Tematy - Bilans, Biegły rewident - INFOR.PL

W dniu 1 kwietnia 2015 r. Komisja Nadzoru Audytowego (KNA), zatwierdzając odpowiednie uchwały Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, zatwierdziła do stosowania w Polsce przez biegłych rewidentów i podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych, wydawane przez Radę Międzynarodowych Standardów Rewizji Finansowej i Usług Atestacyjnych (ang. International Auditing and Assurance Standards Board, IAASB).

Podmioty prowadzące księgi rachunkowe zobowiązane są do tworzenia biernych rozliczeń międzyokresowych na świadczenia pracownicze, które w bilansie wykazywane są jako rezerwy na zobowiązania. Jednostka powinna uwzględnić rezerwy na znane jej ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń, także wtedy, gdy ich ujawnienie nastąpi między końcem roku a zamknięciem ksiąg rachunkowych za dany rok.

Spółka co jakiś czas dokonuje przeceny towarów handlowych w związku z zakończeniem sezonu na ich sprzedaż. W jaki sposób powinna zaksięgować skutki takiej obniżki? Czy powinna dokonywać tej przeceny dopiero wtedy, gdy sprzeda towar, czy już gdy jest podjęta decyzja o obniżeniu ceny? Często nowa, obniżona cena sprzedaży jest niższa od ceny zakupu.

Świadomy, poprzedzony zebraniem informacji o potencjalnych wykonawcach badania sprawozdania finansowego – tym powinien cechować się wybór biegłego rewidenta. Kierowanie się ceną jako jedynym kryterium jest niewłaściwe i pozbawia korzyści płynących ze współpracy z audytorem.

Prowadzimy różne rodzaje działalności gospodarczej. W każdej z nich są odrębne magazyny, gdzie obowiązuje zasada rozchodu towarów (według metody FIFO). Od 1 stycznia 2015 r. jesteśmy zmuszeni w jednym z rodzajów działalności wprowadzić nowy system informatyczny, w którym wycena rozchodu towarów jest tylko według cen średnich ważonych. Czy w firmie mogą obowiązywać różne metody wyceny zapasów, gdy uwzględni się ten fakt w polityce rachunkowości?

Przedsiębiorstwa są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z tym przygotowują sprawozdanie finansowe, które składa się z bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej. Przyjęte przez jednostkę zasady ewidencji kosztów mają wpływ na wybór wariantu rachunku.

Powstałe w wyniku bilansowej wyceny aktywów i pasywów różnice kursowe są zaliczane bezpośrednio do przychodów (dodatnie różnice) lub kosztów (ujemne różnice) finansowych (art. 30 ust. 4 uor). Należy je ująć w księgach rachunkowych na kontach zespołu 7 przychodów finansowych „Dodatnie różnice kursowe” i kosztów finansowych „Ujemne różnice kursowe” w korespondencji z kontem zespołu 1 lub 2.

Biegły rewident badając sprawozdania finansowe jednostki, powinien mieć dostęp do dokumentów istotnych z punktu widzenia prowadzonego badania. Dzięki temu biegły może odtworzyć przeprowadzone przez jednostkę transakcje, co prowadzi do uwiarygodnienia informacji finansowych oraz służy zapewnieniu bezpieczeństwa obrotu gospodarczego w Polsce.

Ze zjawiskiem trwałej utraty mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Jednostka powinna przynajmniej raz w roku przeprowadzić test na ustalenie, czy konieczne jest objęcie środka trwałego odpisem aktualizującym jego wartość.

Grudzień to czas, w którym zwalniamy tempo codziennych spraw, to czas podsumowań, porządków - nie tylko domowych, ale również jest to czas przeprowadzania inwentaryzacji należności w przedsiębiorstwach. Potwierdzając salda możemy wykryć nieprawidłowości i nadużycia w gospodarce finansowej.

