Tematy - Bilans, Krajowe Standardy Rachunkowości - INFOR.PL

Grudzień to czas, w którym zwalniamy tempo codziennych spraw, to czas podsumowań, porządków - nie tylko domowych, ale również jest to czas przeprowadzania inwentaryzacji należności w przedsiębiorstwach. Potwierdzając salda możemy wykryć nieprawidłowości i nadużycia w gospodarce finansowej.

Każda jednostka zobligowana jest do wyceny nie rzadziej niż na dzień bilansowy posiadanych aktywów (majątku) oraz pasywów (źródeł finansowania majątku). Ponieważ zdecydowana większość podmiotów określa swój dzień bilansowy jako 31 grudnia, zostało już tylko kilka dni na przypomnienie sobie zasad wyceny składników bilansowych. Dziś podpowiadamy, jak należy wycenić aktywa obrotowe.

Jak prawidłowo wyceniać należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w prawie bilansowym i podatkowym?

Zamknięcie ksiąg rachunkowych następuje na dzień kończący dany rok obrotowy. Przed ich zamknięciem jednostka powinna przeprowadzić określone czynności, aby rzetelnie i jasno przedstawić sytuację majątkową i finansową oraz prawidłowo ustalić wynik finansowy.

W przypadku wyrobów gotowych, w zakresie ubytków alkoholu etylowego, możliwe jest przeprowadzanie inwentaryzacji z częstotliwością dwa razy do roku. Inwentaryzacja wyrobów gotowych w okresach pół rocznych jest zgodna z rozporządzeniem MF w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

W zasadach (polityce) rachunkowości mamy zapisane, że środki trwałe powyżej 1500 zł do 3500 zł są wprowadzane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Czy całkowicie zamortyzowane niskocenne środki trwałe należy inwentaryzować drogą spisu z natury?

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości istnieje obowiązek inwentaryzowania środków pieniężnych w kasach. Inwentaryzację należy przeprowadzić drogą spisu z natury na dzień bilansowy. W przypadku gdy zgodnie z decyzją kierownika będzie to dzień wolny, spis należy przeprowadzić na koniec ostatniego dnia roboczego lub na początku pierwszego w nowym roku.

Metoda inwentaryzacji za pomocą weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Stosuje się ją w przypadku składników aktywów i pasywów, których z różnych przyczyn nie można zinwentaryzować metodą spisu z natury lub metodą potwierdzenia salda.

Bilans jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia. Jakie są zasady dotyczące sporządzania bilansu uproszczonego?

Bilans przedsiębiorstwa jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia.

Przepisy ustawy o rachunkowości nakazują przeprowadzenie inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Od tej reguły są jednak wyjątki. Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane m.in., jeżeli inwentaryzację zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu dwóch lat.

Jedną z najpopularniejszych form inwentaryzacji jest spis z natury, niejednokrotnie określany w języku potocznym jako remanent. Jakie składniki majątku mogą być zinwentaryzowane tą drogą? Jakie są zasady przeprowadzenia spisu z natury?

Ustawa o rachunkowości nakłada na jednostki obowiązek inwentaryzacji składników majątku na ostatni dzień roku obrotowego. Słowo „inwentaryzacja” wychodzi się od łacińskiego określenia „invenire”, które znaczy tyle, co „znaleźć, odkryć”. Mimo iż w języku potocznym kojarzy się ona z dokonaniem spisu z natury określonych składników na wybranym obszarze, w prawie bilansowym może być przeprowadzona trzema metodami: wspomnianym spisem z natury, drogą potwierdzenia sald oraz porównania danych w księgach rachunkowych z danymi zawartymi w odpowiednich dokumentach źródłowych.

Spis z natury umożliwia dokonanie fizycznego pomiaru ilości składników majątkowych za pomocą ich przeliczenia/zważenia/zmierzenia. Jeśli nie istnieje możliwość przeliczenia/zważenia/zmierzenia składników majątku, bo są one trudno mierzalne czy niedostępne, ponieważ występują w dużych partiach – sypkich (zboże), przestrzennych, czy są przechowywane w zwałach, zbiornikach, zasobnikach (paliwo, węgiel koks), to można ustalić ich ilość opierając się na obliczeniach technicznych za pomocą drogi tzw. szacunku.

Inwentaryzację można przeprowadzić w sposób tradycyjny lub elektroniczny. Pod pojęciem „tradycyjny” można rozumieć przeprowadzenie inwentaryzacji poprzez ręczny spis towarów i materiałów oraz środków trwałych na arkuszach spisowych.

