Zasady ogólne

Pojęcie konsolidacji najczęściej kojarzy się z aspektem zarządzania finansami w strukturze wielofirmowej, często grupach kapitałowych. Dotyczy zatem zagadnienia, którego właścicielem są działy finansowe. W zakresie ich obowiązków w strukturach wielofirmowych jest m.in. uzyskanie zgodności z wymaganiami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF/MSR) oraz Międzynarodowych Standardów Raportowania Finansowego (IFSR), tj. poradzenie sobie m.in. z eliminacją danych dotyczących rozliczeń wzajemnych oraz wynikających z różnic kursowych, z konwersją i/lub przenoszeniem danych, zmianami walut, elastycznym wprowadzaniem korekt, prezentacją raportów i konsolidacji w różnych standardach księgowości, walutach czy formatach danych, automatyczną zmianą różnych postaci danych w zależności o stopnia powiązania w grupie kapitałowej czy strukturze wielofirmowej.

Możliwość sporządzania skróconego sprawozdania finansowego oraz zwolnienie ze sporządzania sprawozdania z działalności pod warunkiem, że niektóre informacje objęte dotychczas jego zakresem informacyjnym zostaną przez jednostki małe ujawnione w informacji dodatkowej – to tylko część zmian, jakie chce wprowadzić Ministerstwo Finansów w ustawie o rachunkowości.

Nowe przepisy ustawy o rachunkowości, które weszły w życie 5 września 2014 r., upraszczają sprawozdawczość finansową wielu podmiotów, w tym mikrofirm.

Nota księgowa (inaczej obciążeniowa, uznaniowa lub obciążeniowo-uznaniowa) jest dokumentem rozliczeniowym jednostki. Stosuje się ją przy dokumentowaniu transakcji, które nie podlegają przepisom ustawy o podatku VAT. Dodatkowo transakcje dokumentowane notą obciążeniową nie mogą dotyczyć sprzedaży czy świadczenia usług przez podatników, potwierdzanych w postaci rachunku wystawianego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej.

Dokonana w lipcu 2014 r. nowelizacja ustawy o rachunkowości przynosi znaczne uproszczenia w sprawozdawczości jednostek mikro. Uproszczenia obejmują nie tylko możliwość sporządzenia znacznie skróconego sprawozdania finansowego, ale również zakaz stosowania wyceny aktywów i pasywów według wartości godziwej oraz skorygowanej ceny nabycia. Nowe przepisy będą miały zastosowanie do sprawozdań finansowych już za 2014 r.

W jednostkach gospodarczych zdarza się, że przychody bądź koszty powstają w innym okresie niż ten, którego dotyczą. Aby zachować zasadę współmierności przychodów i kosztów należy rozliczyć koszty i przychody działalności w tych okresach sprawozdawczych, których dotyczą.

Decyzję o zmianie zasad (polityki) rachunkowości jednostka może podjąć w dowolnym momencie, jednak jej skutki będą miały zastosowanie od początku roku obrotowego. Kierownik jednostki może jednak określić, czy będzie to pierwszy dzień bieżącego czy może następnego roku obrotowego.

Każda jednostka ma obowiązek stosować przyjęte przez siebie zasady rachunkowości, które rzetelnie i jasno przedstawiają sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy. W tym celu przedsiębiorstwa powinny przestrzegać ogólnych zasad rachunkowości.

Biuro rachunkowego nie może we własnym imieniu wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczącej rozliczeń klienta. Natomiast złożenie wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie klienta możliwe jest w ramach udzielonego przez niego pełnomocnictwa.

Z dniem 10 sierpnia 2014 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych. Nowelizacja wprowadziła szereg zmian także w ustawie o doradztwie podatkowym, m.in. do ustawy trafił zapis o prowadzeniu ksiąg rachunkowych.