Każda jednostka zobligowana jest do wyceny nie rzadziej niż na dzień bilansowy posiadanych aktywów (majątku) oraz pasywów (źródeł finansowania majątku). Ponieważ zdecydowana większość podmiotów określa swój dzień bilansowy jako 31 grudnia, zostało już tylko kilka dni na przypomnienie sobie zasad wyceny składników bilansowych. Dziś podpowiadamy, jak należy wycenić aktywa obrotowe.

Jak prawidłowo wyceniać należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w prawie bilansowym i podatkowym?

Zamknięcie ksiąg rachunkowych następuje na dzień kończący dany rok obrotowy. Przed ich zamknięciem jednostka powinna przeprowadzić określone czynności, aby rzetelnie i jasno przedstawić sytuację majątkową i finansową oraz prawidłowo ustalić wynik finansowy.

Od 1 stycznia 2015 r. zmieni się istotnie postępowanie kwalifikacyjne na biegłych rewidentów. Największa zmiana dotyczy zasad przeprowadzania egzaminu dyplomowego – nowością będzie część pisemna tego egzaminu. Nowe regulacje wyjaśnia dla infor.pl Maciej Chorostkowski, zastępca dyrektora biura Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.

W przypadku wyrobów gotowych, w zakresie ubytków alkoholu etylowego, możliwe jest przeprowadzanie inwentaryzacji z częstotliwością dwa razy do roku. Inwentaryzacja wyrobów gotowych w okresach pół rocznych jest zgodna z rozporządzeniem MF w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

W zasadach (polityce) rachunkowości mamy zapisane, że środki trwałe powyżej 1500 zł do 3500 zł są wprowadzane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Czy całkowicie zamortyzowane niskocenne środki trwałe należy inwentaryzować drogą spisu z natury?

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości istnieje obowiązek inwentaryzowania środków pieniężnych w kasach. Inwentaryzację należy przeprowadzić drogą spisu z natury na dzień bilansowy. W przypadku gdy zgodnie z decyzją kierownika będzie to dzień wolny, spis należy przeprowadzić na koniec ostatniego dnia roboczego lub na początku pierwszego w nowym roku.

Biznes bez etyki, oparty wyłącznie na zysku to inwestycja, która opłaca się tylko na krótką metę. Kto liczy na długoterminowe zyski, nie powinien zapominać, że zaufanie w biznesie to podstawa. A tego nie da się zbudować bez etyki. Takie wnioski płyną z listopadowej konferencji Krajowej Izby Biegłych Rewidentów „Etyka w procesach zarządzania, sprawozdawczości i rewizji finansowej”.

Metoda inwentaryzacji za pomocą weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Stosuje się ją w przypadku składników aktywów i pasywów, których z różnych przyczyn nie można zinwentaryzować metodą spisu z natury lub metodą potwierdzenia salda.

Bilans jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia. Jakie są zasady dotyczące sporządzania bilansu uproszczonego?

Bilans przedsiębiorstwa jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia.

Przepisy ustawy o rachunkowości nakazują przeprowadzenie inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Od tej reguły są jednak wyjątki. Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane m.in., jeżeli inwentaryzację zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu dwóch lat.

W dniu 17 września 2014 r. w Paryżu odbyła się konferencja Audit Policy Conference. Celem spotkania była wymiana informacji i poglądów na temat aktualnych regulacji dot. europejskiego rynku audytu i oczekiwanych zmian w systemach krajów UE. O rezultatach konferencji opowiada Krzysztof Burnos, członek Krajowej Rady Biegłych Rewidentów i przewodniczący Komisji ds. rozwoju usług biegłego rewidenta w sektorze MŚP.

Jedną z najpopularniejszych form inwentaryzacji jest spis z natury, niejednokrotnie określany w języku potocznym jako remanent. Jakie składniki majątku mogą być zinwentaryzowane tą drogą? Jakie są zasady przeprowadzenia spisu z natury?

