni się restrykcyjne podejście organów.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub wspólnicy spółek cywilnych sporządzający sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (obowiązkowo lub dobrowolnie) powinni je złożyć w urzędzie skarbowym. Obowiązek ten należy wypełnić najpóźniej w terminie złożenia zeznania za rok ubiegły, czyli do 30 kwietnia. Roczne sprawozdanie finansowe stanowi bowiem załącznik do zeznania o wysokości dochodu składanego przez te osoby we właściwym urzędzie skarbowym.

Spółka w marcu tego roku otrzymała informację, że za 2014 r. należy się jej dywidenda w bardzo dużej wysokości od spółki, w której posiada udziały. Dywidendę kasowo spółka otrzyma dopiero w maju obecnego roku. Kiedy i jakich księgowań należy dokonać? Czy dywidendę trzeba ująć w przychodach 2014 r. i zmienić sprawozdanie finansowe?

Podmioty prowadzące księgi rachunkowe zobowiązane są do tworzenia biernych rozliczeń międzyokresowych na świadczenia pracownicze, które w bilansie wykazywane są jako rezerwy na zobowiązania. Jednostka powinna uwzględnić rezerwy na znane jej ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń, także wtedy, gdy ich ujawnienie nastąpi między końcem roku a zamknięciem ksiąg rachunkowych za dany rok.

Spółka co jakiś czas dokonuje przeceny towarów handlowych w związku z zakończeniem sezonu na ich sprzedaż. W jaki sposób powinna zaksięgować skutki takiej obniżki? Czy powinna dokonywać tej przeceny dopiero wtedy, gdy sprzeda towar, czy już gdy jest podjęta decyzja o obniżeniu ceny? Często nowa, obniżona cena sprzedaży jest niższa od ceny zakupu.

Prowadzimy różne rodzaje działalności gospodarczej. W każdej z nich są odrębne magazyny, gdzie obowiązuje zasada rozchodu towarów (według metody FIFO). Od 1 stycznia 2015 r. jesteśmy zmuszeni w jednym z rodzajów działalności wprowadzić nowy system informatyczny, w którym wycena rozchodu towarów jest tylko według cen średnich ważonych. Czy w firmie mogą obowiązywać różne metody wyceny zapasów, gdy uwzględni się ten fakt w polityce rachunkowości?

Przedsiębiorstwa są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z tym przygotowują sprawozdanie finansowe, które składa się z bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej. Przyjęte przez jednostkę zasady ewidencji kosztów mają wpływ na wybór wariantu rachunku.

Powstałe w wyniku bilansowej wyceny aktywów i pasywów różnice kursowe są zaliczane bezpośrednio do przychodów (dodatnie różnice) lub kosztów (ujemne różnice) finansowych (art. 30 ust. 4 uor). Należy je ująć w księgach rachunkowych na kontach zespołu 7 przychodów finansowych „Dodatnie różnice kursowe” i kosztów finansowych „Ujemne różnice kursowe” w korespondencji z kontem zespołu 1 lub 2.

Ze zjawiskiem trwałej utraty mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Jednostka powinna przynajmniej raz w roku przeprowadzić test na ustalenie, czy konieczne jest objęcie środka trwałego odpisem aktualizującym jego wartość.

Grudzień to czas, w którym zwalniamy tempo codziennych spraw, to czas podsumowań, porządków - nie tylko domowych, ale również jest to czas przeprowadzania inwentaryzacji należności w przedsiębiorstwach. Potwierdzając salda możemy wykryć nieprawidłowości i nadużycia w gospodarce finansowej.

Każda jednostka zobligowana jest do wyceny nie rzadziej niż na dzień bilansowy posiadanych aktywów (majątku) oraz pasywów (źródeł finansowania majątku). Ponieważ zdecydowana większość podmiotów określa swój dzień bilansowy jako 31 grudnia, zostało już tylko kilka dni na przypomnienie sobie zasad wyceny składników bilansowych. Dziś podpowiadamy, jak należy wycenić aktywa obrotowe.

Jak prawidłowo wyceniać należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w prawie bilansowym i podatkowym?

Zamknięcie ksiąg rachunkowych następuje na dzień kończący dany rok obrotowy. Przed ich zamknięciem jednostka powinna przeprowadzić określone czynności, aby rzetelnie i jasno przedstawić sytuację majątkową i finansową oraz prawidłowo ustalić wynik finansowy.

