Księgi pomocnicze - obok dziennika, księgi głównej, zestawień obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych, wykazu składników aktywów i pasywów (inwentarza), stanowią element ksiąg rachunkowych. Pomimo że księgi te zgodnie z nazwą są jedynie elementem pomocniczym księgi głównej, nie można minimalizować ich znaczenia. To właśnie struktura i szczegółowość ksiąg pomocniczych przesądza niejednokrotnie o prowadzeniu ksiąg rachunkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.
W styczniu 2008 roku zakupiliśmy od likwidatora pewnej spółki używaną specjalistyczną maszynę produkcyjną za kwotę 20 000 zł netto. Wedle naszego rozpoznania jest to cena rynkowa. W ofercie sprzedaży likwidator oświadczył, że maszyna wolna jest od praw osób trzecich i obciążeń. Dziś wiemy, że likwidowana spółka ma duże kłopoty finansowe, w przeszłości nie płaciła również podatków. Czy nasza spółka z o.o., jako nabywca środka trwałego od likwidowanej spółki, będzie odpowiadać za jej zobowiązania podatkowe zgodnie z art. 112 Ordynacji podatkowej? Jeśli tak, to czy wydatki z tym związane zaksięgować jako powiększenie wartość środka trwałego (maszyna jest instalowana i remontowana i nie będzie jeszcze oddana do użytkowania przez najbliższe trzy miesiące)?
Prowadzę działalność usługową. Nie wynajmuję żadnego lokalu, lecz prowadzę ją w domu. W tym celu zaadoptowałam część garażu na biuro. W garażu wykonano prace polegające na zbudowaniu ścianki działowej, wykonaniu instalacji elektrycznej, c.o., obsadzeniu stolarki okiennej, położeniu tynków, ułożeniu paneli, malowaniu. Ogólny koszt tych czynności wyniósł 3900 zł. Czy te wydatki mogę jednorazowo zaliczyć w koszty, czy potraktować jako inwestycję w obcym obiekcie? Dom jest moją własnością, ale prywatną - nie jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych.
Została zawarta pisemna umowa między przedsiębiorcami, zastrzegająca, że „zmiany do umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności”. Jeden z kontrahentów odstąpił od umowy, wysyłając oświadczenie faksem. Czy takie oświadczenie jest skuteczne, czy też drugi z kontrahentów powinien kontynuować realizację umowy, żeby nie narazić się na zarzut jej niewykonania?