Kwestia kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nieustannie przysparza trudności wielu przedsiębiorcom. Dlatego też zagadnienie to niejednokrotnie było przedmiotem rozstrzygnięć Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Szczególnie często przedsiębiorcy zastanawiają się gdzie przebiega granica pozwalająca zakwalifikować poniesione koszty jako wydatki na szeroko rozumianą reklamę, a kiedy będziemy mieli do czynienia z reprezentacją niestanowiącą kosztu uzyskania przychodów (w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT). Niepewność tą nasila fakt dynamicznych zmian rzeczywistości gospodarczej i przesuwanie granicy, pomiędzy zachowaniami, które stanowią reprezentację, a tymi przyjętymi za dobrą praktykę czy obyczaj, bez których współczesny biznes nie może funkcjonować.
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów sprawdza, czy treści sponsorowane na blogach, Instagramie czy Facebooku gwiazd internetu są właściwie oznaczane? Czy mogą wprowadzać konsumentów w błąd? Pod koniec września 2021 r. UOKiK zapowiedział przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w tej sprawie. UOKiK informuje konsumentów, że mają prawo do rzetelnej informacji dotyczącej powodów, dla których influencerzy polecają określone produkty. Rynek obawia się, że UOKiK po sprawdzeniu zasad współpracy influencerów z agencjami reklamowymi i reklamodawcami może przykładnie ukarać jednego z wiodących graczy, ku przestrodze innych - ocenia adwokat w w kancelarii Chałas i Wspólnicy Mikołaj Chałas.
Nieodpłatne użyczenie nieruchomości a VAT. Zgodnie z art. 710-719 Kodeksu cywilnego, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Istotą umowy użyczenia jest bezpłatne przysporzenie na rzecz biorącego, które polega na możliwości korzystania przez niego z przedmiotu użyczenia (np. nieruchomości). Jak wskazuje orzecznictwo, m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z 13.05.2004 r. sygn. III SK 39/04, nie ma przeszkód, aby przedmiot użyczenia stanowiła rzecz będąca częścią przedsiębiorstwa. W takim przypadku bezpłatne używanie jako czynność nieodpłatna może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako nieodpłatne świadczenie usług.
Szkolenia samorządu zawodowego a PIT. Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w wydanej interpretacji ogólnej wskazał, że nie ma obowiązku podatkowego w podatku PIT w przypadku uczestnictwa członków samorządu zawodowego w szkoleniach organizowanych przez ten samorząd. Organ uznał, że wzajemne świadczenia zarówno członków samorządu zawodowego, jak i samego samorządu, wyłączają z katalogu nieodpłatnych świadczeń świadczenie w postaci możliwości uczestnictwa członków samorządu zawodowego w szkoleniach, które są finansowane przez ten samorząd. W konsekwencji, po stronie członka samorządu nie powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT.
Sprzęt medyczny dla pracownika a PIT. Udostępnianie możliwości korzystania przez pracownika lub członków jego rodziny z zakupionych przez pracodawcę sprzętów medycznych, tj. koncentratorów tlenu oraz pulsoksymetrów, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia opodatkowanego PIT. Takie świadczenia dla pracowników nie tylko ograniczają rozprzestrzenianie się wirusa, ale i leczą jednostki chorobowe przez niego wywołane, czym niweluje absencję personelu pracodawcy, co z kolei jest istotne dla terminowego wywiązywania się przez pracodawcę z zawartych kontraktów. Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2021 r.
Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej przygotował projekt rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) od wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu szczepień ochronnych przeciw grypie. Według MF korzyść z tego rozwiązania odczują zarówno pracownicy, którym szczepienie przeciw grypie sfinansuje pracodawca, jak i zleceniobiorcy, którzy otrzymają je od zleceniodawcy: członkowie rad nadzorczych od firm, emeryci od byłych zakładów pracy, czy członkowie związków zawodowych np. od organizacji związkowych.
