W 2020 r. wchodzi w życie szereg nowych przepisów dotyczących podatników i przedsiębiorców - m.in. część Pakietu Przyjazne Prawo (PPP), ustawa przeciwdziałająca zatorom płatniczym, ulga na złe długi w PIT i CIT, NIP na paragonie, mikrorachunki podatkowe, Mały ZUS plus, Prosta Spółka Akcyjna (PSA), likwidacja deklaracji VAT, nowe pliki JPK_VAT, nowa matryca stawek VAT, kasy fiskalne on-line, zmiany w VAT z tytułu importu towarów, umowa o współdziałanie.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 22 lipca 2019 r. wydał interpretację indywidualną, w której wskazał, że wydatki ponoszone przez spółkę z tytułu dofinansowania pakietów medycznych oraz karnetów sportowych, zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na członków ich rodzin oraz partnerów, stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów.
Przedsiębiorcy co raz częściej organizują lub biorą udział w wystawach, targach branżowych oraz innych eventach w celu pozyskania nowych kontrahentów, nawiązania kontaktów biznesowych. Nie wszystkie koszty, które ponosi przedsiębiorca w związku z tego typu wydarzeniami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Między reklamą a reprezentacją jest cienka granica, a definicji legalnych nie znajdziemy w ustawach podatkowych - musimy posługiwać się orzecznictwem oraz interpretacjami podatkowymi. Organy podatkowe uznają, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów koszty uznane za reprezentację, czyli wydatki zbyt okazałe czy wystawne.
W odpowiedzi na interpelację poselską Minister Finansów wyjaśnił, że wpłaty na rachunki wirtualne (subrachunki), które są przypisane do rachunku rozliczeniowego będą traktowane jak wpłaty na rachunek rozliczeniowy, który podlega zgłoszeniu do urzędu skarbowego (i zamieszczeniu w wykazie podatników VAT). Natomiast same rachunki wirtualne nie będą podlegały obowiązkowi zgłaszania do urzędu skarbowego w celu ich zamieszczenia w wykazie podatników VAT (tzw. biała lista). Ministerstwo Finansów przygotowuje objaśnienia podatkowe dot. białej listy podatników VAT, w których omówiona będzie kwestia dotycząca rachunków wirtualnych, powierniczych i depozytowych.
6 sierpnia 2019 r. Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych, która, w intencji autorów projektu, ma na celu wzmocnić płynność finansową przedsiębiorstw poprzez zredukowanie występowania zatorów płatniczych. W zakresie podatków dochodowych (zarówno PIT, jaki i CIT) nowelizacja wprowadza nowe regulacje w zakresie nieregulowanych w terminie należności, czyli tzw. ulgi na złe długi, na wzór mechanizmu funkcjonującego w VAT.
Organy podatkowe mają obowiązek kontrolować m.in. czy podatnicy nie zawyżają kosztów uzyskania przychodu, a tym samym, czy celowo nie zmniejszają podstawy opodatkowania. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości podatnik ma prawo do złożenia korekty (deklaracji, zeznania podatkowego), a jeżeli korekta nie zostanie złożona, organ wyda decyzję wymiarową w postępowaniu podatkowym.
Zgodnie art. 15 ust. 2 - 2a ustawy CIT, zasady proporcjonalnej alokacji kosztów uzyskania przychodów nie będą miały zastosowania do przychodów uzyskanych z dywidend od spółek zależnych. Przepisy art. 15 ust. 2 - 2a ustawy CIT mają zastosowanie w sytuacji, gdy podstawą opodatkowania jest dochód, natomiast w myśl art. 22 ustawy CIT podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku dywidend jest przychód. Oznacza to, że przychody z tytułu dywidend otrzymanych od spółek zależnych nie powinny być ujęte ani wśród „przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym” lub „przychodów ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego” (w liczniku proporcji), ani w „ogólnej kwocie przychodów” (w mianowniku proporcji).
Urzędy skarbowe z reguły nie kwestionują zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na leasing klimatyzatora montowanego w siedzibie firmy, czy pomieszczeniach, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza. Jednak w sytuacji, gdy siedzibą podatnika lub pomieszczeniami, gdzie jest wykonywana działalność jest mieszkanie, czy dom podatnika mogą pojawić się wątpliwości. Nie można bowiem zaliczyć do kosztów podatkowych wydatków poniesionych w celach osobistych.