Wchodząca w życie 10 sierpnia 2014 r. ustawa o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych dereguluje lub całkowicie dereglamentuje 9 zawodów rynku finansowego. Istotą zmian jest całkowita likwidacja procesu wydawania certyfikatu księgowego. W związku z tym czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych będzie mogła wykonywać każda osoba, która spełni wymogi dotyczące posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych i niekaralności oraz wykupi ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej.

Podstawą świadczenia usług klientom przez każde biuro księgowe powinna być pisemna umowa. Umowa biura rachunkowego z klientem określa nie tylko zakres usług i wysokość wynagrodzenia, ale także wzajemne prawa i obowiązki, tryb zmiany zasad współpracy oraz sposób i termin jej zakończenia.

Księgowy to kluczowa postać w firmie, także dlatego, że ponosi szczególną odpowiedzialność za błędy i uchybienia. Księgowy ponosi odpowiedzialność nie tylko finansową, ale również cywilną (odpowiedzialność za szkodę), a nawet pracowniczą czy też karną. To samo dotyczy zresztą księgowych prowadzących biura rachunkowe i księgowych pracujących na własny rachunek.

Kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej danej jednostki, które zostały ściśle określone w przepisach ustawy o rachunkowości. Jakie są to obowiązki?

Od 10 października 2013 r. obowiązuje nowe roporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

Ostatni kwartał roku to dobra chwila na to, by zastanowić się czy w firmie może powstać obowiązek przejścia z uproszczonej księgowości na pełną księgowość. Jak prawidłowo dokonać przejścia z pkpir na pełną księgowość?

Przedstawiamy drugą część poradnika dotyczącego zagadnień związanych z wyborem biura rachunkowego. Dowiedz się, jak wybrać solidne i fachowe biuro rachunkowe dla swojej działalności gospodarczej?

Faktoring stanowi źródło środków pieniężnych. Pozwala przedsiębiorcy na zachowanie płynności finansowej. Jest też coraz częściej stosowaną metodą windykacji należności. Może również stanowić sposób zabezpieczenia przed nieściągalnością dłużnika.

Coraz więcej firm decyduje się na korzystanie z usług biura księgowego, stąd coraz częściej pojawiają się pytania dotyczące współpracy biegłego rewidenta z zewnętrznym księgowym. Odpowiada na nie ekspert – Agnieszka Koperska, menedżer w Baker Tilly Poland.

Różnice kursowe powstają w przypadku transakcji rozliczanych w walucie obcej, na skutek rozbieżności wahań wartości kursu walutowego. W przypadku nabycia środka trwałego, konsekwencje podatkowe z tego tytułu, mogą przejawiać się w dwojaki sposób. Wszystko zależy od momentu dokonania zapłaty.

Przepisy ustawy o rachunkowości poświęcają stosunkowo niewiele miejsca problematyce inwentaryzacji. Aby inwentaryzację przygotować, przeprowadzić oraz rozliczyć prawidłowo i sprawnie, należy posiadać gruntowną wiedzę praktyczną i doświadczenie.

Zgodnie z art. 77.5 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm) przez podróż służbową należy rozumieć wykonywanie przez pracownika zadania służbowego na polecenie pracodawcy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm., dalej: „UoR”), wartość firmy stanowi różnica między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części a niższą od niej wartością godziwą przejętych aktywów netto.

Rok obrotowy spółki, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości (Dz.U. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy (również jego zmiany) określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę.

Wprowadzając korekty błędnych zapisów księgowych, mamy najczęściej na uwadze samą korektę – myśl, żeby wyeliminować z ksiąg rachunkowych błędny zapis. Kierując się takimi intencjami, uchodzi naszej uwadze znaczenie informacji płynących z samych zapisów ujętych na określonych stronach niektórych kont. Warto zastanowić się, jakie występują wewnętrzne powiązania danych liczbowych strony DT lub CT i jak mogą one zostać zniekształcone przez zapisy korygujące błędy. Przestrzeganie pewnych zasad korygowania błędów ułatwia sprawowanie kontroli.