Prowadzimy niewielki hotel na Mazurach. Umożliwiamy klientom rezerwację pobytu drogą internetową. Potwierdzając dokonaną rezerwację klienci wpłacają nam zaliczki na poczet przyszłych usług. Zaliczki te ewidencjonujemy na kasie fiskalnej dla celów VAT, jednak dla celów podatku do¬chodowego, żeby prawidłowo ujmować przychody w PKPiR, musimy je każdorazowo wyodrębniać z raportów fiskalnych, co jest bardzo uciążliwe i czasochłonne. Podobno od 2015 r. jest możliwość potraktowania zaliczek rejestrowanych na kasie fiskalnej jako przychodu podatkowego w momencie wpłaty i ujmowania ich w PKPiR w dacie wpłaty, a nie dopiero w dacie wykonania usługi hotelowej. Czy to prawda?
Każdy przedsiębiorca zobligowany jest do prowadzenia takiej ewidencji swoich przychodów i kosztów, w której znajdą się prawidłowe informacje o wszystkich zdarzeniach gospodarczych danego okresu. Ewidencja ta może przybrać formę uproszczoną, czyli tzw. Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, oraz pełną (księgi rachunkowe). Co do zasady, pierwsza z nich dotyczy raczej przedsiębiorców z sektora MSP, druga – większych firm. Czym różnią się te dwie formy prowadzenia rachunkowości i do kogo są adresowane?
Nowelizacja ustawy o KRS, obowiązująca od 1 grudnia 2014 r., wprowadziła zasadę tzw. „jednego okienka", co oznacza dla rejestrowanego podmiotu otrzymanie, wraz z numerem KRS, także numerów REGON i NIP. Nastąpiła zmiana komunikacji pomiędzy sądem rejestrowym a urzędami oraz została ograniczona do niezbędnego minimum ilość wymaganych do złożenia formularzy i dokumentów. Procedura „jednego okienka" obejmuje wnioski składane w formie papierowej, jak i rejestrację elektroniczną.
Zmiana w prawie, która obowiązuje od początku 2015 roku, dała sądom rejestrowym możliwość wykreślania z KRS podmiotów, które ich nie wypełniają, np. nie składając sprawozdań finansowych. Procedura może być wszczęta bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, a mienie podmiotu w takich przypadkach przejmie Skarb Państwa.