Reklama jako narzędzie marketingowe, służy przedsiębiorcy głównie do uzyskiwania nowych klientów, jednakże coraz częściej na rynku pojawiały się reklamy stworzone z naruszeniem obowiązującego prawa. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 roku o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2070) stoi na straży ochrony praw konsumentów, którzy niejednokrotnie zdołali złapać się na przynętę reklamową stosowaną przez przedsiębiorców. Zwiększona aktywność Prezesa UOKiK w zakresie zgodności informacji reklamowych z prawem, może dotknąć wielu przedsiębiorców, którzy w przypadku naruszeń przygotować muszą się na duże kary finansowe.
Kluczowym elementem nieodpłatnego świadczenia jest brak jego ekwiwalentności – tj. brak wymogu wzajemnego świadczenia. Gdy przekazanie składników majątkowych innemu podmiotowi (np. usługodawcy) do używania następuje pod warunkiem świadczenia wzajemnego (np. obniżki ceny za usługę), to nie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem i przychodem z nieodpłatnego świadczenia. Środki trwałe przekazane na rzecz innego podmiotu, w celu uzyskania świadczenia, które przyczynia się do uzyskania przychodu, bądź jego zabezpieczenia mogą dalej podlegać amortyzacji, mimo, że podmiot, który wlicza w koszty podatkowe odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych nie korzysta z nich w sposób „fizyczny”.
Jeżeli przedsiębiorca ponosi wydatki, które wynikają z obowiązku w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (prowadzenia działalności gospodarczej) albo wytycznych lub zaleceń organów (instytucji) kompetentnych w obszarze bezpieczeństwa sanitarnego, albo własnej decyzji i racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu (epidemii), to takie wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile zostały właściwie udokumentowane. Przykładami takich wydatków są m.in.: zakup maseczek ochronnych dla pracowników, przyłbic, sfinansowanie pracownikom testów na koronawirusa. To samo dotyczy wydatków poniesionych przez przedsiębiorcę na działania gospodarcze, które wskutek zagrożenia epidemicznego (epidemii) zostały zaniechane (odwołane, przerwane, zawieszone itp.), o ile w momencie ich poniesienia spełniały wymienione wyżej warunki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (np. w zakresie szkoleń lub kursów pracowniczych).
Minister Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską uznał, że świadczenie pracodawcy polegające na sfinansowaniu pracownikom np. testów na koronawirusa, ale również np. maseczek, czy przyłbic, następuje w interesie pracodawcy (nie pracownika). Dostarczenie środków ochronnych, czy wykonywanie testów zapobiega niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się choroby, niweluje niepożądaną przez każdego pracodawcę absencję
pracowników i jest istotne dla terminowego wywiązania się pracodawcy z zawartych kontraktów. Świadczenia te nie powodują więc powstania przychodu podatkowego w PIT po stronie pracownika.
W sytuacji, gdy sąd powszechny uwzględni skargę pauliańską złożoną przez naczelnika urzędu skarbowego, to podatnik-dłużnik nie tylko nie ucieknie przed egzekucją zaległości podatkowych, lecz dodatkowo może zapłacić podatek dochodowy od tzw. nieodpłatnego świadczenia. W opinii Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w takiej sytuacji wierzyciel (czyli Skarb Państwa) zaspokaja swoje roszczenia z majątku osoby trzeciej, więc dla dłużnika to czysta korzyść (nieodpłatne świadczenie), bo nie musi wydawać pieniędzy z własnej kieszeni, by spłacić zaległości.
W 2020 roku budżet państwa ma zostać zasilony nowymi daninami: opłatą nałożoną na napoje słodzone i napoje "energetyczne" z dodatkiem kofeiny, guarany lub tauryny, opłatę od napojów alkoholowych w opakowaniach o małej objętości (do 300 ml) - tzw. "małpek" i opłatę od reklamy suplementów diety. Te nowe opłaty zostały określone w projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów, który przygotował Minister Zdrowia. Ustawa wprowadzająca te opłaty ma wejść w życie 1 kwietnia 2020 roku. Rząd spodziewa się, że przez 3 kwartały 2020 roku z tych nowych opłat do budżetu wpłynie ok. 2,3 mld zł.