Obowiązująca od 5 września 2014 r. nowelizacja ustawy o rachunkowości przewiduje możliwość sporządzenia przez jednostki mikro uproszczonego sprawozdania finansowego już za 2014 r. Uproszczenie to dotyczy nie tylko firm kontynuujących działalność ale także tych, które rozpoczęły ją w 2014 r.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

W dniach 26-28 października 2014 r. w Warszawie odbędzie się VII coroczna Konferencja "Akcja Bilans". Przedmiotem Konferencji będą m.in. zasady przygotowywania rocznych sprawozdań finansowych za 2014 rok, zamknięcie roku obrotowego, zagadnienia dotyczące środków trwałych oraz inne praktyczne aspekty rachunkowe i podatkowe związane ze sprawozdaniem finansowym. Konferencję organizuje Akademia Biznesu MDDP.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Inwentaryzację musi przeprowadzić każda jednostka na dzień bilansowy. Inwentaryzacja jest podstawą wiarygodnej wyceny bilansowej i poprawnego sprawozdania finansowego. Dlatego czynności inwentaryzacyjne należy przeprowadzić rzetelnie i z należytą starannością.

W związku z obowiązkiem przeprowadzenia inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego niejednokrotnie powstają różnice inwentaryzacyjne, czyli różnice pomiędzy stanem faktycznym i zapisem w księgach rachunkowych. W jaki sposób należy prawidłowo rozliczyć powstałe podczas inwentaryzacji różnice?

Każda jednostka sporządzająca sprawozdanie finansowe może je poddać badaniu przez biegłego rewidenta. Niektóre podmioty są do tego zobligowane z mocy ustawy o rachunkowości. Niepoddanie badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Ustawa o rachunkowości w art. 9 wskazuje, że księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Przedsiębiorcy mogą jednak, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Waluty obce należy jednak wycenić, a powstałe różnice kursowe ująć odpowiednio dla celów bilansowych.

Inwentaryzacja majątku jest wymogiem polskiego prawa bilansowego. Jednocześnie jest sposobem kontroli wewnętrznej, która weryfikuje stan ilościowy i wartość mienia. Spis w jednostce gospodarczej powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na cztery lata w odniesieniu do środków trwałych takich jak nieruchomości, maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe znajdujące się na terenie strzeżonym. W przypadku pozostałych środków trwałych inwentaryzacja powinna być przeprowadzana pod koniec każdego roku obrotowego. Inwentaryzacji dokonuje się za pomocą spisu z natury oraz weryfikacji danych w dokumentacji.

W pasywach bilansu można znaleźć kategorię Rezerwy. Są to te zobowiązania, co do których termin wymagalności lub kwota zapłaty nie są pewne. Można natomiast określić prawdopodobieństwo zdarzeń, na które tworzy się rezerwy oraz wiarygodnie oszacować kwotę zobowiązania. Rezerwy ustala się w związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości.

Zgodnie z art. 35 ustawy o rachunkowości nabyte lub powstałe aktywa finansowe oraz inne inwestycje należy ująć w księgach rachunkowych na dzień ich nabycia albo powstania, według ceny nabycia albo ceny zakupu. Ustawodawca nałożył także obowiązek dokonywania odpisów aktualizujących, które wyrażają trwałą utratę wartości inwestycji. Odpisy muszą być dokonywane nie później niż na dzień bilansowy. Wynika to z faktu, że wartość środka ustalona na dzień przyjęcia do ksiąg rachunkowych staje się wartością historyczną, nie zawsze zgodną z wartością realną.

Inwentaryzacja to ogół czynności, które mają na celu ustalenie lub weryfikację obecnego stanu aktywów i pasywów. Uwzględniając różnorodność posiadanego majątku, niezbędne jest zastosowanie wielorakich sposobów inwentaryzacji, co przyczynia się do tego, iż proces jest zazwyczaj złożony i pracochłonny.

Inwentaryzacja jest ważnym narzędziem kontroli oraz przeciwdziałania nieprawidłowościom w przedsiębiorstwie, stanowi także niezwykle istotny element rachunkowości jednostki. Celem inwentaryzacji jest ustalenie faktycznych stanów aktywów i pasywów, odpowiednie skorygowanie danych ewidencyjnych o powstałe różnice, tak aby dane te były zgodne ze stanem faktycznym, rozliczenie osób odpowiedzialnych materialnie za powierzony majątek oraz ocena stanu i przydatności posiadanych zasobów.

Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego.

Niezwykle istotnym elementem wpływającym na prawidłowe sporządzenie sprawozdania finansowego jest odpowiednia wycena aktywów. Jednostki mogą wyceniać: materiały i towary – w cenach zakupu, produkty w toku produkcji – w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle – jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Dodatkowo należy pamiętać, że aktywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy.