W przypadku wyrobów gotowych, w zakresie ubytków alkoholu etylowego, możliwe jest przeprowadzanie inwentaryzacji z częstotliwością dwa razy do roku. Inwentaryzacja wyrobów gotowych w okresach pół rocznych jest zgodna z rozporządzeniem MF w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

W zasadach (polityce) rachunkowości mamy zapisane, że środki trwałe powyżej 1500 zł do 3500 zł są wprowadzane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Czy całkowicie zamortyzowane niskocenne środki trwałe należy inwentaryzować drogą spisu z natury?

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości istnieje obowiązek inwentaryzowania środków pieniężnych w kasach. Inwentaryzację należy przeprowadzić drogą spisu z natury na dzień bilansowy. W przypadku gdy zgodnie z decyzją kierownika będzie to dzień wolny, spis należy przeprowadzić na koniec ostatniego dnia roboczego lub na początku pierwszego w nowym roku.

Metoda inwentaryzacji za pomocą weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Stosuje się ją w przypadku składników aktywów i pasywów, których z różnych przyczyn nie można zinwentaryzować metodą spisu z natury lub metodą potwierdzenia salda.

Bilans jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia. Jakie są zasady dotyczące sporządzania bilansu uproszczonego?

Bilans przedsiębiorstwa jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia.

Przepisy ustawy o rachunkowości nakazują przeprowadzenie inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Od tej reguły są jednak wyjątki. Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane m.in., jeżeli inwentaryzację zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu dwóch lat.

Jedną z najpopularniejszych form inwentaryzacji jest spis z natury, niejednokrotnie określany w języku potocznym jako remanent. Jakie składniki majątku mogą być zinwentaryzowane tą drogą? Jakie są zasady przeprowadzenia spisu z natury?

Ustawa o rachunkowości nakłada na jednostki obowiązek inwentaryzacji składników majątku na ostatni dzień roku obrotowego. Słowo „inwentaryzacja” wychodzi się od łacińskiego określenia „invenire”, które znaczy tyle, co „znaleźć, odkryć”. Mimo iż w języku potocznym kojarzy się ona z dokonaniem spisu z natury określonych składników na wybranym obszarze, w prawie bilansowym może być przeprowadzona trzema metodami: wspomnianym spisem z natury, drogą potwierdzenia sald oraz porównania danych w księgach rachunkowych z danymi zawartymi w odpowiednich dokumentach źródłowych.

Spis z natury umożliwia dokonanie fizycznego pomiaru ilości składników majątkowych za pomocą ich przeliczenia/zważenia/zmierzenia. Jeśli nie istnieje możliwość przeliczenia/zważenia/zmierzenia składników majątku, bo są one trudno mierzalne czy niedostępne, ponieważ występują w dużych partiach – sypkich (zboże), przestrzennych, czy są przechowywane w zwałach, zbiornikach, zasobnikach (paliwo, węgiel koks), to można ustalić ich ilość opierając się na obliczeniach technicznych za pomocą drogi tzw. szacunku.

Inwentaryzację można przeprowadzić w sposób tradycyjny lub elektroniczny. Pod pojęciem „tradycyjny” można rozumieć przeprowadzenie inwentaryzacji poprzez ręczny spis towarów i materiałów oraz środków trwałych na arkuszach spisowych.

Obowiązująca od 5 września 2014 r. nowelizacja ustawy o rachunkowości przewiduje możliwość sporządzenia przez jednostki mikro uproszczonego sprawozdania finansowego już za 2014 r. Uproszczenie to dotyczy nie tylko firm kontynuujących działalność ale także tych, które rozpoczęły ją w 2014 r.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

W dniach 26-28 października 2014 r. w Warszawie odbędzie się VII coroczna Konferencja "Akcja Bilans". Przedmiotem Konferencji będą m.in. zasady przygotowywania rocznych sprawozdań finansowych za 2014 rok, zamknięcie roku obrotowego, zagadnienia dotyczące środków trwałych oraz inne praktyczne aspekty rachunkowe i podatkowe związane ze sprawozdaniem finansowym. Konferencję organizuje Akademia Biznesu MDDP.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Inwentaryzację musi przeprowadzić każda jednostka na dzień bilansowy. Inwentaryzacja jest podstawą wiarygodnej wyceny bilansowej i poprawnego sprawozdania finansowego. Dlatego czynności inwentaryzacyjne należy przeprowadzić rzetelnie i z należytą starannością.

W związku z obowiązkiem przeprowadzenia inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego niejednokrotnie powstają różnice inwentaryzacyjne, czyli różnice pomiędzy stanem faktycznym i zapisem w księgach rachunkowych. W jaki sposób należy prawidłowo rozliczyć powstałe podczas inwentaryzacji różnice?

