Od dochodu ze sprzedaży nieruchomości należy zapłacić podatek. Jednak można zgodnie z prawem zmniejszyć wysokość tego dochodu (a w konsekwencji i podatku), wykazując dopuszczalne koszty uzyskania przychodu. Należą do nich koszty notarialne, koszty pośredników, opłaty planistyczne, nakłady (wydatki związane z remontem czy modernizacją budynku), a także koszt nabycia nieruchomości.
Okazałość czy wystawność oferowanego kontrahentowi poczęstunku w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako kosztów reprezentacji, gdyż o takim ich charakterze decyduje tylko związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu i w interesie podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Próba rozróżniania wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależniają metodę określenia wartości początkowej środków trwałych od sposobu ich nabycia (np. odpłatne nabycie, częściowo odpłatne nabycie, wytworzenie, nabycie w drodze spadku, darowizny, aportu). Brak jednak regulacji dotyczącej sposobu określenia wartości początkowej środków trwałych stanowiących wynagrodzenie za umarzane udziały.
Dla celów podatkowych definicja wartości firmy została ujęta w art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CIT”) . Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, pojęcie to oznacza dodatnią różnicę między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego lub jego zorganizowanej części odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.