Inwentaryzacja jest istotną czynnością w obszarze odpowiedzialności pracownika za powierzone mienie. Pozwala ustalić rzeczywiste niedobory i daje możliwość egzekwowania ich od pracowników.

Do 30 czerwca 2014 r. jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane są przekazać do właściwych regionalnych izb obrachunkowych (RIO) skonsolidowane bilanse za rok 2013 r. w formie pisemnej i w formie dokumentu elektronicznego.

Możliwość sporządzania przez spółki uproszczonych sprawozdań finansowych, które obejmowałyby tylko podstawowe informacje w bilansie oraz rachunku zysków i strat – zakłada rządowy projekt nowelizacji ustawy o rachunkowości, nad którym obecnie trwają prace w Sejmie.

Stosujące ustawę o rachunkowości jednostki mikro będą miały możliwość sporządzać znacznie uproszczone sprawozdania finansowe. 4 marca 2014 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości (autorstwa Ministra Finansów), wdrażający do polskiego prawa przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE. W dniu 20 marca projekt został wniesiony do Sejmu i 3 kwietnia 2014 r. miało miejsce jego I czytanie w Komisji Finansów Publicznych.

Podstawowym elementem polityki rachunkowości są zasady wyceny bilansowej aktywów i pasywów. Charakterystyczne dla działalności rolniczej aktywa obrotowe to produkty rolnicze.

W jakiej pozycji bilansu należy wykazać opłaconą zaliczkę za usługę hotelową (brak związku z zakupem zapasów, usługa hotelowa dotyczy pobytu na targach), do której otrzymano fakturę zaliczkową, zaksięgowaną po stronie Wn konta „Rozliczenie zaliczek z tytułu dostaw i usług z dostawcami”?

Ustawa o rachunkowości wymaga, aby księgi rachunkowe były prowadzone w języku polskim i w walucie polskiej. Natomiast, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, przedsiębiorcy mogą dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Jak rozliczyć podatkowo i bilansowo różnice kursowe?

Przedsiębiorca ma prawo swobodnie prowadzić interesy, tak aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym. Często spotykanym rozwiązaniem jest stosowanie przez przedsiębiorców opustów cenowych w postaci przeceny, w szczególności na przełomie roku obrotowego. Jak obniżka wpływa na ewidencję księgową?

Większości podatnikom darowizny kojarzą się z organizacjami non-profit, głównie stowarzyszeniami (a więc takimi podmiotami, których działanie nie jest nastawione na osiągniecie zysku). Jednakże tematem darowizn zainteresowane jest również spore grono zarówno osób fizycznych, jak i osób prawnych. Jakie skutki podatkowe i bilansowe rodzi otrzymanie darowizny?

Jednym z popularnych chwytów marketingowych mających na celu zainteresowanie produktem są tzw. gratisy. Przedmiotem takiej darowizny mogą być zarówno drobne rzeczy, jak i te bardziej wartościowe. Wydawanie gratisów w celu reklamy firmy i promocji marki powoduje jednak określone skutki podatkowe u odbiorcy oraz u przekazującego.

Czy lokatę bankową o terminie zapadalności krótszym niż 3 miesiące należy wykazać jako „inne krótkoterminowe aktywa finansowe” (poz. B.III lit. b) czy też jako „środki pieniężne w kasie i na rachunkach” (poz. B.III lit. c)?

Dokonanie wyboru biegłego rewidenta w odpowiednim terminie ułatwia prawidłowe przygotowanie sprawozdania finansowego, a także umożliwia właściwe zaplanowanie badania oraz przeprowadzenie badania wstępnego. Czym się kierować przy wyborze biegłego rewidenta i jak zawrzeć z nim umowę?

Rachunkowe i podatkowe zamknięcie roku oraz sporządzenie sprawozdania finansowego za 2013 rok to tematy cyklu dwudniowych szkoleń, które odbędą się w listopadzie i grudniu 2013 r. w największych miastach Polski. Organizatorem tych szkoleń jest MDDP Akademia Biznesu.

Sprawozdanie finansowe za 2013 r. będzie po raz pierwszy w naszej spółce objęte obowiązkowym badaniem przez biegłego rewidenta. Do kiedy powinno się podpisać umowę z biegłym rewidentem? Czy istnieje spis dokumentów, o które biegły rewident będzie prosił podczas badania sprawozdania?