Każda jednostka sporządzająca sprawozdanie finansowe może je poddać badaniu przez biegłego rewidenta. Niektóre podmioty są do tego zobligowane z mocy ustawy o rachunkowości. Niepoddanie badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Ustawa o rachunkowości w art. 9 wskazuje, że księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Przedsiębiorcy mogą jednak, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Waluty obce należy jednak wycenić, a powstałe różnice kursowe ująć odpowiednio dla celów bilansowych.

Inwentaryzacja majątku jest wymogiem polskiego prawa bilansowego. Jednocześnie jest sposobem kontroli wewnętrznej, która weryfikuje stan ilościowy i wartość mienia. Spis w jednostce gospodarczej powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na cztery lata w odniesieniu do środków trwałych takich jak nieruchomości, maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe znajdujące się na terenie strzeżonym. W przypadku pozostałych środków trwałych inwentaryzacja powinna być przeprowadzana pod koniec każdego roku obrotowego. Inwentaryzacji dokonuje się za pomocą spisu z natury oraz weryfikacji danych w dokumentacji.

W pasywach bilansu można znaleźć kategorię Rezerwy. Są to te zobowiązania, co do których termin wymagalności lub kwota zapłaty nie są pewne. Można natomiast określić prawdopodobieństwo zdarzeń, na które tworzy się rezerwy oraz wiarygodnie oszacować kwotę zobowiązania. Rezerwy ustala się w związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości.

Bilans

Jak inwentaryzować i ująć w bilansie rozliczenia międzyokresowe

Rola biegłego rewidenta w poprawie jakości sprawozdania finansowego

Jak wycenić rozrachunki z zagranicznym kontrahentem na dzień bilansowy

Korekta odpisu na ZFŚS w księgach rachunkowych

Jak ująć w księgach rachunkowych usługi w toku na koniec roku obrotowego

Sprawozdania finansowe za 2015 rok biegli rewidenci ocenią na starych zasadach

Małe jednostki mogą sporządzać uproszczone sprawozdania finansowe już za rok 2015

Standardy rachunkowości domów maklerskich

Rok obrotowy inny niż kalendarzowy a sprawozdanie finansowe

Kaucję gwarancyjną w bilansie zalicza się do aktywów obrotowych

Jak wybrać biegłego rewidenta do badania sprawozdania finansowego

Wycena i księgowanie instrumentów finansowych spółki

Rozliczanie odroczonego podatku dochodowego w leasingu

Małe firmy będą mogły sporządzać skrócone sprawozdania finansowe

5 kroków do optymalizacji pracy w księgowości - Cz. II. Skuteczna komunikacja Księgowego z Klientem

Jakie dokumenty złożyć do US do końca kwietnia

Korekta kosztów po sporządzeniu sprawozdania

IFK poleca: Jakie dokumenty złożyć do US do końca kwietnia

Przychody z tytułu dywidendy w księgach rachunkowych

Ewidencja bilansowa rezerw na świadczenia pracownicze

Kiedy obniżki cen sprzedaży nie trzeba ujmować w księgach rachunkowych

Czy można stosować dwie różne metod wyceny zapasów

Rodzaje kosztów w układzie rodzajowym

Ewidencja księgowa różnic kursowych

Utrata wartości środków trwałych

Inwentaryzacja należności elementem procesu zarządzania wierzytelnościami

Wycena bilansowa aktywów obrotowych

Należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w bilansie

Zamknięcie roku 2014 r. – rozwiązanie najczęstszych problemów

Możliwość przeprowadzania inwentaryzacji dwa razy do roku

Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe

Inwentaryzacja gotówki w kasie na dzień bilansowy

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji metodą weryfikacji

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 2. Bilans uproszczony

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 1.

Inwentaryzacja przeprowadzana raz w ciągu dwóch lat

Spis z natury jako jedna z form inwentaryzacji

Zasady dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald

Spis z natury składników trudno mierzalnych i niedostępnych

Dokumenty tradycyjne a elektroniczne podczas procesu inwentaryzacji

Jednostki mikro mogą skorzystać z uproszczeń w sprawozdawczości już za 2014 r.

Sposób inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych

VII coroczna konferencja "Akcja Bilans"

Inwentaryzacja za 2014 rok - czynności przygotowawcze

Jak się przygotować do inwentaryzacji

Jak ująć w księgach rachunkowych i rozliczyć podatkowo różnice inwentaryzacyjne

Jak prawidłowo dokonać wyboru biegłego rewidenta

Różnice kursowe w ujęciu bilansowym

Jak efektywnie przeprowadzać spis przy wielu zespołach spisowych?

Rezerwy w księgach rachunkowych