Prowadząc działalność gospodarczą, często zastanawiamy się, jakie wydatki możemy uznać za koszt uzyskania przychodu. Im większe koszty – tym mniejszy dochód, dlatego dzięki umiejętnej optymalizacji podatkowej możemy znacznie zyskać i obniżyć należny do zapłaty podatek dochodowy. Jeśli masz firmę i nie wiesz, co możesz wrzucić w koszty, a co nie, mamy dla Ciebie kilka podpowiedzi.
Zgodnie z obowiązującą od kwietnia 2014 roku treścią art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, aby móc dokonać pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi nie trzeba sporządzać ewidencji przebiegu pojazdu m. in. w przypadku, gdy pojazdy te są przez podatnika przeznaczane wyłącznie do dalszej odsprzedaży. Dotychczasowe interpretacje powyższego przepisu wyłączały z jego kręgu zastosowania tzw. samochody demonstracyjne, które, prócz przeznaczania do wskazanego wyżej celu, wykorzystywane są również przez przedsiębiorców do prezentowania klientom określonych modeli samochodów i odbywania jazd próbnych. Pogląd Fiskusa w tej kwestii zdawał się być ugruntowany, jednak nadzieję na powrót do korzystniejszego dla dealerów samochodowych pojmowania roli pojazdów demonstracyjnych w ich biznesach daje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 lutego 2015 roku.
Firma dokonująca zakupu samochodu, który będzie wykorzystywany wyłącznie w celach gospodarczych musi prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, ustalić regulamin wewnętrzny zakazujący korzystania z pojazdu w celach prywatnych oraz złożyć w terminie VAT-26. Dopiero po dokonaniu tych czynności może odliczyć 100% VAT. W przypadku natomiast, gdy nie dotrzyma terminu złożenia informacji VAT-26, poda informacje niezgodne ze stanem rzeczywistym lub dokona odliczenia niezgodnego z przepisami, podlega stosownej karze na gruncie Kodeksu karnego skarbowego.
Prawie wszystkie kraje Unii Europejskie stosują ulgi prorodzinne, głównie ulgę na dzieci, a czasami także wspólne rozliczenie z małżonkiem. Jednak jedno z najciekawszych rozwiązań, które łączy obie te ulgi, funkcjonuje we Francji. Dochód jest tam bowiem dzielony nie przez 2, ale przez liczbę uwzględniającą również dzieci będące na utrzymaniu rodziców.
Jeżeli spółka użytkuje samochody, od których przysługiwało pełne prawo do odliczeń podatku od rat leasingowych, wynikających z zawartej umowy, to fakt wprowadzenia w tej umowie zmian, w formie aneksu wydłużającego czas trwania umowy, a tym samym obniżający miesięczną ratę leasingową nie ma wpływu na realizację przysługującego jej prawa do odliczania podatku naliczonego. Tym samym podatnik jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie.
Obecnie problematyczne jest ustalenie, czy możemy mówić o prywatnym wykorzystaniu, gdy pracownik służbowym samochodem dojeżdża do domu. Zdaniem organów podatkowych – tak, gdyż w takim przypadku nie można wykluczyć jego prywatnego wykorzystania. Dla organów podatkowych nie ma znaczenia argument, że specyfika wykonywanej działalności powoduje, że pracownik musi szybko dojechać w wyznaczone miejsce. Czy parkowanie samochodu poza siedzibą firmy pozbawia prawa do odliczenia 100% VAT?
Korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych zawsze budziło wątpliwości podatników i było przedmiotem szczególnej uwagi organów podatkowych. Wprowadzenie od 1 stycznia 2015 r. ryczałtowego przychodu dla pracownika, któremu samochód jest udostępniany nieodpłatnie, po raz kolejny wywołało wiele pytań. W związku z wejściem w życie nowych przepisów podatnicy zastanawiają się nie tylko, jak ustalać przychód pracownika, ale czy podlega on oskładkowaniu (i w jakiej wysokości), jak rozliczać koszty używania takiego samochodu, czy ryczałt za korzystanie z samochodu podlega VAT i jak zaksięgować te zdarzenia. Na wszystkie pytania kompleksowo odpowiadamy w tym artykule.
W ewidencji przebiegu pojazdów określonej w art. 86a. ust. 7 ustawy o VAT, powinien znaleźć się dokładny opis trasy, która pokonał dany pojazd, ze wskazaniem adresów punktów pośrednich, a w rubryce "cel wyjazdu" powinien być wskazany każdy, powiązany z tymi punktami pośrednimi, cel wyjazdu. Tym samym nie wystarczy określenie tylko , np. "K-K" dotyczące obrębu jednej miejscowości. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 3 lutego 2015 r.
