Regulacja prawna, która dotyczy wydatków na cele rehabilitacyjne jest regulacją szeroko rozbudowaną, o kazuistycznym charakterze. Zawiera odesłania do przepisów prawnych należących do innych gałęzi prawa, formułuje liczne uwarunkowania stosowania odliczeń, które dotyczą osób uprawnionych, zasad dokumentowania wydatków, przesłanek odliczeń wydatków od dochodu oraz przesłanek kwalifikowania osób do danej grupy inwalidztwa, a także, przede wszystkim, warunków odliczeń. Jednym z nich są wydatki poniesione z tytułu opieki pielęgniarskiej i usług opiekuńczych w rocznym rozliczeniu podatkowym.
Sam zakup protezy można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, natomiast zabieg jej wszczepienia już nie podlega odliczeniu. W związku z tym jeżeli podatnik dysponuje fakturą, w której podana jest jedna cena, obejmująca i protezę, i jej wszczepienie, wówczas nie odliczy już niczego. Konieczna jest zatem faktura na zakup protezy, by móc ją odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Podatnik odliczający wydatki na niektóre cele rehabilitacyjne nie musi być w posiadaniu dokumentów, potwierdzających ich wysokość. Jednakże, na żądanie organu podatkowego, musi uprawdopodobnić ich poniesienie. Przykładowo chodzić może o dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych. Osoba, której dotyczy odliczany wydatek, musi mieć już w chwili jego ponoszenia orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności albo decyzję o przyznaniu renty inwalidzkiej, bądź innej renty wskazanej w przepisie.
Jestem osobą niepełnosprawną, w podeszłym wieku (81 lat), inwalidą II grupy i inwalidą wojennym, zamieszkałym samotnie w domku jednorodzinnym. Z uwagi na fakt, że opalanie domu węglem było dla podatnika zbyt ciężkim zajęciem, zamontowałem gazowy piec centralnego ogrzewania. Czy mogę wydatek na piec odliczyć w ramach ulgi rehablilitacyjnej?