Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależniają metodę określenia wartości początkowej środków trwałych od sposobu ich nabycia (np. odpłatne nabycie, częściowo odpłatne nabycie, wytworzenie, nabycie w drodze spadku, darowizny, aportu). Brak jednak regulacji dotyczącej sposobu określenia wartości początkowej środków trwałych stanowiących wynagrodzenie za umarzane udziały.
Wielu przedsiębiorców prowadzi działalność gospodarczą, dla której wykonywania pojawia się konieczność wysyłania pracowników w delegacje służbowe, również poza granice kraju. Odbywanie przez pracowników zagranicznych podróży służbowych wiążą się z koniecznością ponoszenia wydatków na dojazdy, wyżywienie, hotele. Częste są przypadki, że pracodawca, zamiast ponosić koszty wynajmu pokoi hotelowych, wynajmuje na stałe mieszkanie za granicą, w celu jego wykorzystywania przez pracowników w ramach podróży służbowych.
Organy podatkowe nie stosują już definicji reprezentacji, w której mieszczą się tylko wydatki mające jednocześnie trzy cechy: 1) okazałość, 2) charakteryzujące się ponadprzeciętną miarą i 3) mające na celu wywołanie pozytywnego wrażenia. Przy poparciu sądów administracyjnych za reprezentację organy podatkowe uznają wydatki, które powodują przedstawienie podatnika w dobrym świetle, służą zbudowaniu miłej atmosfery, dobrego wrażenie.
Wydatki na reklamę i promocję produktów lub usług w mediach (internet, gazety, czasopisma, telewizja, radio, gazetki reklamowe) są kosztem podatkowym. Brak jest możliwości bezpośredniego powiązania kosztu reklamy z uzyskanym przychodem stąd koszty te mają charakter pośredni. Zatem można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia (dacie zaksięgowania jako koszt).
Przez nieściągalność wierzytelności rozumie się niemożność zaspokojenia wierzyciela z majątku dłużnika pomimo wyczerpania wszystkich przewidzianych prawem środków, w tym również przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego. Ponadto nieściągalność wierzytelności zachodzi zawsze w przypadku niewypłacalności dłużnika, jeżeli jest oczywiste, że z wszczętej egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Wierzytelności nieściągalne, bez względu na przyczynę ich nieściągalności oraz utworzone na ten cel rezerwy, a także odpisy aktualizujące wartość należności - co do zasady - nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Jakie są zatem wyjątki od tej zasady?
Wynajmuję nieruchomość spółce z o.o. W związku z umową najmu otrzymuję należności czynszowe, od których wpłacam miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ostatnio otrzymałem zawiadomienie o zajęciu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną. Zawiadomienie zobowiązuje spółkę z o.o. do tego, aby nie dokonywała wpłat z tytułu umowy najmu na moją rzecz, lecz aby przekazywała należności organowi egzekucyjnemu. W efekcie nie otrzymuję należności czynszowych uiszczanych przez najemcę, ze względu na to, że podlegają zajęciu przez organ egzekucyjny. Czy od zajętych należności czynszowych powinienem płacić podatek dochodowy skoro ich faktycznie nie otrzymuję?
Na potrzeby prowadzonej działalności handlowej najmuję lokal i w ramach umowy zobowiązałem się opłacać oprócz czynszu świadczenia dodatkowe: energię elektryczną, wodę oraz rozmowy telefoniczne, według faktur otrzymywanych od dostawców. Faktury mają być jednak wystawiane na firmę, która kiedyś w tym lokalu prowadziła działalność i podpisała umowy z dostawcami, a właściciel lokalu nie wyraził zgody na wystawianie na podstawie faktur własnych dowodów obciążeniowych. Czy mogę zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, jeśli faktycznie płacę kwoty określone fakturami i jest to udokumentowane w raportach kasowych firmy?