Biegli rewidenci zapraszają do rozmowy o „Etyce w procesach zarządzania, sprawozdawczości i rewizji finansowej”. Konferencja, której organizatorem jest Komisja ds. Etyki, odbędzie się 24 listopada w warszawskim Centrum Nauki Kopernik.

Ustawa o rachunkowości nakłada na jednostki obowiązek inwentaryzacji składników majątku na ostatni dzień roku obrotowego. Słowo „inwentaryzacja” wychodzi się od łacińskiego określenia „invenire”, które znaczy tyle, co „znaleźć, odkryć”. Mimo iż w języku potocznym kojarzy się ona z dokonaniem spisu z natury określonych składników na wybranym obszarze, w prawie bilansowym może być przeprowadzona trzema metodami: wspomnianym spisem z natury, drogą potwierdzenia sald oraz porównania danych w księgach rachunkowych z danymi zawartymi w odpowiednich dokumentach źródłowych.

Spis z natury umożliwia dokonanie fizycznego pomiaru ilości składników majątkowych za pomocą ich przeliczenia/zważenia/zmierzenia. Jeśli nie istnieje możliwość przeliczenia/zważenia/zmierzenia składników majątku, bo są one trudno mierzalne czy niedostępne, ponieważ występują w dużych partiach – sypkich (zboże), przestrzennych, czy są przechowywane w zwałach, zbiornikach, zasobnikach (paliwo, węgiel koks), to można ustalić ich ilość opierając się na obliczeniach technicznych za pomocą drogi tzw. szacunku.

Inwentaryzację można przeprowadzić w sposób tradycyjny lub elektroniczny. Pod pojęciem „tradycyjny” można rozumieć przeprowadzenie inwentaryzacji poprzez ręczny spis towarów i materiałów oraz środków trwałych na arkuszach spisowych.

Obowiązująca od 5 września 2014 r. nowelizacja ustawy o rachunkowości przewiduje możliwość sporządzenia przez jednostki mikro uproszczonego sprawozdania finansowego już za 2014 r. Uproszczenie to dotyczy nie tylko firm kontynuujących działalność ale także tych, które rozpoczęły ją w 2014 r.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

W dniach 26-28 października 2014 r. w Warszawie odbędzie się VII coroczna Konferencja "Akcja Bilans". Przedmiotem Konferencji będą m.in. zasady przygotowywania rocznych sprawozdań finansowych za 2014 rok, zamknięcie roku obrotowego, zagadnienia dotyczące środków trwałych oraz inne praktyczne aspekty rachunkowe i podatkowe związane ze sprawozdaniem finansowym. Konferencję organizuje Akademia Biznesu MDDP.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Inwentaryzację musi przeprowadzić każda jednostka na dzień bilansowy. Inwentaryzacja jest podstawą wiarygodnej wyceny bilansowej i poprawnego sprawozdania finansowego. Dlatego czynności inwentaryzacyjne należy przeprowadzić rzetelnie i z należytą starannością.

W związku z obowiązkiem przeprowadzenia inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego niejednokrotnie powstają różnice inwentaryzacyjne, czyli różnice pomiędzy stanem faktycznym i zapisem w księgach rachunkowych. W jaki sposób należy prawidłowo rozliczyć powstałe podczas inwentaryzacji różnice?

Osobą uprawnioną do badania sprawozdań finansowych jest biegły rewident. Jego praca polega na sprawdzaniu, czy informacje zawarte w sprawozdaniach wypływające na rynek od jednostek są prawdziwe. Jednostki powinny też odpowiednio wcześniej dokonać wyboru biegłego rewidenta.

Każda jednostka sporządzająca sprawozdanie finansowe może je poddać badaniu przez biegłego rewidenta. Niektóre podmioty są do tego zobligowane z mocy ustawy o rachunkowości. Niepoddanie badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Ustawa o rachunkowości w art. 9 wskazuje, że księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Przedsiębiorcy mogą jednak, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Waluty obce należy jednak wycenić, a powstałe różnice kursowe ująć odpowiednio dla celów bilansowych.

