Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził w interpretacji podatkowej z 29 października 2019 r., że kosztem uzyskania przychodu (w takiej proporcji, w jakiej pozostaje powierzchnia mieszkania wykorzystywana do działalności gospodarczej do całej powierzchni mieszkania) – mogą być m.in.: odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej mieszkania wraz z miejscem postojowym, powiększonej o wydatki na wykończenie mieszkania, zapłacone odsetki od rat kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu mieszkania, wydatki na czynsz i energię elektryczną.
Zmiany w podatku dochodowym (PIT), które wchodzą już od 1 października 2019 r. (pierwszym pełnym rokiem ich obowiązywania będzie rok 2020) mają przynieść w efekcie zauważalnie wyższe wynagrodzenia netto pracowników, zleceniobiorców oraz wyższe emerytury i renty. Według zapowiedzi Ministerstwa Finansów, z nowych rozwiązań - obniżenia stawki PIT do 17%, oraz podwyższenia kosztów uzyskania przychodów - ma skorzystać ponad 25 milionów Polaków. Księgowi i doradcy podatkowi obawiają się jednak tych bardzo szybkich zmian, które następują jeszcze w trakcie roku podatkowego. Co czeka nas w IV kwartale 2019 roku? Co zmieni się od 1 stycznia 2020? I jak powinni przygotować się przedsiębiorcy i pracodawcy? Jaka jest skala podatkowa w 2021 roku?
Wydawać by się mogło, że zwolnienie z PIT dla młodych powinno przysługiwać do końca miesiąca, w którym podatnik ukończył 26. rok życia, bez względu na datę przelewu wynagrodzenia. Tak jednak nie jest, płatnicy muszą pilnować, którego dnia pracownik ma 26. urodziny. Tak wynika z wyjaśnień udzielonych przez Ministerstwo Finansów.
Rozpoczęcie oraz początki prowadzenia działalności gospodarczej zawsze wiąże się z nakładami finansowymi. Niestety, nie w każdym przypadku początkujący przedsiębiorca ma wystarczające zaplecze finansowe, które pozwoli mu na oczekiwany rozwój. Zewnętrzne finansowanie, w postaci kredytu bankowego również może okazać się niemożliwe do uzyskania, ze względu na brak wystarczającej historii kredytowej. To właśnie przyczyniło się do powstania inicjatywy JEREMIE wspierającej mikro, małe i średnie firmy.
Organy podatkowe mają obowiązek kontrolować m.in. czy podatnicy nie zawyżają kosztów uzyskania przychodu, a tym samym, czy celowo nie zmniejszają podstawy opodatkowania. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości podatnik ma prawo do złożenia korekty (deklaracji, zeznania podatkowego), a jeżeli korekta nie zostanie złożona, organ wyda decyzję wymiarową w postępowaniu podatkowym.
Zgodnie art. 15 ust. 2 - 2a ustawy CIT, zasady proporcjonalnej alokacji kosztów uzyskania przychodów nie będą miały zastosowania do przychodów uzyskanych z dywidend od spółek zależnych. Przepisy art. 15 ust. 2 - 2a ustawy CIT mają zastosowanie w sytuacji, gdy podstawą opodatkowania jest dochód, natomiast w myśl art. 22 ustawy CIT podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku dywidend jest przychód. Oznacza to, że przychody z tytułu dywidend otrzymanych od spółek zależnych nie powinny być ujęte ani wśród „przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym” lub „przychodów ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego” (w liczniku proporcji), ani w „ogólnej kwocie przychodów” (w mianowniku proporcji).
Urzędy skarbowe z reguły nie kwestionują zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na leasing klimatyzatora montowanego w siedzibie firmy, czy pomieszczeniach, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza. Jednak w sytuacji, gdy siedzibą podatnika lub pomieszczeniami, gdzie jest wykonywana działalność jest mieszkanie, czy dom podatnika mogą pojawić się wątpliwości. Nie można bowiem zaliczyć do kosztów podatkowych wydatków poniesionych w celach osobistych.
Od 1 sierpnia obowiązują przepisy ustawy o PIT wprowadzające zwolnienie z podatku dochodów pracowników i zleceniobiorców, którzy nie ukończyli 26. roku życia. Ministerstwo Finansów przygotowało przykładową treść oświadczenia, które osoby do 26. roku życia mogą złożyć płatnikom (pracodawcom lub zleceniodawcom), aby ci nie pobierali zaliczek na PIT. Płatnik, który otrzyma oświadczenie od pracownika bądź zleceniobiorcy, nie będzie pobierać zaliczek na podatek najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał oświadczenie (nie dłużej jednak niż do końca miesiąca, w którym przychody z pracy uzyskane od tego płatnika w 2019 r. podlegały zwolnieniu od podatku (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT).