Wolny zawód to pojęcie funkcjonujące w języku prawniczym, ale nie do końca sprecyzowane. W języku potocznym najczęściej bywa kojarzone z profesjami adwokatów, architektów, lekarzy, weterynarzy, psychologów, notariuszy czy radców prawnych. Jaką formę opodatkowania wybrać będąc przedstawicielem wolnego zawodu?
Hodowcy węży, ślimaków afrykańskich, jeży pigmejskich i innych zwierząt, których hodowla nie mieści się w definicji działów specjalnych produkcji rolnej - nie muszą płacić podatku dochodowego (PIT – osoby fizyczne, ani CIT – osoby prawne), bez względu na dochód jaki osiągają z tej hodowli. Jeżeli ci hodowcy nie mają użytków rolnych ominie ich także podatek rolny.
Do niedawna wydawało się, że absolutnie nie. Zarówno organy podatkowe jak i sądy zgodnie twierdziły, że wydatki na napoje alkoholowe podawane zarówno na spotkaniach z kontrahentami, jak i na szkoleniach, czy imprezach integracyjnych nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Jednak ostatnio inną wykładnię przepisów zaprezentował odnośnie spotkań integracyjnych Naczelny Sąd Administracyjny. Trudno jeszcze obecnie zgadywać, czy tą wykładnię podzielą inne składy orzekające sądów administracyjnych.
Wydatki na nabycie usług niematerialnych, obejmujących m.in. opracowanie studium wykonalności, usługi doradcze, konsultingowe, dotyczące analizy i oceny ryzyk poprzedzających decyzję ostateczną o utworzeniu nowej spółki celowej - winny stanowić koszty uzyskania przychodów, jako wydatki pośrednio związane z zachowaniem, zabezpieczeniem źródła przychodów.
Rolnik może podjąć inną niż prowadzenie gospodarstwa rolnego działalność. Jednak produkcja wędlin z własnej trzody chlewnej, przeznaczonych na sprzedaż na niewielką skalę, którą można określić jako okazjonalną, powoduje powstanie przychodu. Czy rolnik, który jest zryczałtowanym podatnikiem, powinien się rozliczyć z otrzymanego dochodu?
Okazałość czy wystawność oferowanego kontrahentowi poczęstunku w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako kosztów reprezentacji, gdyż o takim ich charakterze decyduje tylko związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu i w interesie podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Próba rozróżniania wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.