Inwentaryzacja majątku jest wymogiem polskiego prawa bilansowego. Jednocześnie jest sposobem kontroli wewnętrznej, która weryfikuje stan ilościowy i wartość mienia. Spis w jednostce gospodarczej powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na cztery lata w odniesieniu do środków trwałych takich jak nieruchomości, maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe znajdujące się na terenie strzeżonym. W przypadku pozostałych środków trwałych inwentaryzacja powinna być przeprowadzana pod koniec każdego roku obrotowego. Inwentaryzacji dokonuje się za pomocą spisu z natury oraz weryfikacji danych w dokumentacji.

W pasywach bilansu można znaleźć kategorię Rezerwy. Są to te zobowiązania, co do których termin wymagalności lub kwota zapłaty nie są pewne. Można natomiast określić prawdopodobieństwo zdarzeń, na które tworzy się rezerwy oraz wiarygodnie oszacować kwotę zobowiązania. Rezerwy ustala się w związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości.

Zgodnie z art. 35 ustawy o rachunkowości nabyte lub powstałe aktywa finansowe oraz inne inwestycje należy ująć w księgach rachunkowych na dzień ich nabycia albo powstania, według ceny nabycia albo ceny zakupu. Ustawodawca nałożył także obowiązek dokonywania odpisów aktualizujących, które wyrażają trwałą utratę wartości inwestycji. Odpisy muszą być dokonywane nie później niż na dzień bilansowy. Wynika to z faktu, że wartość środka ustalona na dzień przyjęcia do ksiąg rachunkowych staje się wartością historyczną, nie zawsze zgodną z wartością realną.

Do obowiązków księgowego należy wiele czynności, m.in.: prowadzenie ksiąg rachunkowych, sporządzanie sprawozdań, czy rozliczenie podatków. W związku z tym, że księgowy odpowiada za dokumentację jednostki, przyjmuje on na siebie odpowiedzialność, w tym często odpowiedzialność karną. Za przestępstwa w zakresie rachunkowości ustawa o rachunkowości przewiduje różne sankcje.

Inwentaryzacja to ogół czynności, które mają na celu ustalenie lub weryfikację obecnego stanu aktywów i pasywów. Uwzględniając różnorodność posiadanego majątku, niezbędne jest zastosowanie wielorakich sposobów inwentaryzacji, co przyczynia się do tego, iż proces jest zazwyczaj złożony i pracochłonny.

Od 10 sierpnia 2014 r. obowiązuje większość przepisów ustawy z 9 maja 2014 r. o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych (Dz. U. z 2014 r., poz. 768). Ustawa stanowi drugi etap otwierania dostępu do zawodów regulowanych (m.in. doradcy podatkowego, biegłego rewidenta, usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych). Na mocy ustawy zmniejszono ograniczenia w dostępie do wykonywania 9 zawodów rynku finansowego oraz 82 zawodów technicznych. Przedstawiamy najistotniejsze zmiany przewidziane w ustawie w odniesieniu do wybranych profesji. Osoby zainteresowane pozostałym zakresem deregulacji, zachęcamy do lektury całej ustawy.

Inwentaryzacja jest ważnym narzędziem kontroli oraz przeciwdziałania nieprawidłowościom w przedsiębiorstwie, stanowi także niezwykle istotny element rachunkowości jednostki. Celem inwentaryzacji jest ustalenie faktycznych stanów aktywów i pasywów, odpowiednie skorygowanie danych ewidencyjnych o powstałe różnice, tak aby dane te były zgodne ze stanem faktycznym, rozliczenie osób odpowiedzialnych materialnie za powierzony majątek oraz ocena stanu i przydatności posiadanych zasobów.

Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego.

Niezwykle istotnym elementem wpływającym na prawidłowe sporządzenie sprawozdania finansowego jest odpowiednia wycena aktywów. Jednostki mogą wyceniać: materiały i towary – w cenach zakupu, produkty w toku produkcji – w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle – jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Dodatkowo należy pamiętać, że aktywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy.

Inwentaryzacja jest istotną czynnością w obszarze odpowiedzialności pracownika za powierzone mienie. Pozwala ustalić rzeczywiste niedobory i daje możliwość egzekwowania ich od pracowników.

Obowiązkowemu badaniu podlegają roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe grup kapitałowych oraz roczne sprawozdania finansowe – kontynuujących działalność:

Wybór biegłego rewidenta to proces, który może trwać parę tygodni. Dlatego należy wcześniej, najlepiej po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, rozpocząć przeglądanie ofert i rozmowy z biegłymi rewidentami.

Zawód biegłego rewidenta reguluje ustawa z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (dalej ustawa). Wyznacza ona między innymi formę w jakiej może być wykonywany wyżej wskazany zawód i do jakich czynności osoba go wykonująca jest uprawniona.

Bilans, Biegły rewident

Międzynarodowe Standardy Rewizji Finansowej stosowane w Polsce

Ewidencja bilansowa rezerw na świadczenia pracownicze

Kiedy obniżki cen sprzedaży nie trzeba ujmować w księgach rachunkowych

Wybór biegłego rewidenta - cena nie może być dominującym kryterium

Czy można stosować dwie różne metod wyceny zapasów

Rodzaje kosztów w układzie rodzajowym

Ewidencja księgowa różnic kursowych

Jakie dokumenty sprawdza biegły rewident podczas badania sprawozdania

Utrata wartości środków trwałych

Inwentaryzacja należności elementem procesu zarządzania wierzytelnościami

Wycena bilansowa aktywów obrotowych

Należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w bilansie

Zamknięcie roku 2014 r. – rozwiązanie najczęstszych problemów

Zmiany w postępowaniu kwalifikacyjnym na biegłych rewidentów od 2015 roku

Możliwość przeprowadzania inwentaryzacji dwa razy do roku

Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe

Inwentaryzacja gotówki w kasie na dzień bilansowy

Etyka to stan umysłu

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji metodą weryfikacji

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 2. Bilans uproszczony

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 1.

Inwentaryzacja przeprowadzana raz w ciągu dwóch lat

Krajowa Izba Biegłych Rewidentów aktywna w debatach europejskich

Spis z natury jako jedna z form inwentaryzacji

KIBR zaprasza do rozmowy o etyce w biznesie

Zasady dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald

Spis z natury składników trudno mierzalnych i niedostępnych

Dokumenty tradycyjne a elektroniczne podczas procesu inwentaryzacji

Jednostki mikro mogą skorzystać z uproszczeń w sprawozdawczości już za 2014 r.

Sposób inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych

VII coroczna konferencja "Akcja Bilans"

Inwentaryzacja za 2014 rok - czynności przygotowawcze

Jak się przygotować do inwentaryzacji

Jak ująć w księgach rachunkowych i rozliczyć podatkowo różnice inwentaryzacyjne

Jak i kiedy dokonać wyboru biegłego rewidenta?

Jak prawidłowo dokonać wyboru biegłego rewidenta

Różnice kursowe w ujęciu bilansowym

Jak efektywnie przeprowadzać spis przy wielu zespołach spisowych?

Rezerwy w księgach rachunkowych

Odpisy aktualizujące wartość należności

Odpowiedzialność karna za prowadzenie ksiąg rachunkowych

Dokumentacja przy inwentaryzacji

Otwarty dostęp do zawodu doradcy podatkowego, biegłego rewidenta, usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji

Elementy składowe sprawozdania finansowego

Zasady wyceny aktywów

Inwentaryzacja a odpowiedzialność materialna pracowników

Obowiązek badania sprawozdań finansowych

Wybór biegłego rewidenta - jak i kiedy to zrobić

Przedmiot działalności biegłych rewidentów