Niewielkie podmioty prowadzące księgi rachunkowe (tzw. jednostki mikro) będą miały możliwość (ale nie obowiązek) sporządzania znacznie skróconego sprawozdania finansowego. Zmiany te mają mieć zastosowanie do sprawozdań finansowych za rok obrotowy kończący się po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej. Ustawa ta ma zostać uchwalona i wejść w życie jeszcze w 2013 roku.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością kupiła działkę niezabudowaną z zamiarem wybudowania na niej budynku – domu jednorodzinnego, który następnie zamierza sprzedać wraz z działką. Zakup nastąpił w grudniu 2012 r., a budowa rozpocznie się na wiosnę 2013 r. Czy spółka prawidłowo zaksięgowała wartość działki na koncie „Materiały”? Czy spółka prawidłowo ujęła wartość gruntu w bilansie w pozycji „Materiały”?

Termin zatwierdzenia sprawozdań finansowych upływa z końcem czerwca. Od momentu sporządzenia sprawozdania finansowego do jego zatwierdzenia upływa jednak sporo czasu, kiedy to może wystąpić wiele zdarzeń. Jakie to są zdarzenia i jak je ujmować?

Niektóre spółki zaniżają odpisy aktualizujące należności lub też próbują uniknąć ich utworzenia. Jednak zgodnie z artykułem 28 ust.1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, istnieje obowiązek wyceny należności w kwocie wymaganej zapłaty – trzeba jej dokonać nie rzadziej niż na dzień bilansowy.

Tekst ujednolicony ustawy o rachunkowości. Wersja aktualna od 2020-03-31 do 2021-02-28

Czy osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych jednostki w styczniu 2013 r., jest zobowiązana do podpisania rocznego sprawozdania finansowego za rok 2012? Samo sprawozdanie finansowe za rok 2012 jest sporządzane już przez nową główną księgową.

Bilans, Krajowe Standardy Rachunkowości

Inwentaryzacja należności elementem procesu zarządzania wierzytelnościami

Wycena bilansowa aktywów obrotowych

Należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w bilansie

Zamknięcie roku 2014 r. – rozwiązanie najczęstszych problemów

Możliwość przeprowadzania inwentaryzacji dwa razy do roku

Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe

Inwentaryzacja gotówki w kasie na dzień bilansowy

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji metodą weryfikacji

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 2. Bilans uproszczony

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 1.

Inwentaryzacja przeprowadzana raz w ciągu dwóch lat

Spis z natury jako jedna z form inwentaryzacji

Zasady dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald

Spis z natury składników trudno mierzalnych i niedostępnych

Dokumenty tradycyjne a elektroniczne podczas procesu inwentaryzacji

Jednostki mikro mogą skorzystać z uproszczeń w sprawozdawczości już za 2014 r.

Sposób inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych

VII coroczna konferencja "Akcja Bilans"

Inwentaryzacja za 2014 rok - czynności przygotowawcze

Jak się przygotować do inwentaryzacji

Jak ująć w księgach rachunkowych i rozliczyć podatkowo różnice inwentaryzacyjne

Jak prawidłowo dokonać wyboru biegłego rewidenta

Różnice kursowe w ujęciu bilansowym

Jak efektywnie przeprowadzać spis przy wielu zespołach spisowych?

Rezerwy w księgach rachunkowych

Odpisy aktualizujące wartość należności

Dokumentacja przy inwentaryzacji

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji

Elementy składowe sprawozdania finansowego

Zasady wyceny aktywów

Inwentaryzacja a odpowiedzialność materialna pracowników

Termin przekazania skonsolidowanego bilansu do RIO

Uproszczone sprawozdania finansowe - zmiany w rachunkowości

Skrócone sprawozdania finansowe w jednostkach mikro

Jak dokonać wyceny bilansowej produktów rolniczych

Jak ujmować w bilansie wpłacone zaliczki

Różnice kursowe w ujęciu podatkowym i bilansowym

Ewidencja księgowa posezonowej obniżki cen

Skutki podatkowe i bilansowe otrzymania darowizny

Skutki bilansowe i podatkowe przekazania gratisów

Jak wykazywać na dzień bilansowy lokaty bankowe

Jak wybrać biegłego rewidenta

Bilans 2013 - szkolenie

Kiedy zawrzeć umowę z biegłym rewidentem

Uproszczone sprawozdanie finansowe - zmiany w ustawie o rachunkowości

W jakiej pozycji bilansu wykazać grunt

Zatwierdzenie sprawozdania finansowego

Odpisy aktualizujące należności - ujęcie w bilansie

Tekst ujednolicony ustawy o rachunkowości

Kto ma podpisać sprawozdanie finansowe, gdy zmieniła się główna księgowa