Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty; o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (środki trwałe - art. 16a ust. 1 ustawy o CIT).
Wydaje się, że o amortyzacji napisano już wszystko, bo przecież pojęcie amortyzacji znamy „od zawsze”. Nic bardziej mylnego. Prawda jest bowiem taka, że analizujący amortyzację często nie wiedzą, jak ona powstaje, a liczący amortyzację często nie rozumieją fascynacji nią analityków. Jeśli dodamy do tego, że obecnie amortyzacja jeszcze bardziej jest narażona na działanie tzw. rachunkowości kreatywnej – jej obraz i analizy nie są tak jednoznaczne. Dlaczego tak się dzieje?
Znak towarowy, zgodnie z definicją zawartą w ustawie Prawo własności przemysłowej, to każdy symbol, który można przedstawić w sposób graficzny, który nadaje się do oznaczania towarów lub usług danego przedsiębiorstwa. To dość szeroki zakres: mieszczą się w nim wyrazy, litery, liczby, kolory, forma przestrzenna, ornamenty, a także połączenia tych elementów. Co ciekawe, znakiem towarowym może być także melodia, sygnał dźwiękowy, a nawet zapach. Znak towarowy stanowi część majątku firmy i według art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod pewnymi warunkami może podlegać amortyzacji.
Każda danina na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, która stanowi publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe i bezzwrotne świadczenie pieniężne, jest nazywana podatkiem. Prawo podatkowe stanowczo i bezwzględnie obliguje każdego podatnika do uiszczenia stosownego świadczenia. Przedsiębiorcy mogą jednak zmniejszyć daninę wobec państwa dzięki optymalizacji podatkowej.
Według organów podatkowych kosztem uzyskania przychodu, zarówno w PIT jak i CIT, w przypadku sprzedaży środka trwałego sfinansowanego dotacją, oraz środkami własnymi, jest jego wartość początkowa, niezależnie od źródła jego sfinansowania. Wartość ta, musi zostać pomniejszona o odpisy amortyzacyjne.